Dönerden daha cok dönen insanlar. İnsan mi dedim pardon gevşekler. Neden yani bi söylesenize. O kadar hayaller kurup o hayalleri bi başkası ile yaşamanız. Hayatim deyip, hayatinin içine ettiğiniz insanlarin ahını alınca daha mi mutlu oluyorsunuzz? Aşkı kabullenmeyen ruhunuza, bedeninizi zorluyorsunuz. Ruhunuz bu kadar acı içindeyken birilerinin bedenlerinde bıraktığınız yaralar ruhunuzumu hafifletiyor? Herkesin içinde o masum çocuk var mi cidden? Bence yok. İçimiz taşlaşmış, kalbimiz donmuş, bedenler yara, ruhlar ise acı içinde. Dört koldan saldırıyor sanki sancılar.. Her taraf hüzün içinde. Hadi mutlu olalım. Kabul eder mi hayatın kazıkları. Yumuşatır mı kalbimizi.. Mutlu olur muyuz sahiden? Ahh masallar.. Hayat masal değil, hiçbirimiz de masal kahramani değiliz. Yani anlayacağınız bir kez kırıldıysa o kalp eskisi gibi toparlanamiyoruz hiçbirimiz. İllaki bi yerde patlak veriyoruz..
Sigarayi bırakmak istemiyorduk ya hani.. Sebebini düşündün mü? Kül tablasina birakinca soğuktan donuyor o sigara tanesi.. Tek başına soğuyup orda bitiyor ya hani. Kıyamıyoruz. İnsanlara kıyıyoruz ama o sigaraya kiyamiyoruz..Sigaranin tadi olduğunu öğrenmiştim birinden. Her çektiğin duman farklı bir tat birakir sende demişti. Sigaraya bakışım o zaman değişti. Sanki beraberken içilen sigaranın tadını alamiyorsun yalnizken. Daha bi acı geliyor. O bu değilde yildizlarin altinda o acilari birlestirerek içilen sigara var ya herşeye değer be. Dinle dumanin sesini, seni anlatıyor. Seni sana anlatıyor. Olmak istediğin yerde olamamanin çığlıklarını atıyor her çektiğin nefeste.. Serbest bırak dumanı ruhun özgürlüğü tatsın.
Doluyuz işte. Tırnaktan tepemize kadar doluyuz. Öpülmeyen avuç içleri mesela.. Yada parmak uçları. İki köpürücüğün birleşiminden öpmek ne naif bi hüzün belirtisi. Oraya kadar dolmuşuz. Her dokunulan yerde bir acı. Biriktirmeye aşığız, acılara aşığız en çok da imkansızlara..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Terkedilen Bedenlere.!
Historia Corta''Ruhumun bedenime yansıttığı acıya adım adım..''
