HAYALİM

#3 Ceza

Kaç dakikadan beri durmadan çalan telefonum artık sinirimi tepeme çıkarmıştı.
Bir hışımla elime aldım.
'Bayan ornitorenk'
Yazdığını gördüğümde sinirmi çıkartacak kişiyi çoktan bulmuştum.
Hızlıca açıp kulağıma götürdüm
"Ne var Ahenk ne?"
Yükses sesle hatta bağırarak söylediğim cümle karşısında bir süre sessiz kalda da  konuşmaya devam etti.
"Anlaşılan haberi okumuşsun arkadaşım,"
Dediğinde neyi kast ettiğini anladım.
Çınar'dan bahsediyordu.
Bir cafe'de bir kızla el ele görüntülenmişti. Ve bu benim kafayı yememe sebep oldu.
Baya elini tutuyordu ya, baya.
Düşündükçe kafayı yiyordum.
"Evet öyle oldu biraz, ne dicem buluşalımmı?"
Hiç tereddüt etmeden, "olur gideriz," dedi.
Buluşacağımız yeri ayarladıkdan sonra telefonumu kapatıp duşa girdim.
Sinirlerim alt üst olmuştu.
Tamam her ne kadar benden haberi olmasada onu sev böyle yapması yanlız.
Evlenmeden 'Vaov Haram!!'
moduna düşmek karizmasını çizebilirdi.

🔗🔗

"Ay yeter artık başka konuya girsek hani ben sıkıldım falan ya, daraldım falan ya!" Diye cırlayınca Ahenk Çınar hakkında konuşmayı kesti.
Tam o sırada da sipariş ettiğimiz pastalar gelince ben depseryona girmiş kız gibi hunharca yemeye başladım.
Karşı masadaki çocuğun bana baktını görünce, tabi boğazıma dizildi.
Yavaş yavaş yemeye başladım.
"Şimdi yarın biliyorsun ki okul var canım kankicim."
Kafamı evet anlamında salladıktan sonra gözüm yine bana bakan çocuğa kaydı.
Hala bakıyordu.
Yeter ama artık.
Rahatsızca yerimde kıpırdandım.
"Diyorum ki cuma günü verilen cezayı yapacakmısın?"
Aklıma cezam geldiğinde başımı umutsuz vaka kız gibi sağa sola salladım.
"Ben onu tamamen unuttum, ayrıca ödevler falan hiç uğraşmadım ve ödevleri olduğu gibi duruyor." Dediğimde
"e o zaman niye buluştuk?" Dedi.
Kız haklı bir ton ödevimiz varken biz burda buluşmuş pasta yiyorduk.
Bizde de gram beyin yok.
Zaten bitmiş olan pastamızın parasını da verdikden sonra hızla evlerimize ilerledik.
Bir an içim arkama bakma isteğiyle doldu. Ve arkama baktım.
Cafe'de ki çocuk peşimden geliyordu.
Ama telefonuyla uğraşıyordu.
Aslında tanıdık bir siması vardı. Daha önce gördüm gibi gibi.
Hey neyse belki o da bu taraftan gidiyordur, diye düşünerek yoluma devam ettim.

Bira süre sonra yanımda bir erkek bedeni belirmesiyle biraz tırstım. Kardeş aniden çıkılırmı, ne yapıyorsun sen.

"Selam." Dedi. Ona baktım be
'Ne oldu?' bakışımı attım.
"Tanışmak istiyorum olamazmı, seni tanımak istiyorum belki?"dedi.

"Eğer tanışmak istediğin kişi bensem, ilgilendirir."
Dedim ve tekrar yürüdüm ama bu sefer daha hızlı.
Yüzsüz tekrar yanıma geldi.
"Defolup gidecekmisin başımdan acaba sen?" Dedim.
Kafasını olumlu anlamda salladı.
Olduğu yerde durdu. Bende yanından geçip devam ettim.
Resmen bela.

🔗🔗🔗

Eve geldiğim gibi verilen cezamı yapmaya koyuldum.
Hayır efendim neymiş konuşmayacakmışım.
Konuşmak her bireyin hakkı bir kere.
Özgürce konuşma hakkımız elimizden alınıyor bir kere.

'E sende iki dakika sus be kardeş,'

Sen karışma bu benimle benim aramda aslında sen ikisinin arasındasın da neyse konumuz bu değil.

'Ehe böyle yola gel,'

"Açela yemek hazır!" Diye bağıran anneme karşılık,
"Ben bugün yokum bensiz devam edin." Dedim.
Ve kendimi tekrar ödevlere verdim.

Sa.
As
Cskxkxs  bu bölüm  ceysa-12 tarafından yazılmıştır