"I said Cindy is my girlfriend."
What the hell?! What the freak?! Is he serious?
"What?! Then why did you introduce yourself as my boyfriend! You even kiss me! And and and you asked me who the hell is she, pero you know who is she! Are you crazy?!" nababaliw kong tanong sakanya. Kaya pala sobrang lungkot ni Cindy kanina. Oh god! For sure mag susumbong na naman kay Tita Sunshine yon. Mukhang malala tong ngayon. Oh please God help me.
"Hey easy there."
"Easy?! She's going to tell Tita na I stole you from him! I stole his boyfriend! Anong excuse ang sasabihin ko kay Tita at Mommy? We're enemies, you know that. We hate each other. And she loved seeing me making excuses with my Mom. Gustong gusto niyang napapagalitan ako. She's fucking evil!" frustated kong sabi.
"I know she told me how she hate you." sabi niya pa. Kalmado lang siya at ako di na alam gagawin ko. Alam kong sisiraan nanaman ako non! Dammit.
"Then why did the hell did you do that. Your freaking impossible!" inis kong sabi "Or you did that on purpose, you did that to tease me!" i accused him.
Nag half smile lang siya. "Sumagot ka why did you do that Nicolai Dave Freaking Mariano!" inis na inis na talaga ako. Baka ma-grounded ako nito!
Tumawa siya. "Yes I did. I did it on purpose." natatawa niyang sabi.
Kung pwede lang ibato sakanya 'tong mga bagay na nasa mesa ay ginawa ko na. I calmed myself first before walking out. Stupid! Una palang alam kong sakit sa ulo na ihahatid sa akin ng lalakeng yun. Tsk!
Patuloy lang akong naglalakad at tinatahak ang daan papuntang basement mabuti nalang at nilagay ko kanina ang mga pinamili ko sa kotse.
Pero nagulat ako ng may humigit sa pulso ko at niyakap ako. "Sorry." yan ang tanging narinig ko.
Sobrang lakas ng kabog ng puso ko. Hindi ako makagalaw. I wanted to push him pero tinatraydor ako ng katawan ko. Ilang beses akong napalunok sa sobrang kaba.
Kumalas na siya sa pagkakayap sa akin. Nag-iwas ako ng tingin, hindi ba siya nahihiya sa ginawa niya. First he kissed me and now he hugged me. He's a pure pervert.
Naramdaman kong hinawakan niya ang dalawang balikat ko. "Hey okay ka lang ba?" he asked. Hindi ako sumagot. What reaction did he expect to see? Magtatalon ako dito dahil he hugged me. Just fuck you!
He hold my chin and lifted it to see my face. Kitang kita ko sa mukha niya ang pag-aalala. You pervert! "Look sorry okay. Don't give me that look. I didn't mean to do that sorry." sinsero niyang sabi.
I sighed. Wala akong magagawa alangan naman mag-inarte ako dito. As if may magagawa ako diba? "Your forgiven pervert." bansag ko sakanya.
Ngumiti naman sa ng abot tenga. Goddammit why did he smile, he's so freaking gwapo with that smile. "Your going home na?" he asked.
Tumango nalang ako at naglakad na ulit. Naramdaman ko namang sumunod siya sa akin, tsk may pagkamakulit pala to, kunwari pang masungit. Umakbay siya sa akin at dahil doon huminto ako. "What? " inosente niyang tanong.
"Hands off pervert." matalim kong sabi.
Agad niya naman inalis ang pagkakaakbay niya. Nagmadali akong maglakad para maiwan siya pero naabutan na pa rin ako. "I didn't know your that sensitive." sabi niya.
"You should know."
"Yeah now I know na your sensitive." sabi niya at kinindatan pa ako.
Ng marating ko ang basement agad akong nagtungo kung saan ko pinarada ang baby loves ko. Nararamdaman kong nakasunod pa rin sa akin si Nicolai, wala ba siyang balak umuwi?! Nang nasa tapat na ako ng baby loves ko agad ko siyang hinarap. "Oh what again?" anas niya
"Why are you still following me Mariano?" mataray kong tanong.
Nakita kong kumunot ang noo niya. "I am not following you Miss Trinidad." simple niyang sabi.
"Then why are you here?!" iritang tanong ko. Ano bang problema niti at kanina pa nangiinis.
Nakita kong may kinuha siya sa bulsa niya at may pinindot, agad namang tumunog ang itim na Aston Martin V12 Zagato which is beside my car. Teka is that his car? Lumapit siya sa akin at bumulong "I didn't know that you assume small things." bulong niya bago lumapit sa kotse niya "See you tommorow I'll just pick you up. " paalam niya bago tuluyang umalis at iniwan akong nakatulala.
Napakagat ako ng labi sa inis, he really love teasing me. He wants a punch a face. He's really insane. Iling iling akong pumasok ng kotse ng biglang nag flashed sa phone ko ang picture ni Mommy.
"Mommy napatawag ka?" malambing kong tanong. Simula ng magka ayos kami ay komportable na akong kausap siya.
"Anak, until now mag-kaaway pa rin kayo ni Cindy?" tanong ni Mommy sa kabilang linya. Damn it. That stupid cousin of mine! At di niya man lang pinaabot ng tatlong oras at sumbong agad ang bruha. "Anak? She called me just a while ago, she's crying and she told me that you stole his boyfriend. Is that true?"
Napapikit ako sa inis. I stole his boyfriend?! Bitch saiyo na si Nicolai. Okay anong excuse ko ngayon? As if naman maniniwala si Mommy pag sinabi kong, kasama siya sa fifteen dates at tinulungan niya lang akong makalusot kanina kay Cindy para masabing may boyfriend ako. Tsk of course hindi siya maniniwala! Sinong baliw ang maniniwala, wala! I sighed in frustation. "Mom I have no intention hurting Cindy and I don't even had an idea that Nicolai is his boyfriend." palusot ko.
"Anak why are you dating a guy who is committed already? You should know if they have a girl or not para hindi ganyan ang mangyari. Okay? Break up with that guy because he already have a girlfriend." paliwanag niya.
Nagmukha pa akong ahas. He's not even my boyfriend why would I break up with him. "Opo I'll do that." sang ayon ko na lamang.
"Okay good. I have to go, I still have a meeting to attend to. Take care honey, i love you." rinig kong sabi Ni Mommy bago maputol ang linya.
Nagmadali nalang akong umalis at umuwi na. I can't believe Cindy she's still the same immature girl I know, she really never change. As if she'll change diba?
Ng makarating ako ay nakaramdam ako ng pagod agad kong hinubad ang heels ko. At dumapa sa kama. I heard my phone beep.
From: Nicolai
See ya tommorow I hope hindi ka pinagalitan!
Parang gusto kong ibato ang phone ko somewhere dahil sa pang aasar niya. He's giving me headache.
"Dammitttttt!" i shouted in the top of my lungs.
He thinks sya lang ang marunong mang-asar. Hmmm let's see Mr. Mariano.
