Wife Tears ( Completed Book 1 )

MWT 35

35

Aria pov

Maaga akong hinatid ni Zac dito sa bahay. Ayaw pa sana niya umuwi daw kaya lang tinawagan siya ni Rusty.

Nagvibrate yung phone ko kaya agad ko kinuha at tiningnan sino nagmessage.

1 message recieved kaya agad ko binuksan.

From Zac:

" hi hon kumain kana?" Haist pati ba naman yan tatanungin niya?.

Reply:

"Hindi pa sir, hindi pa ako gutom eh. Ikaw nagbreakfast ka na"? Balik tanung ko sa kanya.

Sent to Zac.

After second nagreply na siya. Ang bilis ha. Nagtype pa ako sa pagrereply sa kanya ng biglang nagpop up siya sa screen calling.

Nislide ko ang answer para masagut tawag niya.

"Hi hon, miss you" napangiti ako ng palihim. Agad agad?

"Ganun okay" sagut ko sa kanya.

"What? Yun lang ang reply mo sakin? Hindi mo ba ako namimiss? Kasi ako namimiss na kita!. Dapat kasi pumayag ka na dito kana sakin.?! Andito naman kami.

Nakapout ako kahit hindi niya nakikita ang hitsura ko.

"Di ba nag usap na tayo tungkol diyan?" Sagut ko sa kanya.

"Okay. Pag usapin natin yan pagbalik ko" sagut niya.

"Aalis ka"? Tanung ko sa kanya.

"Yes hon may urgent kasi. But don't worry ikaw lang naman ang mahal ko" sagut niya.

"Tse, boliro ka talaga" sagut ko sa kanya.

"Totoo naman talaga ikaw lang ang mahal ko" sagut niya sa kabilang linya.

Napatingin ako sa tumikhim sa likod ko. Si Jia nakangiti nakatingin sakin.

"Okay sige mag iingat ka don' " sagut ko sa kanya.

"Okay hon, love you before ka matulog tatawag ako mamaya" napangiti ako ng palihim.

May narinig ako parang sa airport.?

"Wait nasa airport ka na"? Tanung ko ulit.

"Yup. May hinintay lang. Sige hon dumating na yung kasama ko bye. Love you" sagut niya.

"Okay lo-*" pinatay na niya ang phone bago pa ako nakasagut.

Mukha nagmadali ata siya.

"Ehemmn" lumapit sakin si Jia nakangiti.

"May nangyari ba na hindi ko alam"? Paikot ikot pa niya yung mata niya.

"Anung nangyayari? Wala" sagut ko sa kanya.

"Wee, anu yung narinig ko na love you hon? Uy! Ikaw ha. Aminin mo na kasi kinilig ka kanina sa mga sinabi niya?" Pinigil ko yung sarili ko baka mahalata pa ni Jia.

"Hindi ah, hindi ako kinilig no!" Saka iniwan ko siya sa may pintuan nakatayo.

"Talaga hindi ka kinilig bakit hindi nawala ang ngiti mo? Uy! Ikaw ha tinatago mo pa ang feelings mo. Yung totoo saan kayo kagabi pumunta bakit hindu ka umuwi"? Patay anung sasabihin ko. Dapat ko bang sabihin sa kanya?

"Girl, andito si Russel kagabi naghihintay sayo!. " napakamot ako sa ulo ko.

"Hehe, sorry nakalimutan ko" sagut ko sa kanya". Hindi ko naman sinadya na kalimutan yun.