Wife Tears ( Completed Book 1 )

MWT 20

20

Aria pov

Hinalikan niya ako sa noo. "I'm sorry kung pinilit kita" hingi niya ng paumanhin.

Hindi ko parin siya hinarap para saan pa? "Ly, i'm sorry. Okay lang kung magagalit ka sakin dahil sa ginawa ko sayo. Mahal kita Ly kaya nagawa ko yun sayo i'm sorry" nararamdaman ko umalis siya tabi ko.

Tama ba yung narinig ko sa kanya? Napatingin ako sa kanya sa sinabi niya. Nakita kung nilagay niya ang dalawang kamay niya sa mukha niya at pinikit ang mata niya.

"I'm sorry" tumayo siya kumuha ng towel nilagay niya sa katawan niya at pumasok sa banyo.

Totoo ba talaga yun narinig ko mahal niya ako? Imposible? Baka guni guni ko lang yun? After an hour hindi pa siya lumabas sa banyo. Bigla bumukas ang pintuan sa banyo at nilabas siya doon, nakabihis na. Tumabi siya ulit sakin saka tumalikod at naglagay ng kumot.

"Matulog kana" nakatitig lang ako sa kanya. Humiga narin ako balik.

"Matulog kana maaga pa tayo bukas aalis" sabi niya.

"Zac" tawag ko sa kanya.

Hindi siya kumibo natutulog na ata siya.

Kinabukasan pagkagising ko wala na siya sa tabi ko. Narinig ko bumukas ang pintuan sa banyo at lumabas siya. Nakabihis pang alis. Nakatitig lang ako sa kanya habang busy siya sa pag ayus sa sarili niya. Nakita niya ata ako sa salamin nakatingin sa kanya kaya nilingun niya ako.

"Kung tungkol man ito sa nangyayari satin kagabi sorry, alam ko hindi sapat ang sorry sa ginawa ko sayo." Binalik niya ang tingin sa salamin saka kinuha ang phone niya at lumabas.

Bigla ko hinila ang hinila ang kumot ng napatingin siya sa akin. "It's okay magbihis kana hintayin kita sa labas" saka lumabas na siya. Tumayo narin ako para pumasok sa banyo. Pagkatapos ko nagbihis na ako. Inayus ko ang sarili ko pagkatapos lumabas na ako sa kwarto. Nakita ko siya sa may sofa busy sa phone niya.

"Ma'am inom ka muna ng gatas para hindi magkasakit ang tiyan niyo malayo pa ang byahe niyo" tiningnan ko si Zac busy parin. "Nakainom na si Senyorito kaya uminom ka rin" kinuha ko ang isang baso ng gatas dala ni manang pagkatapos ko ininom binigay ko sa kanya ang baso. "Maraming salamat Manang alis na ho ako" paalam ko sa kanya.

"Oh siya mag ingat kayo sa daan" nauna lumabas si Zac sumunod narin ako. Dumiretso ako sumakay sa kotse saka sinara ko na ito.

Hinila niya ang seatbelt ko siya ang naglagay. Habang nasa daan kami walang imikan subra naming tahimik. "Kung nagygutom ka sabihin mo lang, para mabili ko ang pagkain na gusto mo" hindi ko siya kinibo. Isa pa sa labas ako nakatingin. "Sabihin mo lang kung anung pangalan sa subdivision niyo para mahatid kita" nilingun ko siya.

"Wag na sa terminal ng bus nalang ako sasakay" sagut ko sa kanya.

Hindi siya sumagut.

Instead sumagut siya iba ang sinagut niya. "Hindi ko intension na sasaktan ka Ly, sa pagdala ko sayo sa probinsiya. Gusto ko lang kasi magkausap tayo. Makahingi ako ng tawad sayo pero sa tingin ko hindi ka pa handa para patawarin moko Ly. Naiintindihan ko naman, dahil alam ko kung gaano kasakit ang nararamdaman mo. Tanggap ko Ly." Bakit ganito ang nararamdaman ko.

Habang nagsasalita siya nakatitig lang ako sa kanya. Pinahid niya ang mata niya? Umiyak ba siya? "Musta na kayo ni Mitch"? Binalik ko ang paningin ko sa labas.

"Okay lang kami" sagut niya.

So guni guni pala ang narinig ko sa kanya. "Yan lang ba sabihin mo"? Bakit yun ang tinanung ko? Agad ko binalik ang paningin ko sa labas. Hindi ko nakita kung anung reaction niya.

Napaisip ako, wala naman kasalanan si Zac sakin. Sadyang nasasaktan lang ako dahil ako ang sinisisi niya kung bakit hindi sila pwede magpakasal ni Mitch. Siguro ngayun tapos na sila nagpakasal at pinirmahan niya ang annulment papers pinagawa ko.

"Wag mo muna ako ihatid sa bahay," lumingun siya sakin nagtatanung yung tingin niya.

"Bakit? May puntahan ka? May date ka"? Ngumiti ako sa tanung niya.

"Nasa hospital si mommy" sagut ko sa kanya na kinagulat niya.

"What? Paano? Wait sino? Yung nag adop sayo? I'm sorry sa pagmention ko". Nilingun ko siya.

"Okay lang. Sabi ni Ellaine nahospital si mommy at nacoma siya iwan kung nagigising na siya ngayun. Si Ate Dona daw nagbantay sa kanya" sagut ko sa kanya.

Nagpalabas siya ng mabigat na hangin. "I'm sorry kung hindi kita napagtanggol kay Ate Dona mo." Straight lang yung paningin niya sa daan.

"Naiintindihan ko" sagut ko sa kanya.

"Samahan kita sa hospital" sagut niya.

"Wag na, ako na pupunta dun' baka naghintay na si Mitch sayo" sagut niya.

"Hindi pwede, Ly baka may gawin naman siya sayo" binilisan niya ang pagdrive.

"Wag na. Wala naman siyang gawin sakin. Anu mapapala niya sakin kung galit parin siya hanggang ngayun" sagut ko sa kanya.

"Hindi mo ba napapansin? Muntik ka ng mamatay dahil sa kanya pagkatapos ngayun may tiwala ka pa sa kanya Ly? No hindi pwede." Sagut niya.

Napailing iling siya. "Bakit kasi subrang bait mo kahit ikaw na ang sinasaktan" sabi niya.

"Anung gagawin ko? Maghihiganti ako Zac? Hindi pwede ayoko ng gulo Zac." Sagut ko sa kanya.

"Pero wag kang magtiwala kay Dona" napatingin ako kay Zac. "Bakit?" Tanung ko sa kanya.

"Basta, hindi ko masasabi sayo kung bakit"

"Bakit mo naman nasasabi yan"? Tanung ko sa kanya. May alam ba siya tungkol kay ate Dona pero anu?

"Anung alam mo tungkol kay ate Dona"? Tanung ko sa kanya.

"Basta lang" sagut niya.