Yok Artık!//BTS

22-Geçmiş

Jungkook kolumu tutarak beni sarstığında şoku atlattım ve anca kendime gelebildim. Jungkook bana endişe ile
"Derin iyi misin? Ağlıyorsun!" Diye soruyordu. Ağladığımı o söylemese fark etmeyecektim. Gözlerim onda kitlenmişti. Bana gülümseyerek elini uzattığında yıllardır içinde tuttuğum hırsla yanağına tokat attım. Üyeler şaşkınlıkla bana bakarken Aras ve Alya'nın iyi oldu demelerini duyuyordum. Chung Hee yanağını tutarak bana baktı ve
"Bunu bana neden yaptın Derin?" Dedi. Histerik bir kahkaha atıp
"Neden mi yaptım?!" Dedim. Ardından birden ciddileşerek
"Yüzsüz!" Diye bağırdım. Omuzlarından iterek
"Ne hakla karşıma çıkıp benimle konuşabileceğini sanıyorsun sen kimsin?!" Diye bağırmaya devam ediyordu. Ellerimden tutup
"Ben senin sevgilinim unuttun mu?!" Diye bana güldü. Ona iğrenerek bakarak
"Sen benim sevgilim değilsin! Seninle sevgililiğimiz beni 3 kızla birlikte yürüttüğünü öğrenmemle son buldu! Senden nefret- hayır etmiyorum sen ona bile değmezsin! Sen hayatımda gördüğüm en iğrenç insansın!" Dedim. Arkamı dönüp gidecek iken beni kolumdan tutup kendine bastırdı. Deli gibi
"Sen benimsin! Seni bırakmayacağım!" Diyerek sayıklıyordu. Ondan kurtulmaya çalışıyordum ancak o kadar sıkı kavramıştı ki gücümü gösteremiyordum. Birden beni omzuna alıp kaçırırken Jungkook hızla geldi ve ona yumruk attı. Kollarını gevşettiğinden beni tutamadı ve yere hızla düştüm. Jungkook onu yere yatırıp hızla döverken Suga ve Namjoon oppa da ona yardım ediyordu. Aklıma birden 2 yol önce yaşadıklarım gelirken daha fazla ağlıyordum. Dışarda ki sesleri duymuyor sadece o kötü anıların konuşmasını duyuyordum. Alya,Aras,Jimin,Tae ,Jin ve Hosoek oppa beni kaldırmaya çalışıyor ve gözlerime bakarak bir şeyler söylüyorlardı. Gözlerim kararırken onlar da görüş açımdan çıktı.
🌸🌸🌸
Uyandığımda başım çok ağrıyordu. Genellikle şiddetli bir şekilde ağladığımda veya kriz geçirdiğimde böyle olurdu. -heyecandan bayılmaları geçiyorum- odamdan çıkıp aşağıya indim herkes salonda toplanmış bir şeyler konuşuyordu. Beni ilk Hoseok oppa gördü. Hızla bana
"Derin gelsene!" Dedi. Ardından tüm gözler bana çevrildi. Salona girmeden
"Şimdi gelmesem. Su içmek için indim birazdan geri uyuyacağım." Dedim. Tam mutfağa gidecekken Jungkook hızla gelip kolumu tuttu. Ardından kulağıma eğilerek
"Güzelim hepimiz ne olduğunu çok merak ediyoruz. Gel bizi daha fazla endişelendirme." Dedi. Ona yorgun gözlerimde baktığımda gözlerinde saf endişe ve sevgi vardı. Başımla onaylayıp sessizce koltuktaki boş yere geçtim. Alya bana bakarak
"Belki anlatmak istemezsin diye biz anlatmadık. Senin gelmeni beklediler." Dedi. Başımla onaylarken konuyu değiştirmek için
"Bu gün bizim yani benim bulunduğum yeni şarkı ve klip yayınlanmayacak mı?" Dedim. Namjoon oppa
"Geldiğinden beri ilk kez seni ağlarken gördük ve bir o kadar da kırılgan, üzgün. Derin biz senin aileniz. Bize her şeyini anlatabilirsin. Biz senin her zaman arkanda oluruz. Lütfen konuyu değiştirme ve bize güven."Dedi. Jimin yanıma gelip sırtımı sıvazladı. Derin bir nefes alarak
