Karanlık ile Tanışmalar

Hiç Uyandın mı ?

Bir kapsülün içinde uyandım. İçi çok akışkan olmayan bir sıvı ile dolu cam yüzeyli uzun yeşil bir tüp bu, sanırım bazı kablolar ve metal parçaları var tam göremiyorum. Etrafı bir düzgün görebilsem anlarım belki ama ben neredeyim ki böyle? Etrafımda benim gibi bir kaç kişi daha var galiba neler oluyor neredeyim ve daha doğrusu ben kimim? Nefes almam gerekiyor nefes almam gerektiğini biliyorum sanırım bir şekilde nefes almam sağlanıyor yoksa bunları bile düşünemez ölüp giderdim. Önümden sarı giysileriyle iki adam geçti.. insan mıydılar gerçekten emin değilim ama bir şeyler karıştırdıkları kesin, garip bir şey taşıyorlardı. Arkalarından daha garip bir şey geçti, iki sarı elbiseli daha bir sedye taşıyorlar sedyenin içinde cansız bir beden vardı ve yüzü bana garip göründü bir yerden hatırlıyor gibiyim. İçinde bulunduğum cam kapsül biraz eski gibiydi, elimi zar zor hareket ettirip önümü daha iyi görmek için camı silmeye çalıştım beni fark etmediler ama ben bir şey fark ettim. Kapsülün cam yüzeyinden yüzümün yansımasını gördüm. O cansız görünen beden ile aynı yüz. Neler olduğunu anlamadım ama beni fark etmedikleri için şanslıyım sanırım. Camı silince etrafta diğer kapsüllerinde olduğunu fark ettim en yakınımdaki kapsülden yüzü zor görünse de oradaki de aynı yüzdü. Beni ne için buraya tıkadıklarını bilmiyorum ama çıkmam gerekiyor, çıkıp gitmem gerekiyor benden sadece bir tane olmalı normal olanı bu olmalı burada bir şeyler dönüyor. Kim olduğumu bilmesem bile hatta hiç bir şey bilmesem bile tek istediğim şey buradan çıkmak ve yaşamak. Neler olduğunu bilmek bile istemiyorum tek istediğim yaşamak. Camı yumruklamaya başladım altı yumruk ile cam kırıldı ve yere düştüm sanırım içeriden yumruklanması ihtimal olmayacağı düşünülerek yapılmış zayıf bir camdı belki hala uyuyor olmalıydım diğerleri gibi. Cam kırılınca çok ses çıkmadı umarım kimse duymamıştır ya da duymaları mı gerekirdi onlara sorabilir miyim acaba neler olduğunu. Saçmalıyorum etrafta bana benzeyen insanlar var bu adamlar iyi niyetli olamaz kaçıp uzaklaşmam lazım buradan. Ayaklarım hareket etmiyor acaba hiç yürüdüm mü bilmiyorum hiç uyandım mı ama kollarım yumruk atacak kadar hareket etmişti. Kollarım ile bedenimi bir yere kadar çekebilirim sanırım kimse fark etmez umarım bir iki metre zorla ilerledikten sonra bir ses duydum kocaman bir sesti ve refleks olarak galiba bacaklarım tam anlamıyla hareket etti. O an anladım ki o yürüyen sarı giysili insanlar gibi ben de bacaklarımı kullanabilirim belki ister istemez hareket ettirebilirim. Kollarım daha iyi durumda sırt üstü dönüp bacaklarıma baktım bomboş duruyorlar sadece, içimden bir işe yarayın diye geçirdim ama konuşmayla olacak şey değil bu adım atmam gerekiyor. Ellerim ve kollarım ile bacaklarımı ovaladım istemsizce yapılan bu hareket sonucu bir kaç şey hissettim ve hissettikçe devam ettim. Çimdikliyor, ovalıyor bazen kaldırmaya bacaklarımı oynatmaya çalışıyorum. En sonunda zor da olsa bacaklarım hareket etmeye başladı belli ki daha önce kullanmışım ya da beynimdeki eski bir hatıraya ulaşmış olabilirim emin değilim bilmekte istemiyorum. Kollarım ve dizlerim üzerinde uyandığım kapsülden olabildiğince uzağa gittim bu çok yorucu çünkü ses çıkartmamaya çalışıyorum ses çıkartırsam gelirler mi acaba? Bana neler yaparlar bilmiyorum. Biraz doğrulup etrafa baktım her yer karanlık ve sadece kapsüller var kapsüllerin içinde ben ya da bana benzeyen birileri ama bu pek olası değil. Sonunda ufak yuvarlak bir pencerenin yanına gelebildim dışarıya baktığımda tek gördüğüm siyah zemin üzerine beyaz noktalar hayır bir saniye bunlar noktalar değil bunlar yıldız. Bir ses daha duydum arkama dönüp baktığımda beş dakikalık hatırlayabildiğim kısa hayatımda hiç olmadığım kadar çok korktum. Biri beni gördü galiba ve diğerlerini çağırıyor. Bu korkuların en kötü olanı galiba, yakalanma korkusu beni o kadar hızlı kaçmaya itti ki ben bile nasıl uzaklaştığımı anlamadım. Hızlıca emekleyerek kaçmak çok küçük düşürücü bir görüntü galiba çünkü peşimden koşmuyorlar hızlı adım yürüyorlar. Sanırım düşündüğüm kadar hızlı değilim ve yakalanmak üzereyim. Pes ettim ve yere yattım, gelip başımda bilmediğim bir dilde konuşuyorlar ne konuştuklarını çok merak ediyorum beni geri mi koyacaklar acaba. Ölü numarası yapmalıyım belki böylece bırakıp giderler belki ben onlardan daha zekiyim. Hiç biri olmuyor sadece konuşuyorlar ne yapacaksanız yapın artık. Üç tane sarı giysili yüzleri kapalı adamdan ortadaki cebinden bir şey çıkarttı çok ufak bir şey. Ne olduğunu anlamak için gözlerimi kıstım ama gözlerimi açtığımda karanlığın içinde buldum kendimi. Burası kapsülden daha kötü görünüyor. Mağara gibi bir yerdeydim ve önümde ilkel insanlar var. Sanırım bana ceza verdiler.