Nefesim Ol

(Bölüm 15)

Ateş den Devam:)
Söylediklerim den sonra Nefes hala donmus bir şekilde yüzüme bakıyordu. Ne yani niye bu kadar şaşırdı ki."Az önce kıza tam bana layiksin dedin salak."diyen iç sesimin haklı olduğuna kanaat getirdim. "Niye sustun."dedim. Nefes tam konuşacakken silah sesi geldi. Hemen nefesi kolundan tutup duvarın arkasına geçtim. "Ne oluyor."dedi nefes. Nefesin sorusunu es geçip silahımı çıkarıp bende ateş etmeye başladım. Herkes korkuyla bağırıp kaçıyordu. Doruk merveyi masanın altına itmiş korumaya çalışıyor. Kerem gizemi,Mert kumsalı koruyordu. Ece! Ece nerde lan. Etrafa bakarken eceyi gördüm. Savaş eceyi arkasına almış ateş ediyor. "Bana da silah ver."dedi. "Olmaz seni tehlikeye atamam. Otur oturduğun yerde."dedim. "Ilk kez çatışmaya girmiyorum ateş bana da silah ver."dedi. Cevap vermeden önüme dönüp ateş etmeye devam ettim. "Vermiyor musun. Sen bilirsin ben bulurum."dedi. Sonra ayağa kalkıp tam cikacakken nefesi tutup kendime çektim. Hızlı çekmem den dolayı burun buruna geldik. Derin derin nefes almaya başladı. Benimde bir farkım yoktu. "Verecek misin."deyince ofladim. Nefes kendini çekip hadi der gibi baktı. Belimden diğer silahı çıkarıp nefes e uzattım. Elimden alıp kilidini açtı. Sonra arkama baktı ve sıktı. Arkama döndüğümde bir adamın yerde yattığını gördüm. "Işte bu be ateş bu kız fena ha."diyen iç sesime "Benim kızım."dedim. Bende arkama dönüp ateş etmeye başladım. Sonunda çoğunu vurunca kalanı kaçtı. Adamın tekinin yanına gidip "Kim yolladı lan seni kimin adamisın."dedim. "Söylersem öldürür."dedi."Lan sanki ben seni öldürmiycem."dedim.Başını eğip "Memet."dedi. Sinirle yanımdaki masayı devirdim. "Öldürücem lan seni."diye bağırdım. Doruk yanima gelip "Sakin ol bulucaz."dedi. Başımı sallayıp annemgile döndüm. "Baba siz eceyi de alın eve geçin."dedim. "Tamam oğlum sende dikkat et."dedi. Sonra herkesle vedalasip çıktılar. Doruk "Ateş ben annemgili eve birakicam nefesi sen biraksan tek gitmesin."dedi. "Tamam ben götürürüm."dedim. Dorukta gidince mert kumsal savaş üçü bir arabayla benle nefes kerem le de gizem bir arabaya bindi. Arabayı çalıştırıp nefese baktım. Hava soğuktu hemen klimayı açtım. "Kemerini bağla."dedim. Başını sallayıp kemerini taktı. Gülüp önüme döndüm. "Bugün iyi is çıkardın bir kez daha aşık ettin kendine."dedim. Nefes anında bana dönüp şaşkınca baktı. "Sen ciddi misin yani dans ederken soylediklerin de de ciddi miydin."dedi. Güldüm "Evet C iddiydim."dedim. "Ama sen hala cevap vermedin."dedim. Derin bir nefes aldı. "Bak ateş ben sevilmek sevmek ne demek bilmiyorum. Daha önce sevgilim olmadı. Sevdigim biri de olmadı. Ben aşka inanmam."dedi. "Ben sana sevilmeyi de sevmeyi de ogretirim. Hem aşka da inandırırım. Sen yeter ki benim sana olan sevgime inan ben senin için herşeyi yaparım."dedim. Nefes gözlerime bakıyordu. Güldüm. Çok güzelsin be nefesim çok. "Tamam."dediğinde arabayı ani bir frenle durdurdum. Iyi ki kemerini takmış lan..

