My Love is a Star

Chapter 8

Devon’s POV

“Hi”, was the only word I uttered.

“Hello, new seatmate”, sabay ngiti ni James. Ang gwapo talaga nito. Kung siya ba araw-araw ang makikita ko ay ewan ko na lang.

“Oy, pacopy sa mga test ha”, sabi ko na lang dahil wala na akong ibang masabi.

“Ha? Seriously? Devon Seron? Is going to cheat?”, sunud-sunod na tanong nito.

“Ano ka ba joke lang iyon”, pahiyang sagot ko. Feel ko nagblush talaga ako.

“HAHAHAHAHHAHAHAHA, funny Devon”, tawang-tawang sabi ni James.

“What’s the noise about over there Mr. Reid?”, tanong ni Ms. Angel. Ang lakas kasi ng tawa nito.

“Ahmm. Nothing Ma’am. May sinabi lang pong joke si Devon na super funny”, seryosong sagot ni James. Parang may sapi kanina super tawa ngayon naman super serious.

“Tama na iyan”, sabi ng aming guro. “Let’s start with our business for this year”

At iyon nga, dahil first day, puro rules and requirements ang ibinigay nga mga teachers namin. Hindi pa masyadong ganoong kaseryoso an gaming klase.

Para akong idinuduyan dahil abot kamay ko na siya. Noon akala ko impossible na maging seatmate kami pero ngayon heto na. Thanks to Ma’am Angel. This year would be the luckiest year for me. I think it’s a sign from heaven.

“Hoy, Ms. Seron, land ka na sa lupa tingnan mo o nakalutang ka na”, untag ni Trisha. Kahit kalian talaga panira talaga ito.

“Ano ba Trisha”, pekeng inis niya dito.

“You’re so lucky girl, katabi mo na siya”, sabi ni Bea na tila kinikilig.

“Ano ba Bea baka may makarinig sa’yo”, worried na sabi ni Devon sabay tingin sa paligid.

“Don’t worry wala silang lahat dito nasa baba nagpapatentero”, sabi ni Beauty nang sa tingin niya ang worried face ko.

“Kasi naman eh, ang lakas ng boses ni Trisha. Di ba secret lang iyon”, sagot ko.

“Sorry na wala namang nakarinig eh”, hinging paumanhin ng kaibigan.

“ok lang”

“Oy, pero seriously girl, ang lucky mo talaga”, sabi ni Bea sabay tawa.

“Oo, nga ang saya ko feeling ko ito na ang year na magiging super close friends na talaga kami”, sabi ko na may kislap ang mga mata.

“Hoy, tandaan mo Devon, grade 6 ka pa ha at ma gatas ka pa sa labi”, sabi ni Beauty na parang nanay ko.

“Alam ko naman eh, happy lang talaga eh”, sabi ko sabay ngiti sa mga kaibigan. Happy talaga ako kasi finally palagi ko nang magkakausap ni James. Who knows di ba maging bestfriends din kami katulad nila ni Nadine at James.

“Sige na nga maglaro na lang tayo dito sa classroom ayaw kong pumunta sa baba at maglaro ng patentero ayaw kong pagpawisan”, sabi ng Triha sabay punta sa kinaroroonan ng bag nito.

“Eh, ano naman ang lalaruin natin dito?”, takang tanong ni Bea.

“Ito o, I brought barbie dolls here para makapaglaro tayo dito sa loob until time na ng afternoon classes natin”, sabi ni Trisha sabay pakita sa mga new dolls nito galing Hong kong.

“Wow!”, sabay bulaslas ng taltlong magkaibigan.

“Where did you get these? They’re so beautiful”, manghang sagot ni Bea.

“I got these in Hong Kong. At ito ang pasalubong ko sa inyo. Tig-isa tayo”, sabay abot ni Trisha sa mga dolls. Ang Snow White na doll ang nakuha ko. Meant to be talaga kami ni Snow White.

“When I saw Snow White, Devs, ikaw talaga ang una kong naisip. Remember noong grade 1?”, natatawang sabi nig Trisha. May topak talaga ito minsa. Pero love ko ito.

