Mahigit isang oras na ang nakalipas pero hindi na siya ulit nagsalita. Tanging pag inom niya lang at pagsalin ng alak ang naririnig ko, nahihiya naman ako magsalita dahil baka deadmahin ako ng lola niyo. Wala rin pumapasok sa isip ko na sasabihin sakanya, natatakot ako baka mas lalo siyang mainis diba. Kaya eto silent mode ako.
Sinubukan ko naman magsalita kanina pero di niya ako pinapansin, paano ko siya matutulungan at maiintindihan kung ayaw niya man lang magsalita? Kailangan niyang mailabas lahat ng sakit, kahit sa pamamagitan ng pagsasalaysay sa akin ng dahilan niya kung bakit niya tinatrato ng ganun si Cassandra ay makababawas ng ng sakit.
I glanced at him for the nth time. "Alam mo I went also through this stage." i started talking even if walang kasiguraduhan na pinapakinggan niya ba ako. "I was also broke before, nasaktan din ako kaya alam ko yang nararamdaman mo. I hated all the people around me, I hated myself. At nadoble pa yun ng namatay si Daddy. I feel so bad that day. I regretted all. I was so down before, yung feeling na I just want to die." natawa ako ng mahina bago nagpatuloy "But now look at me, tinatawanan ko nalang. I just realized that everything happens for a reason." i stopped my speech when I realized he is looking at me. Ngumiti ako ng sinsero "Wanna tell your story?"
Natawa siya sa akin at nilagok ang natitirang alak. Napatulala ako sa mga bote ng alak. Woah naka apat ng bote na siya ng whiskey sa loob ng isang oras. What the freak? "Di ko alam na madaldal ka pala." nagulat ako ng nagsalita siya. At last nagsalita na rin! Akala ko tutunganga lang ako dito. Psh.
"Well I'm just sharing you know." matamlay kong sabi. Nilingon ko siya dahil hindi na ulit siya nagsalita ulit, nakatulala siya sa kawalan. Napabuntong hininga ako. I just realized ganito rin ba ako katigas noon? Well it's not really that easy to deal with a broken person.
Limang minuto, limang minuto na ang lumipas ulit pero wala pa rin. Nakatulog na ba siya? Hays.
Labing limang minuto na. I looked at him frustately. How can I help you? Am I even allowed to help you. Guess I'm just really a stranger to him wandering around. *sighs*
"She had an affair with my brother." literal akong napalingon sakanya ng marinig ko ang sinabi siya.
"I'm sorry." I apologized at him.
"Don't say sorry, and don't look at me like that. Your making me regret saying this to you." banta nito. Natawa ako at nag peace sign sakanya. Hindi na ako nagsalita at nag abang na lamang sa kwento niya. Narinig ko siyang nagbuga ng malalim na hininga. "In our 4 years relationship, ngayon lang nangyari to. Hindi ko rin naisip na mangyayari pala to, I thought were in love with each other that much, akala ko lang pala iyon. Matagal na pala nila akong niloloko ng gago kong kapatid, limang buwan na eksakto. Nahuli ko pa mismo, last month is our 4th anniversary and I was going to surprise her but damn ako pala ang na surprised." nakailang mura siya bago magsalita "I was on my way on her condo when my brother confronted me, he told me that they are having an affair. Can't help my self to punch at hurt him. But then may sinabi pa siyang mas lalo kong ikinagalit, he told me that Cassandra is pregnant and he's the father." kitang kita ko ang pagkuyom ng kamay niya. Siguro ay naiinis siya hanggang ngayon.
"Did you talk to her?" i asked
"Yes I did. She just apologized at me, she didn't explain why she did that to me. Ang nakakatawa lang ay willing niyang magpa-abort. She's crazy, kahit na naawa ako sakanya ay di pa rin mawawala ang galit at sakit dito sa puso ko." inis niyang sabi.
She said that? I didn't imagine na kaya niyang gawin ang bagay na yon. She look like an angel, she's a simple yet decent girl. It's her child why would she abort her child? What for the sake of love ba ang reason? Fuck her! Ginagawa niya yun at papanindigan niya. Kahit ako ay naiinis kay Cassandra di sa kinakampihan si Joshua pero I think it's her fault talaga. "So ayaw mo na talaga?" yan lang ang lumabas sa bibig ko matapos ay tinitigan siya.
