İkili Hayat

13.Bölüm:İNTİHAR GİRİŞİMİ

Ertesi gün..

Uyandığımda kafam kazan gibiydi.

Sanki beynime binbir arı koymuşlar arılar da tüm gece oradan oraya beynimde gidip gelmiş gibi..

Önce yatağın farklılığını farkettim.

Sonra üstümde ki kıyafeti!

Aman Allahım bunu bana emre almıştı

Hediye etmiş bende giymiştim ya sonra ne olmuştu.

Sonrası yok..

Telaşla aşağı indim.

Mert kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın!!"

"Mert ben neden buradayım burası neresi?'

"Benim evim!!"

"Yoksa biz.."

"Hayır hiçbir şey yapmadım."

Rahat bir nefes aldım.

Öyleyse ben..

"Dün gece seni o sensizim kollarında sarhoş bir vaziyette yakaladım."

Ellerini öfkeden iki yanımdan duvara sabitledi.

Öfkesini dindirmek için birkaç kez duvarı yumrukladı.Ancak sakinleşmedi.

"Bir açıklama bekliyorum.. o sensiz kimdi? Neden onunla birlikteydin???"

Ne söyleseydim?

Gerçeği söyleseydim eğer bir daha peşimi bırakmazdı ..

Etrafımdakilere yine zarar veridi ve beni tekrar kırardı.
Korkuyordum..

Ben cesaretli biri değilim hiç olmadım.

Her zaman öz güvenli kadınlara özenmişimdir.

Ancak asla onlar gibi olmayı beceremedim.

Ben ailemden kimseyi karşıma alamam.

Arkadaşlarıma ve sevdiğime karşı durup sevginin arkasına sığınamam.

Ben korkuyorum bu yüzden cesur ve gözü pek olamam.

Kısık sesle "O benim sevgilim," dedim.

"Demek gerçekmiş!!"

Beni serbest bıraktı.

Gidebilirsin dedi.

Gözlerim dolmuştu.

"Bu kadar mı?"

"Ne bekliyorsun ki mehtap? Her şeyi yıktın sen,sana dair tüm hayallerimi yıktın!!"

"Sen psikopat birisin yıllarca seni bekleyeceğimi mi sandın??"

"Ben anlayacağımı anladım.Sende diğerleri gibisin.Basit ve duygusuz.Şimdi evimden defol gözümde sera kadar bile kıymetin yok defol mehtap!! Defol git!!"

Gözyaşlarına engel olamamıştım.Evden koşar adım uzaklaşırken çene kaslarımdaki ağrıyı hissettim.

Tüm konuşma boyunca kendimi sıkıştım demek,o yüzden çenem ağrıyordu.

şimdi ağlayabilirdim o olmadan..

Bir daha o hayatımda olmayacakken..

Saatler boyu deniz kenarında dolaşınca saatin anca akşam 9 olduğunu farkettim.

Hiçbir şey yememiştim iştahını yoktu.

Bir ruh misali meltemlerin evine gittim.

Çok yavaşça içeri girdim.