HAYALİM

#ben onu seviyorum

İkisininde bana dönmesiyle hızla arkamı döndüm ve kapıdan çıktım.

"Açela" Çınar ismimi söyledi ama artık ondan nefret ediyordum ya da etmek istiyordum...

Evden baya uzaklaşmıştım ama Çınar arkamdan geliyordu ama arayı açmıştım nasıl açtım bilmiyorum ama sinirle nasıl yürüdüysem...

Hızla telefonumu çıkardım.

Bayan ornitorenk aranıyor...

"Efendim bebeğim?"

"A-ahenk Çınar b-beni d-değil başka birini seviyormuş s-salak benimle k-kıskandırmak için.."

Ve sonrası ağlamaktan yok.

"Bebeğim biz Cenkle dışardayız seni alacağız yerini buluruz sadece telefonun konumunu açık tut"

"Tamam."

Telefonu kapattıktan sonra arkama baktım hala geliyordu bir andanda bağırıyordu ama ben hem koştuğum için hem arada fark olunca ne dedigin tam anlamiyordum.

Bitmişti.

Güzel bir düştü lakin bu düş benim düşüşüm olmuştu.

Önüme döndüğümde cadde ortasında olduğumu farkettim ama gözlerim dolu doluydu ve sadece bir korna sesi ve ışıktı son görüp duyduğum

sonrası mı?

Sonrası karanlık ve ben yalnızız....

ÇINAR'DAN

Kendimi tuhaf hissediyorudm.
Evet vicdan azabı vardı ama hissettiğim çok daha farklıydı çok daha farklıydı.

Anlayamıyorum.

Şuan ne mi yapıyorum.

Cadde ortasında Açelanın etrafina toparlanmış insanlara bakıyorum.
Yanına gidemiyorum.

Sanki bende gitmiştim onunla çok tuhaftı bu hissettiğim..

Viccdan azabı vardı lakin bu ondan ayrı ve farklı birşeydi...

Bilmiyorum...

Ve en acisida yaklaşan ambulans sireni sesi ve sonra o güzel bedeni ambulansın içine girmesi.

Orda öylece dikiliyordum.
Ne bir şey yapabiliyordum
Ne hareket edebiliyordum
Sanırım bende gittim onunla...

AHENK'TEN

Açela en son benimle konuştuğu için direk beni aramışlardı.

Hastaneye Cenkle gidene kadar ne kadar ağladım bilmiyorum.

Ciğerlerim sökülürcesine ağladım.
Cenk'de ağlıyordu ama araba kullandığı için gözlerini hep siliyordu.

Hemen Eymene mesaj attım.
Buraya gelmeliydi tabi ona Açelanın ailesine söylemesinide söyledim.

Canım yanıyordu.
Sanki canımdan can
Etimden et kopmuş gibiydi.
O benim arkadaşım değildi,
Kankam değildi,
Kardeşim hiç degildi,
O bendim,ben...

Kafam koridorun girişindeki asansörden gelen sese çevirdim.
Biri gelmişti.

ÇINAR?

Hangi yüzle?

Tam ayağa kalkmak için önüme dönmüştüm ki yumruk sesi geldi.

"Lan şerefsiz sen nasıl insansin lan ibne! Bu kız senin yüzünden bu halde! Siktir git burdan!"

Cenk'i durdurmaya falan çalışmadım haklıydı.

"Tamam haklısınız ama merak ettim"
"Ne o vicdan azabimi duydun?"deyip ayağa kalktım.
"Evet o da var ama hissettiğim çok daha farklı bişey"