İkili Hayat

3.Bölüm:Kafa karıştıran düşünceler

Nedensiz bir şekilde 6 ay boyunca koma'da yatmıştım.Doktorlar sebebinin psikolojik olduğunu söylediler karnımdan çıkan kurşun ile koma'ya girmemin hiçbir alakası yokmuş!

Neden o kurşun karnımdaydı?

Hiçbir şey anlamıyorum.

Sanki bütün sorunlar üstüme üstüme geliyor,hayatım öyle karmaşık ki!!

Önce doktorların söylediği sebebi belli olmayan bir kaza ile karnımdan çıkan kurşun üstüne sonra koma#!

Tabii dedem'in saçma sapan üstüme gelmelerini saymıyorum bile!

Neymiş?

Ben mastırı bırakmışım.

Bu mümkün mü?

Hangi salak sebepsiz yere hatta bir sebebi olsa bile neden onca emek verdiği yıllarını harcar ki?

O mastırı kazanmak için kafayı yiyecek derecesine çalışmışsam ve gecemi gündüzüme katmışsam eğer kazandığımı yok edecek kadar aptal değilim ben!

Tabii eğer ortada bir mastır varsa?

Tipik özellikle kazanmak için çok da fazla yüksek puan gerektirmeyen köyümüzün şehir merkezindeki üniversiteye gidiyorum.

Kayseri'nin erciyes üniversitesi!

Kayseriliyim ben,dedem ile birlikte çok bilinmeyen üzerlik köyünde yaşıyoruz burada heryer hep dağ ve taş!

Dağlardaki reyhan kokusu her yeri sarıyor.Yerdeki toprağın rengi o kadar güzel ki ve özel!

Bir taraf sarı diğer taraf ise kırmızı renkte!

O yüzden buraya sarıoğlan köyü diyorlar.Beni kendine aşkla bağlayan bu topraklar bana galatasaray'ı sevdirdi.Köyümü seviyorum.İnternet çekmese de hatta bir tane bile bakkal olmasa da seviyorum.

Sabahları saran o tandırın mis kokusunu,gün doğmadan öten horozların sesini..

Ve en güzeli açlıktan dolayı üzerime yürüyen ve arada başımı gagalayan yem verdiğim tavukların gıt gıt gıdak seslerini çok seviyorum.Ne zaman yumurtlayacaklar diye sabırsızlıkla bekliyorum.

Şu meçhul kazanın ardından tamı tamına 11 ay geçmişti.Ve ben komadan 5 ay önce uyanmıştım.

Köyümüze yakın bir lise'nin labaratuvarında bunları düşünürken ellerim bir sıcaklık ihtiyacıyla kahve bardağımı sardı.

Havalar son zamanlarda çok soğuk olmaya başlamıştı,şubat'ın etkisi bu olsa gerek!

İçimde hissettiğim gerginliği azaltma amacıyla cama yaklaştım.Okulun önünde upuzun bir yol vardı ve ortalıkta bir Allah'ın kulu bile görünmüyordu.

Yalnızlık bana çok koyuyordu.Aşık olmak istiyordum ama korkuyordum.

Aşk adına karşılaştıklarım hiç normal değil!

Babam daha ben bebekken beni anne kucağında bırakıp gitti.O bizi terketti.Sahiden aşık olsa bunu anneme yapar mıydı?

Kaybetmekten korkuyorum ya birgün aynısını ben yaşarsam?

Korkmam doğal değil mi sizce de?

Aşk bence tamamen yalan..

Seni seviyorum demek ve bunu birisinden duymak öyle basit ki!

Hiçbir anlamı yok.Sadece sadakatsiz bir sözcük gibi geliyor kulağa..

Sadakatsiz ilişkiler ve yapmacık insanlar öyle çoğaldı ki neye inanacağımı şaşırdım.