13.Bölüm

33 2 0
                                    



Olduğum yere çivilenirken inanmak istemediğim şeyler aklıma hücum ediyordu.

Bu da mı tesadüftü?

Hayır,buna inanmayacaktım.Kimseye bahsetmememin en iyisi olduğuna karar verip hızlıca lavabodan çıktım ve sınıfa döndüm.

"Yüzün kireç gibi yine ne oldu?"

"Hiçbir şey olmadı."

Neyse ki hoca gelmişti ve bir şeyler uydurmak zorunda kalmamıştım.

Tüm gün derslere odaklanmaya çalışmıştım.Daha fazla düşünmemeliydim ve derslerimde çok geride kalmıştım.Biriyle bunları telafi etmem gerekiyordu.

Öğle arası olduğunda eskisi gibi hepimiz kantindeydik.Kaybettiklerimiz hariç.

Emre Serkan'ın oturduğu yere bakıp dalmışken hepimiz bunu fark etmiştik ama hiçbir şey söyleyemiyorduk.

Ne diyebilirdik ki?Biz de onu çok özlüyorduk.Rengin'i,Yaren'i,Serkan'ı.Sırada kim vardı?

Elimdeki telefonu masanın üzerine bırakıp Begüm'e döndüm.

"Derslerde geride olan sadece ben değilim değil mi?"

"Hayır ama bunu önemseyen sadece sensin."

"Bir de sen."

"Aynen.Ben 2 haftaya toparlarım zaten."

"2 hafta mı?Benim kaçırdıklarımı toparlamam için 2 yıl gerekiyor."

"Abartma Serenay."

"Ciddiyim.Bir kurs ya da özel ders gerekiyor."

Konuşmanın ortasında Buket de kendinden beklendiği gibi konuşmamıza katılmıştı.

"Ya da sana ders verebilecek yakışıklı birini de bulabilirsin."

"Saçmalama.Bu okulda ikisini bir arada bulunduran birini de görmedim zaten."

"Emin misin?Birileri var sanki."

"Kim?"

"Yankı."

"Saçmalama Buket.Çocuk bizim şüpheli listemizde."

Begüm'ün lafını bölerek konuşmaya başladım.

"Aslında tam da bu yüzden bunu yapacağım.Onu göz önünde tutabiliriz.Ve eğer katil oysa size Alperen'in suçlu olmadığını kanıtlayacağım."

Bir nevi kendime de kanıtlamış olacaktım.

"Saçmalama,bu tehlikeli.Ve-"

"Ve ne?"

"Çağrı'nın bu olaya kızacağını biliyorsun."

"Peki umrumda mı?"

"Yapma Serenay.Yine sen üzüleceksin."

"Umrumda değil,şimdi izin verirseniz."

Ayağa kalktığımda bakışların üzerime çevrildiğini fark etsem de aldırmadım ve sınıfa çıktım.

Yankı her zaman ki gibi yine bir şeyler çözüyordu.Yanına gidip sıraya oturdum.

"Merhaba?"

Kafasını kaldırıp şaşkınca bana baktığında konuşmaya devam ettim.

"Yani nasıl söylesem bilmiyorum.Senden bir şey isteyebilir miyim?"

Paradoks #Wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin