Wife Tears ( Completed Book 1 )

MWT - 13

13

Aria pov

"Anu gusto mo sundan natin si Boss ma'am baka nasa airport pa siya ngayun"? napangiti ako ng masakit.

"Wag na manong nakaalis na yun ngayun, dumiretso nalang tayo sa palengke" sagut ko sa kanya.

Ng may naalala ako "ah manong yung bahay kanino yun"?

"Ah yun kay Boss Zac yun ma'am kaya lang wala na yun beninta na sa iba yun, yung isang buwan lang" sagut niya habang nagdrive.

"Ganun ba, pero bakit niya binenta yun"?  Nakapagdesisyon na siguro siya.

"Kasi hindi na daw niya magamit yun, dahil sa america na siya titira. Naawa nga ako sa kanya ma'am dahil hindi na namin siya nakikitang masaya. Maski sa pagkain, hindi namin alam kung kumakain pa siya dahil kung hindi siya lasing umuwi sa bahay umaga na siya umuuwi"  sagut ni manong.

"Ganun ba manong" hindi ako makasagut sa sagut sa akin ni Manong.

"Ang huling sabi niya sa akin, binitawan na daw niya ang dapat para hindi na masyado nasasaktan ang isang tao. Kahit kapalit nito ang kaligayahan niya"  kasalanan ko ba?

"Makahanap din siya ng magmamahal sa kanya doon manong" sagut ko.

"Sana lang ma'am"  ng napansin ko andito na pala kami sa palengke.

"Manong, diyan lang sa tabi ihinto mo" utos ko sa kanya na agad naman niya hininto ang kotse. "Sige ho manong salamat sa paghatid ingat" saka lumabas na ako sa kotse naglakad papasok sa palengke. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Mas nasasaktan ako ngayun lalo? Ito naman yung gusto ko di ba? Pero bakit ganito?

"Aria andito ka na pala, oh bakit ganyan hitsura mo may problema ba?" Napaangat ako sa nagsalita si Ate pala hinawakan niya ang balikat ko at sinuri ang hitsura ko nakTitig siya.

"Halika muna dito sa tindahan" pinapasok niya ako at pinainom ng tubig. "Okay ka lang? Anung nangyayari sayo"? Niyakap niya ng mahigpit kaya nararamdaman ko naman ang luha ko pumatak. Pati luha ko hindi nagpapigil.

Kumalas si Ate sa pagkayakap sa akin. "Okay umuwi ka muna sa bahay, kami lang muna dito sa tindahan.." inalalayan niya akong naglakad. " mamaya mag usap tayo pagkarating ko sa bahay" pinasakay niya ako ng tricycle dahil malapit lang naman ang bahay.

Pagkarating ko sa bahay agad ko itong binuksan ang gate at sinara ko pagkatapos pumasok ako sa loob. Dumiretso ako sa kwarto ko at humiga sa kama. Subrang bigat ng nararamdaman ko ngayun. Umupo ako gilid sa pader nilagay ko ang ulo ko sa tuhod ko. Bakit ngayun siya pumirma? Hindi ba niya pinirmahan dati? Bakit kailangan ipakita niya pa sa akin.? Napapikit ako dahil sa sakit nararamdaman ko. Magkikita pa kaya kami? Kung hindi na at magiging masaya na siya doon wala na akong magagawa. Humiga ulit ako. Siguro dahil sa kakaiyak ko kaya pumikit narin ang mata ko.

"Aria"

Gumising ako dahil may gimising sa akin. Minulat ko dahan dahan ang mata ko si Ate pala. "Kumain ka na ba"? Umiling ako sa tanung niya.

"Bakit hindi ka kumain? Gusto mo magkasakit ka? Ikaw talagang bata ka. Sige gawan kita ng lugaw dito ka lang babalik lang ako. Paghindi ka kakain nako wag moko idamay Aria" saka umalis na siya. Maya maya bumalik na may dalang envelope.

"O' nakita ko yan sa lamesita ngayun lang" binigay niya sa akin at umupo sa kama. Kinuha ko ang brown envelope at binuksan ko ito. Yung annulment namin una kung nakita. Kinuha ni Ate ang papel. "Annulment papers? Seryoso talaga kayong mag asawa no na maghiwalay? Anung akala niyo ganun kadali yun" ningitian ko si Ate sabay kuha sa papel sa kanya.

