Nefesim Ol

(Bölüm 10)

Nefes de Devam:)
Kız hala gizeme sarılmış dururken gizem kızı yitip"Ne saçmalıyorsun sen.!"diye bağırdı.Off bu da benim yanımda kala kala iyice psikopat a bağladı amk. "Bir Sey saçmaladığım yok kardeşim."dedi kardeşime baskı yaparak kız. Gizem iyice sinirlenmişti. "Benim kardeşim filan yok anliyormusun yok..!!"diye bağırdı. Çok feci şekilde titriyordu gizem sinirlendiği zaman hep titrer. Kız tam konuşacak ken"Şu siktigimin sesini kes artık yoksa ben kesmesini bilirim.!"diye bağırdım. Gizemin üzülmesine dayanamıyorum. Gizem benim için çok değerli. Kumsala dönüp"Gizemi içeri götür. "dedim. Kumsal ve ece gizemi içeri goturunce bende kıza dönüp "Kim yolladı lan seni ."diye bağırıp üstüne doğru yürüdüm o anda ateş kolumu tutup sakin ol dercesine gözümün içine baktı ama sen öyle bakarsan benim sinirim geçer ki... Neyse kıza döndüm savaş"Geçin oturun doğru düzgün anlatın herşeyi yalanınızı görürsem sağ çıkamazsınız."dedi.Wow korktum lan. Geçip oturdular kız bana bakıp "Ilk başta kendimizi tanıtalım. Ben Naz Karaduman buda sevgilim Alper Keskin."dedi ve devam etti"Buraya daha önce gelmek istedim ama kendimi toplamam lazımdı.Bende bekledim en sonunda zamanının geldiğini anlayınca geldim."dedi ve sustu. Bu ne lan bir konuşuyor bi susuyor "Konuya gel artık sabaha kadar seni bekleyemeyiz."dedim kız başını sallayıp konusmaya başladı.

Naz dan Devam:)
2 Hafta Önce:
Evde oturuyordum. Annem ve babam is yemeğine gitmişlerdi. Bende oturmuş Alperen gelmesini bekliyordum. Kapı çalınca kalkıp kapıyı açtım. Gelen alperdi hosgeldin deyip içeri aldım. Içeri geçip oturduk"Ac mısın? "dedim. Gülerek "Sen hazırlarsın da tok olur muyum hiç."dedi ben bu oglana aşığım ya. Yanağını öpüp mutfağa geçtim. Yemek hazırlayıp alperi çağırdım. Yemeğimizi neşeyle yiyorduk. Bir anda telefonum çaldı. Babam arıyordu. Hemen açtım "Alo babacım."dedim. "Hanımefendi."dedi biri ama bu babam değildi. "Kimsiniz babamın telefonu sizde ne arıyor.!"dedim. Alper bana kısık sesle hoparlör ü ac dedi. Kafamı sallayıp hoparlör ü açtım. "Hanımefendi sakin olun anneniz ve babanız kaza yaptı su an .....Hastanesindeler."dedi. Işte o an dünya benim için durmuştu. Telefon elimden düştü ayağa kalktım alper de benle birlikte kalktı koşarak dışarı çıktım alper arabayı çalıştırdı. 20 dk sonra durunca hemen indim. Hastaneye koşarak girdim babamgilin nerde olduğunu öğrenip koşarak gittim. Ameliyathanenin önüne gelince durup beklemeye başladım içeriden doktor çıkıp "Hastanın nesi oluyorsunuz?"diye sordu"Kizıyım."dedim zor çıkan sesimle. Doktor yüzüme bakıp "Biz elimizden geleni yaptık ama kurtaramadık başınız sağ olsun ."dedi ve gitti. Işte o an dünya durmuştu benim için yer ayağımın altından kaydı ve gerisi karanlık. Uyandığımda hastane odasindaydim. Aradan 2-3 gün geçmişti. Alper ve ben bizim evde otururken kapı çaldı. "Birini mi bekliyordun ?"dedim yok anlamında başını sallayıp kapıyı açmaya gitti. Sonra yanında aile avukatimız salih beyle geldi. Salih bey bana bakıp "Başınız sağ olsun Naz hanım ."dedi. Başımı sallamakla yetindim. Alper söze girip "Birşey mi oldu salih bey ."dedi. Salih bey "Hayır sadece babanızın vasiyeti birde annenizin mektubu var ölünce vermemizi istemişti. "dedi. Başımı salladım biraz daha oturup gitti. Vasiyeti boverip direk mektubu aldım. Mektubu açınca içinden bir kızın resmi çıktı. Resme dikkatlice baktım arkasını çevirince arkasında Gizem Alpaslan yazıyordu ve bir de adres. Resme biraz daha bakıp mektubu açıp okumaya başladım. Ama okuduklarımla sok oldum bu nasıl olurdu.

Şimdiki Zaman:
Ben susunca herkes bana bakmaya başladı. Nefes "Mektub da ne yazıyor du."dedi yutkundum daha fazla konuşmadım. Hayatım resmen bir yalan üzerine kurulmuştu. Nefese dönüp "Al sen oku."dedim başını sallayıp mektubu aldı.

Nefes den Devam:)
Mektubu alıp açtım içinden gizemin fotoğrafı çıktı. Aynı nazin dediği gibiydi arkasında gizemin ismi bide bu evin yani gizemle beni evimin adresi vardı. "Sesli oku.!"dedi savaş başımı sallayıp okumaya başladım.
Naz biricik kızım ilk basta seni çok sevdiğimi söylemek isterim. Bunu sana daha önce söylemek isterdik ama korktuk. Bizden uzaklasman dan bizimle konuşmamandan korktuk. Naz sen benim gerçek kızım değilsin . Halukla benim(haluk nazin üvey babası nazan da üvey annesi)çocuğumuz olmuyordu. Bizde çocuk almaya karar verdik. Haluğun bir arkadaşı vardı doktor bizde ona söyledik bize bir ailenin yakın zaman da çocuğu olacağını onu bize verebileceğini söyledi ben ilk başta ne kadar yok desemde sonradan kabul etmek zorunda kaldım çünkü çocuğum olsun istiyordum. Biraz zaman gectikten sonra annen doğum yaptı. Doktor bebeğinin öldüğünü söyleyip seni bize verdi. Bizde seni aldık ben hep keşke yapmasaydık desemde bir kere yapmıştık. Şimdi senin gerçek aile ni bulma nı istiyorum. Senin oz baban Vedat Alpaslan annen Seliha Alpaslan o fotoğraftaki kızda oz kardeşin Gizem Alpaslan aile ni bul. Özür dilerim kızım ben seni oz kızım gibi sevdim çok özür dilerim.
Mektup bittiğinde hala mektuba bakıyordum. Şaşırmıştım naz gerçekten gizemin kardeşi olabilirdi çünkü gizemin kardeşi doğduğu gün ölmüştü. "Hayır benim kardeşim öldü ÖLDÜ!!"diye bağırdı. Arkama dönüp baktım gizem yere çökmüş ağlıyordu. Benden önce koşarak kerem gidip gizemi tuttu. Bende yanına gidip gizeme sarıldım. "Geçecek canım geçecek. "dedim. Naz a dönüp "Yarın saat 9 da .... Hastanesine gel şimdi defolgit."dedim. Kafasını sallayıp gizeme son kez baktı ve arkasını dönüp gitti.