Bağımlı (Düzenlenecek)

Ölün

O acı bedenimi yakıp kavururken gözlerimden bir damla yaş akıp gitmişti. Siren sesleri ve ardından ani frenle duran lastik sesi kulaklarımı tırmaladı.

" Şimdi olmaz sevgilim şimdi değil daha çok erken!"

Her dakika vücudumdan bir şeyler kopuyormus gibi hissediyordum. Gözlerimi zar zor açık tutarken zorlukla gökhana

"Seni bırakmam!" diyebildim.

Karanlık beni içine doğru cekerken son olarak Gökhanin

"Açelya!"

diye bağırışını duydum.

Neresiydi burasi? Her yer karanlık kimse yoktu. Uzaktan gelen o minicik ışığı takip etsemde asla ona yaklaşamıyordum.

Gökhan VARAN

Ameliyata gireli 3 saat olmuştu ama daha kimse çıkıp bir haber vermedi. Delirmek üzereydim. Canimdan çok sevdiğim kadın içeride benim yüzümden ölümle savaşıyordu. Bunu Elife çok ağır ödeticektim!

Dışarı da hemşireler kosusturuyordu. Ters giden birseyler olduğunu anlamıştım bir hemşireyi durdurarak neler olduğunu sordum

"Hastamiz çok kan kaybetmiş hemen AB+ 3 tüp kana ihtiyacımız var ama elimizde sadece 1 adet var sizin bir tanıdığınız varsa hemen gelip kan vermesi iyi olur yoksa hastayı kaybedebiliriz."

Dedikleri karşısında donup kalmıştım. Hastanenin her tarafında dolaşıp aynı kana sahip olan birisini aradım ama o koca hastanede lanet olsun ki tek 1 tane bile ab+ kan taşıyan yoktu. Çaresizce geri dönerken son şansımı karşıdan gelen mafya kılıklı adamda denedim. Çok şükür ki onun kanı tutuyordu. Ve gelip vermeyi kabul etmişti. Dışarıdan ne kadar mafya gibi dursa da iyi bir insan olduğu konuşmasından belli oluyordu kanı verdikten sonra bir şeye ihtiyacımız olursa onu aramam için bana kartı verip gülümsedikten sonra uzaklaştı.

Doktor ağır adimlarla kapidan çıktı.

" Doktor bey durumu nasıl?!"

" Siz nesi oluyorsunuz?"

Geri zekalı sikik beyinli simdi benim kim olduğum mu önemliydi yoksa Açelyanin durumumu!

" Erkek arkadaşıyım."

"Sevgiliniz çok kan kaybetmiş ve hırpalanmış ama şuan iyi ama üzgünüm geldiğinde bebek için yapılacak birsey yoktu."

Bebek mi Açelya hamile miydi ? Bunu ona bahsetmemek en iyisiydi yoksa korunmadigim için beni ne kadar yaralı olsada gebertebilirdi. Bebeğimiz daha haberimiz olmadan çekip gitmişti. Şimdi alacağım intikam iki katına çıkmıştı. Çok şükür ki sevgilim iyiydi. Odasına girdim. Melek gibi hiç kıpırdamadan yatıyordu. En güzel gecemiz mahfolmustu.

Açelya Aslan

Karanlık boşlukta aşağı doğru düşerken Gökhanin sesi beni tuttu. Gözlerimi açmaya çalışsam da açamıyordum. Sanki bir güç ben açmaya çalıştıkca bastırıyordu. Ağlama sesiyle irkildim gözlerimi zar zor biraz açabilmeyi başarmıştım. Gökhan elimin üstüne başını koymuş ağlıyordu.

"Gitme ne olur beni bırakma"

"Burdayım seni bırakmaya git niyetim yok" dedim kısık bir sesle gülümseyerek.

" Uyandın sonundaaa! Beni çok korkuttun beklediğim 3 saat ölüm gibiydi kollarımda kanlar içinde olmandan bile daha kötüydü. Bana bidaha bu acıyı yaşatma sevgilim"

" Beni kim vurdu?"

Soruma karşılık gökhan gözlerini benden kaçırdı. Bir süredir orda bekleyen Beril aniden çıkışınca ne olduğunu şaşırdım.

"Hepsi onun suçu Açelya onun yüzünden burdayız o playboy zamanlarında ki bir kız gelip seni vurdu. Sırf ondan intikamını almak için seni öldürmeye kalktı!"

" Kapat çeneni Beril ben nerden bilebilirdim bana olan takıntısını!"

"Ikinizde susar mısınız Beril sende sakin ol iyiyim işte hem o nerden bilebilirdi ki."

"Olamam Açelya onun yüzünden başına birsey gelseydi ben ne yapardım Levent amcaya annene nasıl hesap verirdim.!"

Doğru söylüyordu biz birbirimize emanettik ama bu kadar gökhana yüklemesine izin veremezdim sonuçta onun bir suçu yoktu zaten yeterince korkmustu.

"Yalnız kalabilir miyim lütfen?"

Ikisi de Hayır! diye bağırınca

"Uyumak istiyorum yorgunum çıkar mısınız!" diye bağıran bu sefer ben oldum. Kaan arada kalmıştı sonunda Berili alıp uzaklaştırdı. Gökhan hala cikmamisti.

" Neyi bekliyorsun?"

"Ben özür dilerim sana zarar vermekten başka bir işe yaradığım yok affet beni" deyip önüne dönüp kapıdan çıkmak üzereyken ona ne kadar ihtiyacım olduğunu anladım. O benim için en büyük ilacti. Oda çok korkmustu biliyorum. Böyle bir sevgiliye sahip olduğum içinde şükranlarımı sunuyorum.

"Gökhan gitme"

Sanki bunu bekliyormus gibi koşup hemen üstüme atladı. Biraz fazla hızlıydı ve dikiş yerime gelmesiyle acı dolu inledim

"Özür dilerim canın çok acıdı mı ben bi an beni bidaha istememenden korktum gitme deyince de hemen sarılmak istedim özür dilerim iyisin dimi?"

Motor gibiydi ona bakarak sesli bir şekilde güldüm. Beni bu kadar önemseyecegini rüyamda bile göremezken şimdi karşımda saçımın teline zarar gelse herkesi dünyayı yakacakmis gibi duruyordu. Bu çocuk sanırım benim İlk ve son aşkımdı.