"Alam ko Ate hindi ganun kadali. Mabuti narin ito atleast masaya na siya matutupad na yung gusto niya magpakasal" sagut ko kay Ate.

""Eh ikaw magiging masaya ka ba? Hindi ka nga kumain" reklamo niya.

"Busog pa ako" kinuha ko ang ibang laman sa envelope at may nakita ako picture? Apat na picture sa isang puntod?

"Anu yan Ar"? Binigay ko kay Ate ang picture.

"Sinong namatay"? Kibit balikat lang ako sa tanung niya ng may nahulog isa papel sulat?. Binuksan ko ito at binasa. Agad naman tumabi sa akin si Ate.  "Basahin mo dali kung anung sinabi niya" binasa ko.

Dear Ly,

Una sa lahat gusto ko humingi ng sorry sayo. Alam ko hindi pa sapat ang sorry ko para sayo, at sana mapatawad mo ako.

Ang sulat na ito ginawa ko ito para sayo dahil alam kung hindi moko pagbigyan ng pagkakataon to explain sayo.

Sa pagbasa mo sa sulat kong ito makikita mo sa loob ng brown envelope ang anim na picture. Kung nagtaka kung bakit puntod? Sila ang mga magulang mo. 3 years na silang namatay. At kung gusto mo puntahan sila nasa likod ng picture ang address nila. Ito yung dahilan Ly, naiintindihan naman kita kung ayaw mo ko kausapin. Mag iingat ka.

Zac,

Hinagod ni Ate ang likod ko. "Anung plano mo ngayun?" Umiling ako dahil hindi ko alam anung gagawin ko. Lumabas naman ang mga luha ko. "Ganito nalang Ar, sa ngayun wag mo ng isipin yan. Importante may alam ka na kung saan ang mga magulang mo nakalibing.

"Pero paano niya nalaman at naghahanap ka sa mga magulang mo? Teka sino siya ba talaga siya Aria?" Ningitian ko lang si Ate.

"Okay wag mo na akong sagutin kung hindi mo pa kaya"  hinagod niya ang likod ko. "Teka puntahan ko lang ang niluluto ko" saka tumayo siya.

Napaisip ako paano niya nalaman na naghahanap ako sa mga magulang ko? Ni isa wala akong sinabi sa kanya. 

"Aria may naghanap sayo" tawag sa akin ni Ate kaya lumabas ako para tingnan sino naghanap sa akin.

"Jad?" Gulat ko ng nakita siya. Matagal din siya nawala.

Zac pov

Bigla bumukas ang pinto dito sa office ko kaya napatingin ako sa pumasok. Nakita ko si Jad galit ang hitsura niya ng bigla niya akong binigyan ng kamao niya. Kaya napahawak ako sa pisngi ko kung saan ako natamaan.

"Anu bang problema mo? Yan ba ang dahilan kung bakit sinugud mo ako dito"?  Hindi siya nagsalita. Lumapit siya at hinablot ang kwelyo sa damit ko.

"Binigyan na kita ng oras para mag kaayus kayo pero anung ginawa mo ha? Iniwan mo siya? Alam mo naman siguro pinagdaanan niya?!! Binitiwan niya ang kwelyo ko.

"Anung paki mo?" Sagut ko sa kanya.

"Bakit ba ang concern mo sa kanya? Ha? Gusto mo siya? Kung gusto mo siya sayo na siya" sagut ko sa kanya.

"Gago ka pala eh Zac, " sagut niya. Alam ko yun kaya nga iniwan ko siya.

"Isa lang hingin ko sayo Jad, ingatan mo siya"  bumalik ako sa ginawa ko.

Hindi pa siya lumabas dito sa office umupo siya sa sofa, " kailan ang balik mo"? Napangiti ako.

"Bumalik? Hindi na siguro pinsan, para din naman sa kanya ang ginawa ko" sagut ko kay Jad.

"Anung pumasok sa kukute mo?binigyan na kita ng pagkakataon  Zac" ulit niya.

"Alam ko ang pinagdaanan niya Jad, anung magagawa ko hindi sapat ang sorry para sa kanya." Sagut ko.

"Kung hindi ka babalik sa Pilipinas anung gagawin mo dito? Dito ka magmukmuk buong buhay mo?"  Sa ngayun talaga hindi ko pa alam kung kailan ako babalik.