"3 yıl önce Sinem sayesinde Aras bu ülkeyi ve şarkılarını keşfetti. Tabii bizimle çok yakın olduğundan bize de alıştırdı ancak ben ilk pek sevmiyordum. Aras deli gibi bu ülkeyi seviyor ve dilini öğrenirken buralı arkadaşlar ediniyordu. Sonra onunla konuşurken sürekli bizimle olduğundan bizle olan fotoğraflarını atıyordu. O ise hep yalnız olduğunu söylüyor ve tek olduğu fotoğrafları atıyordu. Beni merak etmiş benimle İngilizce konuşmaya başladı. Sonra onunla arkadaş oldum. Diline merak saldım. Onun sayesinde sizi dinledim. Ardından ona farklı duygular beslemeye başladım farkında olmadan." Gözlerim dolarken derin bir nefes daha alıp devam edip
"Sevgili olduk. Çok güzeldi konuşmalarımız. Bazen sesli bazen görüntülü konuşurduk. Türkiye'ye hep gelmek istediğini söylerdi. Bazen de bana tek ailesi olduğum, yanında olduğum için minnetle ağlayarak teşekkür ederdi. Her şey mükemmeldi. Hayallerimi o süslüyordu. Ta ki o güne kadar. Ona sürpriz yapmak için Kore'ye ilk kez geldim. Bana söylediği eve gittim. Karşımda anlattığı kadarı ile bazı yerleri dökük bir ev beklerken baya yapılı zengin bir ev buldum. Zili çalmakta kararsız kalsamda cesaret edip çaldım ve bir kadın açtı. Onu sorduğumda bana annesi olduğunu şu an babası ve kendisinin müstakbel nişanlısı ile golfe gittiğini söyledi." Dedim. Gözlerimden yaşlar akarken Yoongi hyung
"Şerefsiz!" Dedi. Hızla Tae kaşları çatık bir şekilde bana bakarak
"Susun da kız devam etsin." Dedi. Göz yaşlarımı silip
"İlk başta inanmadım. Hem de hiç. Bana böyle yapamaz dedim ancak kadına önemli bir arkadaşıyım dediğimden beni içeri davet etti. Oturup onu beklerken duvardaki fotoğraflarda onun da bulunmasına rağmen bunların gerçek olamayacağını sandım hep. Ancak ne zaman gülüşerek el ele tuttuğu 'nişanlısı' ile salona girdi işte o zaman kendimi kandırmam bitti. Her şey başıma yıkıldı sandım. Tüm hayallerim. Beni gördüğü zaman o gülümsemesi soldu. Bana hep meleğim derdi. Neden bana böyle diyorsun dediğimde ise beni güldüren tek kişisin derdi. Bunun da yalan olduğunu benim yüzümden gülümsemesi solduğunda anladım. Tek bir kelime etmedim o gün. Tek yaptığım bana hediye ettiği birbirimize ait olduğumuzun sembolü olan kolyeyi boynumdan kopartıp onun eline bıraktım. Ardından o evden çıktım ve bir daha asla onunla konuşmadım." Sözlerim bittiğinde Jungkook hızla ayağa kalktı. Sıkılmış yumruğu yüzünden kollarındaki damarlar çok belirgindi. Tam kapıya yönelirken aklımdaki o kötü düşünce ile onu hızla tuttum. Bana kızgın gözleri ile bakarak
"Bırak beni! Senin o saf sevgine ihanet yapan o pisliği geberteceğim!" Dedi. Ardından bana fısıldayarak
"Ben senin tek bir göz yaşınla ölüp biterken o adam sana neler yapmış Derin?! Bırak öldüreyim! Dün yapamadım tuttular bu gün sebebini öğrendim ya haklı da çıkarım!" Dedi. Başımla onaylamazken Jin oppa onu tutup
"Oğlum niye böyle ayaklandın birden! Tamam aileyiz ama sana ne oluyor kız istemiyor!" Dedi. Namjoon oppa Jin oppayı onaylayıp
"Gerçekten oğlum biz kendimizi tutuyoruz da sırf için. Sen ne diye ayaklanıyorsun?" Dedi. Jungkook'un gözleri benim gözlerim ve üyeler ile Alya,Aras arasında gidip geliyordu.