Nefesim Ol

(Bölüm 12)

Gizem den Devam:)
Ağlamadım,ağlamıycam...Ben güçlüyüm ben Gizem Alpaslan ım. Kapı kapanma sesi gelince gittiklerini anladım. Merdivenden adım sesi gelince gözümü kapattım. Odamın kapısı açıldı. Gelen nefes di çünkü kokusundan anladım. Çikolata gibi kokuyor kız. "Uyumadığını biliyoruz gizem,kalk!"dedi. Allahım bu kız niye bu kadar zeki. "Gidin konuşmak istemiyorum."dedim ama demez olaydım. Dememle yataktan cekilmem bir oldu. Sinirle kafamı kaldırıp nefes le kumsala baktım. "Ne yapıyorsunuz Nefes! Git diyorum git."diye bağırdım. Yok anam yok ben kesin yürek yedim."Kendine gel.! Sen gizem alpaslansın sen benim kuzenimsin kaçamazsın. Yaşadıklarından kacamazsin. Izin vermem!"diye bağırdı. Ölüm bu kız bu kadar sesi neresinden çıkarıyor. "Kalk!"diye bağırdı tekrar. Yok ben eğer böyle davranmaya devam edersem ya savaş ya nefes psikopatı beni öldürür. Kalktım ve yatağa oturdum. Başımı eğip yüzümü ellerimin arasına aldım. Yanıma oturdular. "Başını eğme hep dik dur. Ben...biz yanındayız."dedi. Kafamı kaldırıp nefese baktım sonra hiç düşünmeden sarılıp ağlamaya başladım. Kumsalda bize sarılınca ekip tamamdı. Biz hep böyle sarılır ağlardık. Tabi nefes hariç...

Nefes den Devam:)
Gizemle kumsalı odada bırakıp kendi odama geçtim. Yatağa oturup su bir kaç haftada yaşadıklarımızı düşündüm ne kadar çok şey yaşadık lan. Telefon çalınca kimin aradigina baktım. Naz..."Alo."dedim."Alo. Nefes şey gizem nasıl iyi mi.?"diye sordu. Güldüm resmen 18 yıldır öldü bildiğim kuzenim yaşıyordu. "Iyi sayılır."dedim."Tamam.Ona dikkat et olur mu?"dedi."Tamam dikkat ederim görüşürüz."deyip telefonu kapattım. Yatağa uzanıp uyumaya çalıştım.

Ates den Devam:)
Kaç saattir oturmuş duvarı izliyorum bilmiyorum. Telefon çalınca araya baktım en iyi adamım murat.."Ne var."dedim. Biliyorum çok kibarim. "Abi. Depoyu bastılar."dedi."Kim lan hangi piç cesaret eder."dedim bağırarak."Bilmiyoruz abi arıyoruz."dedi."Aramayın lan bulun."deyip telefonu kapattım. Kim lan kim cesaret etti.
......
Yarım saattir bekliyorum hala haber yok telefon çalınca yatağın üzerinden alıp arayana baktım.Kerem.."Buldunuz mu."dedim."Bulduk yani savaş buldu biz şimdi adamın kaldığı yerdeyiz gelicen mi biz girerim mi."dedi. Savaş ne alaka amk zaten sevmiyorum kıl oluyorum oğlana."Konum at bende geliyorum."deyip kapattım telefonu. Silahimla arabanın anahtarını alıp evden çıktım. Yarım saat sonra geldiğim de hepsinin yani mertin keremin ve savaşın burda olduğunu anladım. Onlara doğru yürüdüm. Yanlarına gelince"Kaç kişiler."diye sordum. "Dışarıda 25 içeride de tahminimizce 10 kişi var. Bizde bizimle beraber 54 kişiyiz."dedi mert. Başımı sallayıp "Girelim."dedim. "Plan yapmıycaz mı."dedi savaş. "Planın var mı?"dediğimde başını hayır anlamında salladı. "O zaman giriyoruz."dedim ve ilk kişinin tam kafasından vurdum. Içeri girdik. 10 dakika geçmeden adamların çoğu ölmüştü toplasan 5-6 adam anca kalmıştır. Arka taraftan ses gelince oraya doğru yürüdüm. Kapıyı açıp içeri girince Mehmet sandalyeye oturmuş  gülüyordu. Anlamıyorum yani nasıl bu kadar rahat. Benim arkamdan savas da gelince şaşırdığı belli oldu. Bu arada mehmet benim ezeli düşmanım. "Bende sizi bekliyordum."dedi. Savaş "Nasıl bu kadar rahatsin."dedi. Mehmet gülmeye devam edip "Çünkü bana birşey yapamazsınız."dedi rahatlıkla. "Hadi ya o nasıl olacakmış."dedim. Ayağa kalkıp yanıma geldi. "Çünkü eğer ben burdan sağ çıkamazsam senin çok sevgili nefesin de sağ kalmaz. Bu arada  koskoca mafya babası ateş bulut aşık olmuş duyduğuma göre."dedi. Ben şok birsekilde ona bakarken "Evet şimdi karar sizin ya ben ya nefes."dedi. Savaş tam üstüne gidecekken durdurup"Bırak gitsin."dedim sonra mehmet e dönüp "Nasıl sa tekrar karşılaşırız."dedim. Mehmet gülerken Savas da burnundan soluyordu.

Nefes den Devam
Uyandığımda saat gece 12 ydi. Ben nasıl uyudum lan bu saate kadar. Kapı çalınca yataktan kalktım kim bu saatte anasını satim ya. Inın kapıyı açtım. Karşımda savaş ateş mert kerem vardı. Şaşırmış bir sekilde dururken savaş beni kolumdan tutup iceri cekti ardindan da kendisi girdi. Atesgilde girip kapiyi örttü. Sonunda şoktan çıkıp "Ne oluyor lan."dedim. Savaş "Sen hergele kapiyi açıyor musun lan."dedi. Al oglan akşam akşam burda gelmiş bana hesap soruyor."Dışarıda bir sürü koruma var ne olucak."dedim. Savaş sabır diler gibi kafasını yukarı kaldırıp derin nefes aldı. "Tamam sus. Yukarı git misafir odalarını ayarla ateşle kerem kalsın mert senlede ben kalalım kumsal bur da demi."dedi ne çok konuştu lan. "Ilk başta niye burda kalıyorsunuz. Yani hadi sizi anladım ateşgil ne alaka. Ikinci evet kumsal gizemin odasında uyuyorlar."dedim. "Kizim Sana ne niye kalıyor larsa kalıyorlar git hazırla."dedi. "Tamam atarlanma."dedim. "Ben nefes le yaticam."dedi mert. "Niye nefes le uyuyorsun."dedi ateş. Ben tek kasımı kaldırmış ateşe bakarken "Sana ne."dedi mert sonra da yukarı çıkmaya başladı. Ben de dönüp "Ben odaları ayarlarim çıkar yatarsiniz ses çıkarmayın uyuycam."dedim. Sonra savaşa dönüp "Sen odaları gösterilsin."dedim ve yukarı çıktım.Odaları ayarlayıp kendi odama geçtim. Odaya girince benim yakışıklı abimin yani mertin uyuduğunu gördüm gidip yanına yattım. Ben yatinca bana dönüp kollarini belime doladi.  Önce de hep böyle yatardik. Bende iyice sarılıp gözlerimi kapattım.