Nefes den Devam:)
"Ben sana sevilmeyi de sevmeyi de öğretirim. Hem aşka da inandırırım. Sen yeter ki benim sana olan sevgime inan ben senin icin herseyi yaparım."dedi. Su an gözüme çok tatlı görüldü ya. Biraz düşünüp "Tamam."dedim. Ateş ilk başta bana dönüp baktı sonra arabayı ani frenle durdurdu iyi ki kemerimi takmışım yoksa camı öperdim anasını satim. Ateşe dönüp "Napiyorsun sen ya."dedim. Beni hizlica çekip sıkıca sarıldı. Ilk afallasamda bende kollarimi beline doladım. "Seni hep sevicem hiç bırakmiycam."dedi. Hafifçe gülüp "Büyük konuşma."dedim. Beni kendinden ayırıp yüzüme baktı. "Büyük konuşmuyorum."dedi. Sonra tekrar beni kollarının arasına aldı ve " Sen kocɑmɑn çöllerde bir kɑlɑbɑlık gibisin,
Kocɑmɑn denizlerde ender bir bɑlık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ɑğlɑtır bir güldürür;
Sen hem bir hɑstɑlık hem de sɑğlık gibisin."dedi. Özdemir asafın
Aşk şiiri. Işte şimdi seni kaybedersem bana çok koyar ateş...

Gizem den Devam:)
Kerem le arabadaydık. Ikimiz de konuşmuyor sadece yolu izliyorduk. Daha fazla sessiz kalamadım ve "Bugun saldıranlar kim di."dedim. Bana kisa bir bakış atıp "Düşman."dedi. Sağol ya çok güzel bir açıklama oldu. Tabi bunu kereme soyleyemedim. "Götün yemedi demi dış ses.""Ne alaka niye korku cam alt tarafı savaş gibi psikopat."aynn savas gibi psikopat. Of bugün çatışma çıkınca beni kerem korudu. O anda tam biri arkadan bana sıkacak ken kerem adamı vurdu. Ölmesine rağmen tam 5 kez sıktı. Psikopat... Evin önüne gelince kerem e baktım direk karşıya bakıyordu. "Teşekkür ederim."dedim. Ses çıkarmayınca tam incekken "O oglan kimdi."dedi. Durup kerem e baktım. "Kim."dedim. Hafif gülüp "Dans ederken beni bırakıp kollarına gittiğin oğlan."dedi. O ha derdi bumuymuş. "Amcamın oğlu da bu seni ne kadar ilgilendirir."dedim. Başını bana çevirdi çok sinirli gözüküyordu. "Kıskandımı acaba dış ses."iç sesim haklı olabilir mi acaba. "Ilgilendirir. Ben seni dansa kaldırmişim ama gizem hanım sahnenin ortasında beni bırakıp kuzeninin kollarına gidiyor. Herkes bana baktı lan."diye bağırdı. Ala bende kıskandığını düşünmüştüm oysaki derdi herkesin kendisine bakmasıymış. "Kusura bakma ya bi daha benimle dans etmezsin seni de sahnenin ortasında bırakan olmaz."diye bağırdım bende. Benden bunu beklemediği için ilk afallasa da hemen kendini toplayıp "Zaten bir daha seni dansa kaldırmam ."deyince bu sefer afallayan ben olmuştum. Hemen kendimi toplayıp "Sağol sana da yük oldum ama kusura bakma artık."dedim yük kelimesine baskı yaparak sonra da birşey demesini beklemeden arabadan inip eve yürüdüm. Arabasının sesi gelince gittiğini anladım. Içeri girme mi bile beklememişti. Bende kendi kendime umutlanıyorum. Yine hüsran...

(Kısa oluyor ama kusura bakmayın uzun yazmaya çalışıyorum. )