Loving James (Complete)

space.

Yats Pov.

Matapos naming lumabas ay nakita namin si Nicolas na kausap parin ang doctor nagulat talaga ako sa inasta ni Nads bakit di nya naaalala si James samantalang gusto na nyang makita ang lalaking minamahal nya.

"Is this a dream?". Rinig ko na sabi ni James nakakalungkot isipin na nang-yari iyon kay Nads bakit kasi wala ako nung time na yun at nakakainis lang dahil mas pinili ko na sundan si Max nung araw kasi na yun ay nagdududa talaga ako sa ikinikilos nya,naalis sya ng biglaan at may kung anung pupuntahan.

(Flash back)
Andito ako sa may likod ng nakaparadang kotse habang tinitingnan si Max may kausap sa na babae mag kahara sila at nasa gitna nila ang table na may lang pagkain,mukhang seryoso ang pinag uusapan nila hanggang sa umalis na yung babae susundan pa sana nya ng lumapit ako paputa sa kanya gulat na mukha nya ang sumalubong sa akin.

"Ya.babe". Sinampal ko sya at maslalo syang nabigla sa ginawa ko maiiyak na talaga ako,hinawakan nya ang dalwang kamay ko.

"Walang namamagitan sa amin please maniwala ka naman". Pagsusumamo nya sa akin pinagtitinginan na kami dito pero wala akong pake-elam.

"Max naman,Oo mahal kita pero hindi naman ako tanga para lokohin mo ng paulit-ulit".umiiyak na sabi ko niyakap nya ako ng mahigpit.

"Please give me another chance at yung babae hindi ko naman talaga sya kilala pinapunta lang ako dito ni dad,ayoko ng plano nya please pakinggan mo ang paliwanag ko".nag mamakaawang sabi nya habang nakayakap padin sa akin,pilit kong tinatang gal iyon pero masyado syang makas kumpara sa akin.

"Kaya pala hahabulin mo pa sya kasi di kayo mag kakilala".may pagka sarkastiko na sabi ko inalis na nya ang pagkakayakap nya sa akin at tiningnan ako.

"Gusto ko lang namang sabihin na ayoko sa kanya na hindi magwo-work ang pinaplano ng dad ko at mom nya,please naman maniwala ka sa akin.

"Siguro kelangan natin ng space o kaya  naman itigil na natin ang kalokohan na ito".nakatungong sabi ko hinawakan nya ang mukha ko at tinitigan ako ng deretso sa mata.

"Space?".naiinis na sabi nya sya pa ba ang maiinis ang kapal nya.

"Ayoko,please hindi na alam ang gagwin ko pag nawa ka pa sa akin tama na yung naghiwalay tayo ng usang beses diko na makakaya pag naghiwalay ulit tayo wag ka namang ganto". Malungkot na sabi ko pinupinasan nya ang luhang pumapatak sa aking mata.

"Hindi naman tayo mag hihiwalay,ayoko rin naman pero please  Max". Hindi ko na inintay ang sasabihin nya at nagmamadaling umalis narinig ko pa ang pangalan ko na isinigaw nya pero wala akong pakeelam,gusto ko lang makausap si Nads at ilabas ang sama ng loob na meron ako,sumakay ako sa taxi at pagkatapos dali-dali akong bumaba diko na kinuha ang sukli naglalakad ako ng masalubong si Nads na umiiyak.

"Nads".sigaw ko pero parang wala syang naririnig sinundan ko sya at diko inaasahan ang nangyari may kotse na dumaan kasunod nuon ay ang pag bagsak ni Nads sa kalsada dali-dali akong pumunta at humingi ng tulong may mga dogo na sa ulo ni Nads hindi ko alam ang gawin hanggang sa dumating ang isang ambulansya dali-daling isinakay si Nads at ipinasok sa loob nun,nangangatal ako habang nasa loob ng sasakyan tinawagan ko si Nicolas natatlong tawag akong ng saka lang nya sagutin.

"Si,si Nads Nicolas". Diko maituloy ang sasabihin ko.

"Anong nang-yari Yasy anung nang-yari kay Nadine".sigaw na sabi ni Nicolas sa kabilang linya.

"Naaksidente dadalhin na sya sa ospital si Nadine Nicolas".umiiyak na sabi ko bigla nyang pinatay ang tawag,maya-maya ay ipinasok na si Nads sa ospital nilagyan sya ng kung anu-ano tapos ay pinasok sa isang kwarto kung saan malalala ang mga dinadala.

"Doc,gawin nyo ang lahat please".sabi ko nagmadaling umalis ang mga docto habang nakaupo lang ako sa may gilid.

"Anung nang-yari,si Nadine?". Nakakatakot si Nicolas pero mas natatkot ako sa maaring mang-yari kay Nads.

"Inooperahan na sya,naaksidente sya at hindi ko alam ang nangyari nakita ko lang na tumatakbo sya". Na ngangatal na paliwanag ko sa kanya,itinayo nya ako mula sa pagkakaupo ko sa gilid at inuupo sa upuang malapit din sa pwesto namin.

"Sorry".nakayuko na sabi ko.

"Uminom ka muna".saan galing ang tubig na iyon?

"Tumakbo ako sa labas at bumili wag ka ng umiyak".
Sabi nya at ibinigay ang bukas na boteng may lamang tubig.

"Kapatid mo yun dapat mas nag aalala ka".inis na sabi ko napakamot lang sya ng batok at sumeryosong tumingin sa pader.

"Nag aalala ako para sa katid ko,pero hindi ko lang pinahahalata ayokong pangunahan ng galit o kung anung emosyon". Sabi nya.

"Di naman nakakabakla ang pagihing malungkot,iyakin at kung anu paman".paliwanag ko umiling lang sya at isang katahimikan ang namutawi sa aming dalawa ni Nicolas .