Liegen duurt het langst

9. Therapeut of juffrouw, dat is de vraag

EERDER IN SAY CHEESE:
'Meneer de Groot, we hebben een deal. Kom maar op met dat verhaal.'

Jake schudt zijn hoofd. 'Nee, zo makkelijk gaat het niet.' Hij legt zijn handen op mijn schouders en schudt me door elkaar. 'Ik heb je in mijn macht,' zegt hij met een diepe stem voor hij zich lachend omdraait.

Aflevering 9: Therapeut of juffrouw, dat is de vraag

Zinzi legt haar broodtrommeltje met sla en spring rolls op tafel en legt daarnaast een banaan. Zinzi heeft een obsessie met gezond eten. Geen wonder dat haar huid er zo ongelooflijk zacht en gezond uitziet. Ik aan de andere kant gebruik gewoon het magische mengsel make-up om mijn wallen te verbergen. Ik zou willen dat ik een van die meisjes was die nul gaven om hun uiterlijk, maar als ik van mezelf schrik ik de spiegel als ik opsta, moet ik toch het een en ander verbeteren.

'Dus mevrouw Smit,' Zinzi trekt een stoel van een andere tafel mee, 'ik krijg nog een verhaal van jou.' Met opgehaalde wenkbrauwen voegt ze er zachtjes "Westons feest" bij alsof ze twijfelt of ik wel weet waar ze het over heeft. Ik weet maar al te goed waar ze het over heeft. Zo onopvallend mogelijk probeer ik naar Michaël te kijken, maar hij is in gesprek met Levi. Ik moet hier maar zelf uit zien te komen. Gelukkig vergeet Zinzi dingen snel, ik heb dit al twee dagen kunnen uitstellen. Een dagje, nee een weekje, kan er zeker nog wel bij.

'Sorry, meisje maar dat is mijn stoel.' Een eerstejaar komt met een volle rugzak achter Zinzi staan en tikt haar voorzichtig op de rug. Normaal gesproken zou Zinzi het zo hebben teruggeven, ik ben daarom nogal verrast door haar reactie.

'Nou, nu is het van mij! Ik wil gewoon weten wat er op Westons feest is gebeurd, oké?'

Nee, ik ben niet verrast, eerder geshockt. Oké, ik trek alles gewoon terug. Ze is nogal zeker van haar zaak. Dit valt niet meer uit te stellen.

'Levi, schat, mag ik je bril?'

Ik slik even. Haar manier van spreken staat me niet aan. Het enige wat ik niet te klagen heb in Levi en Zinzi's relatie zijn de koosnaampjes. Simpel gezegd hebben die twee er geen. Alleen als Zinzi per se iets van me moet weten, gebruikt ze woorden als "schat" of nog erger "scheetje" om Levi te roepen. Geen idee waar die logica vandaan komt, maar het is nou eenmaal de logica waar dit eenjarige koppel mee rond loopt. Hoe meer ik in de problemen zit, hoe kleffer ze worden. Werkte het maar ook zo bij Michaël, maar nee hoor, de kneus is 24/7 aanhankelijk aan Nicole.

'Lieverd, alsjeblieft?'

Een beetje verward haalt hij een zwarte brillenkoker uit zijn tas en haalt hij er een rayban bril uit. Zinzi bedankt hem al glimlachend.

'Sinds wanneer heb jij een bril?' Verward kijk ik naar de nu lege koker.

'Al twee jaar. Je bent heel oplettend, Daniëlle. Ken ik jou niet al sinds de eerste?'

'Derde,' verbetert mijn innerlijke betweter hem. 'In de eerste was je nog een nobody voor je onze populariteit opzoog, weet je nog?' Levi rolt met zijn ogen en haalt zijn telefoon uit zijn zak. Een universeel teken van de jeugd dat ze iemand negeren.

'Maar dus,' Zinzi heeft het brilletje op het puntje van haar neus gezet alsof ze er nu als een "echte" therapeut uit ziet, 'het verhaal alstublieft.'

'Zi, doe normaal. Er valt niets te vertellen.'

'Dat was precies wat je zei toen je had gezoend met Ashley. En daar praten we nog steeds over.'