I'm a Gay and I Love Her

MY PRETTY BOY

CHAPTER 31

BRIAN

"Hello, ate." sagot ko sa phone habang itinutupi and damit na ginamit ko kanina.

"So, how did it went? Did she finally talk to you?" she excitedly inquired.

I sighed.

"That is certainly not what she did." I lied on my bed.

"O, bakit? Hindi ka ba niya nakilala?"

"That's the thing, ate. She acted like she didn't know me. As if ngayon lang niya ako nakita. As if-"

"As if wala na siyang nararamdaman para sa 'yo?" my heart squeezed painfully.

"Exactly."

"Hayaan mo na muna, bakla. Baka naman defense mechanism lang niya 'yon. And imagine, after all those years, akala mo ba ganoon lang kadali sa kanya ang patawarin ka?" she softly replied.

"Sinusubukan ko naman po eh. Sinusubukan kong kalimutan na muna ang sakit na naramdaman ko kanina." Isinubsod ko ang mukha sa unan.

Kainis naman! Bakit kasi ang sakit-sakit? Bakit kasi hindi na lang lalaki ang minahal ko? Bakit hanggang ngayon siya pa rin?

"Hoy bakla, pain is not like a lead pencil na pwede mong burahin tapos ok na. Hindi ito pwedeng dayain, no? Kung nasasaktan ka ngayon, eh kasalanan mo 'yan." I can almost see her sticking her tongue out.

Aba?! Ngayon ako pa ang sinisisi niya na siya naman ang may pakana ng lahat?!

"Eh sino ba kasi ang nagsabi sa aking i-let go ko siya?" I challenged.

"Eh sino ba ang nagsabing hindi mo siya bibigyan ng closure? Tapos magrereklamo ka kasi parang di ka lang niya kilala? Sino ba ang nagpumilit na burahin ang lahat ng social media accounts mo para hindi niya malaman kung nasaan ka? Sino ba ang nagsabing-"

"Ok, I get it! Ako na ang may kasalanan!" I pulled my hair in frustration. I hung up.

Just when I thought na makikinig siya sa akin, siya pa pala ang manenermon! Imbyerna talaga!

***

"Max, are you even listening to me?" tanong ni Victoria while sipping her lemonade. Nandito kami ngayon sa studio for our photoshoot. Bukod kasi na may sarili kaming mga projects, may advertisement rin kaming gagawin.

"Y-yeah, of course." not.

"Ok, fine. Can you please repeat everything I told you about?" she sweetly smiled at me pero yung mga mata niya parang susunugin ako. Yikes.

"It's about our photoshoot." I smiled back.

"Alam mo," uggh. There goes the accent again. "kung wala lang ditong tao, kanina pa kita hinampas ng heels ko. Makinig ka nga." I nodded. She rolled her eyes and ibinigay na lang sa akin ang  schedule niya.