1 ay, tam 1 ay.
Gökhansız, tek başıma kimsesiz yataktan bile çıkmadığım 1 ay. Ilk başlarda zor olsa da zaman geçtikçe ağlayamadım bile. Göz pınarlarım kurumuş bitkisel hayattaymış gibi hiddediyordum. zaten 53 kilo olan ben şimdi 44 kiloya kadar düşmüştüm. Gökhan bir iki hafta sürekli arasa da sonunda oda vazgeçmiş aramayı kesmişti. 18 senedir babama 1 kere bile yalan atmayan ben sırf onları üzmemek için yaz okulunu bahane ederek yanlarına girmemiştim. Toparlanmamı anladığım gün Kaanla o telefon konuşmasını yaptıktan sonra karar verdim. Meğer Gökhan benden vazgeçtigi için değil bana ulaşmayıp ondan nefret ettiğimi sanmış. Ve uyuşturucuya başlamış. Ne aptallık ama! Tabi ki ona geri dönmeyecektim sadece artık şu lanet evden çıkıp ona güçlü olduğumu gösterip ondan da aynı şeyi bekleyecektim. Kalbim ne kadar onunla olmak istese de bencil mantığım ondan sana hayir gelmez yine aynı şeylerin başına gelmeyeceğini nereden biliyorsun diyordu.
Sonunda yataktan kalkmayı başarıp hiç konuşmak istemesemde Gökhana mesaj attım.
"Konuşmak istiyorum 1 saate her zaman gittiğimiz parka gel."
Mesaj bile olsa ona bu kadar mesafeli davranmak canımı acıtmıştı, bir zamanlar her şeyim olan insanla şimdi kimsesi olmadan konuşmak çok zor geliyordu.
Yataktan kalkıp ormana dönüşen bacaklarımı aldım aynı şeyi kaşıma ve bıyığıma uyguladıktan sonra ılık suya girdim. Su sanki bütün her şeyi unutturuyordu bana. Kendisine gelmesi için bana ihtiyaç duyması ne saçma! Her zaman yaptığı gibi 1 2 kız becerse kendine gelirdi zaten dikkat çekmek için bide uyuşturucuya başlamış her şey bu kadar zorken bide bu yaptığıyla iyice zorlaştırıyordu. Çilekli duş jelimle vücuduma masaj yaptım ve yine çilekli şampuanımla saçlarımı köpükledim durulayıp çıktım. Aynaya baktığım da moraran göz altlarıma yüzümü burusturup iğrenerek baktım. Her zaman beni kurtaran kapatıcıyı alıp göz altlarıma uyguladım. Allık sürerek sapsarı suratıma canlılık kattım ince bir eye liner çektim ve kirpiklerime hacim verip parlatıcı sürdükten sonra makyajım hazırdı. En son mezuniyet gecesi makyaj yapmıştım ve şu görüşme olmasa asla bu kadar makyaj yapmazdım. Saçlarımı 1 aydan beri taramadığım için iki avucum kadar saçımı yolmustum. Boşverip düz fon çektim. Sanırım sadece giyinmek kalmıştı sahile gideceğimiz için ultra mini kot şortumu giyip üzerine sporcu atletimi giydim ayaklarıma oje sürdükten sonra sandaletlerimi giydim ve çantamı alıp dışarı çıktım. Yoldan bir taksi çevirip gideceği yeri tarif ettim. Aslında pek uzak sayılmazdı ama 1 aydır evden çıkmadığım için bacaklarımın bunu kaldırabilecegini sanmıyordum. Taksi durunca ücreti ödeyip indim.
Her zaman ki bankta oturmuş denizi izliyordu. Daha fazla uzatmamak için yanına doğru yürüdüm. Beni hissedince hemen ayağa kalktı.
Gökhan? 1 ayda bu kadar çökemezdi değil mi ? Gözlerinin altları morarmış o yeşil gözleri minicik kalmıştı zayıflamış ve her zaman kendine bakan gökhan gitmiş yerine bambaşka birisi gelmişti.
Ben onun aramayı bıraktığı zaman başka birisini bulup uyuşturucu olayının da doğru olmadığını sanmıştım. Şimdi nasıl davranacaktim ?
MERHABA, OKUDUĞUNUZ ICIN TEŞEKKÜRLER. 'MeTaDe' nin 'Secret Wizard' HIKAYESİNİ OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bağımlı (Düzenlenecek)
Chick-LitAslında aynı kaderi paylaşıyoruz tek farkımız ya biraz önce ya da biraz sonra. Tek yapmamız gereken sabredip kadere bırakmak.