“Oo, na huwag mo nang ipaalala at nakakahiya”, pahiyang kong sabi. “Anyways, thanks”

“You’re welcome”, nakangiting sabi ni Trisha.

Habang naglalaro sila ay pumasok naman ang mga kaklase niyang pawisan na.

“Wow! Ang ganda naman ng dolls ninyo”, sabi ni Nadine nang makita ang mga dolls na hawak-hawak nila.

“Thanks, bigay sa amin ito ni Trsiha”, sagot ni Bea na hindi man lang tiningnan si Nadine.

“Talaga? Ay gusto ko iyang Snow White na doll, ang cute cute niya Devon”, lumapit pa ito sa chair ni Devon. ‘Can I touch?”, sabi nito tapos kinuha na kay Devon ang doll hindi na nito hinintay si Devon na magsalita.

“Nagtanong ka pa eh kinuha mo na”, irap na sagot ni Bea.

“Ay, sorry nagandahan lang talaga ako eh”, tila natauhan ito at ibinalik kay Devon ang doll.

“Ah, no okay lang nagbibiro lang iyang si Trisha, di ba Trish?”, pinandilata ko ng mata ang kaibigan. Napag-usapan na namin kaninang umaga na hindi na sila magiging brat. Tila nakuha naman nito ang mensahe na nasi kong iparating sa kanya.

“Yeah, I was just joking. Pero sana next time wait for the person to say yes or no. Hindi iyong kukunin mo na lang basta-basta”, sabi ng kaibigan in a sarcastic tone.

“Ok, sige, sorry ulit”, hinging paumanhin nito sabay tingin sa kanila.

“Ok lang iyan, from now on let’s be friends”, sinserong sabi ni Beauty sabay lahad ng kamay nito.

“At tsaka, sorry din kong naging mean ako sa’yo noon”, hinging paumanhin ni Devon.

“Ok lang iyon, let’s forget everything that happened in the past”, sabi ni Nadine na nakangiti.

And they shook hands. Nagyakapan pa silang lima.

“Wow naman! Parang MMK lang ah”, sabi ni Sam. “Sali rin ako sa group hug”, lumapit ito at nakisali na rin.

“Ay naku for girls lang ito no. Bakit girl ka ba Sam? Huwag ka nga diyan”, sabi ni Bea sabay tulak kay Sam.

“Grabe naman kayo girls parang hindi tayo friends ha”, - Sam

“Hindi biro lang, ikaw naman hindi ka mabiro”, sabi ni Trisha sabay hug kay Sam.

“Pa-hug din Devon”, sabi ni Sam sabay hug kay Devon.

Ganito talaga itong si Sam super sweet. Ito lang talaga ang nagtiyaga sa kanilang maging kaibigan kahit noong mga brat pa sila.

Bumalik na sila sa kanilang upuan pagkatapos marinig ang bell. Hudyat na ito na magsisimula na ang kanilang afternoon classes.

“Wow naman! Kaya mo naman palang maging mabait”, narinig niyang sabi ni James.

“Mabait naman talaga ako kayo lang nag nag-judge sa akin”, sagot niya habang tinitingnan si James sa mga mata nito.

“Eh, kasi ikaw eh ang brat mo kaya noon”

“Kaya nga I will try to change for the better”

“I’ll support you on that”

“Thanks”

“I’m so proud of you”

Tiningnan lang niya ito dahil sa huling sinabi nito sa kanya. Ito proud sa kanya. Wow naman nakakataba ng puso.

“Ikaw proud? Bakit tatay ba kita?”, tanging sagot ko nalang para matago ang kilig na nararamdaman ng aking batang puso.

“Proud nga ako sa’yo kasi pwede ka rin naman pa lang maging mabait”, sabi nito at ginulo pa ang buhok niya.

“Thank you sa inyo for the chance na ibinigay nyo sa amin. Promise hindi na ako magiging brat”, itinaas ko pa ang kanang kamay niya.

At nagtawanan pa sila pagkatapos noon. Dumating na rin ang kanilang guro. At nagsimula ang kanilang klase. Hay ang ganda talaga ng taon na ito para sa akin. Sana lang talga tuloy-tuloy na ito.