stalked by history

nog een avond

Pov steve
Wanneer ik terug de kamer in loop zie ik lisa inneens staan. "Lisa?" Ze kijkt me met grote ogen aan. "Wat ben je aan het doen?" "Ik probeer te lopen" zegt ze, en slaat haar ogen neer. Ik loop naar haar toe. "Kom eens hier" ik trek haar in een knuffel. "Sorry" zegt ze en ze bloost. Ik veeg een plukje uit haar gezicht. Ze kijkt me met grote ogen aan en begint erger te blozen. Dammmnnn so cute "ik snap je wel hoor. Je wil zelf kunnen lopen. Maar je moet het niet forceren. Dus ga ik je helpen." Er verschijnt een enorme glimlach op haar gezicht. "Yay" ik lach.

Dan pak ik haar handen vast. En zet een stapje naar achter. Ze volgt mijn stappen. En zo lopen we een rondje door de kamer. Dan stop ik. "Wat is er?" Ze kijkt me vragend aan. "Je kan het wel" ik laat haar armen los. En ze kijkt me bang aan. "Kom maar" zeg ik wanneer ik een stapje naar achteren zet. Voorzichtig zet ze een stapje. En kijkt me lachend aan. "Ik zei het toch" dan loop ik terug naar de woonkamer. "Kom dan" zeg ik plagend. Voorzichtig loopt ze mijn kant op. Ik voel me zo trots nu, ze kan gewoon weer lopen. Als ze bijna bij me is kijkt ze me aan met een kleine grijns en lach eventjes. "Wat is er Lisa?" " niks" zegt ze zo onschuldig mogelijk. Dan neemt ze grotere stappen in mijn richting. "Wow lisa, dat gaat echt goed." "Dankje" zegt ze als ze recht voor mij stopt. Ik veeg weer een plukje haar uit haar gezicht. Ze bloost. Ik kan me echt niet meer inhouden. Voordat ik doorheb wat er gebeurd kust ze me. Zo schattig, ze ging op haar tenen staan. Ze gaat weer recht staan en bloost. "Sorry" zegt ze en kijkt naar haar schoenen. Ik leg mijn hand onder haar kin. "Dat is helemaal nergens voor nodig cutie." Ze bloost. Damnn. Ik til haar op en ze slaat haar benen om me heen. Dan zoen ik haar.ze legt haar handen in mn nek en woelt een beetje door m'n haren. De zoen is voorzichtig maar vol passie. We stoppen even om op adem te komen. "Ik houd van je." Zeg ik half buiten adem. Ze laat haar voorhoofd op het mijne leunen. "Ik ook van jou" dan geef ik haar nog een snel kusje, en loop ik met haar naar de keuken. En zet haar neer. "Eten?" "Jaaa" zegt ze enthousiast. Ik open de koelkast. "Hmmm" ze komt naast me staan. "Weet jij iets Lisa, ik heb geen inspiratie." Ze lacht even."eventjes kijken, hmmm. Ik heb wel een ideetje. Moet ik koken?" "Hhahah ze kan net lopen en gaat al meteen de keuken in" "hahah jepp ik heb een leuk ideetje." "Ik vind het goed hoor, kan ik helpen?" Ze pakt een paar dingetjes uit de koelkast. "Tuurlijk, waar ligt alles?" Zegt ze een beetje ongemakkelijk. "Wat heb je nodig?" "Een pan, en iets om mee te roeren ofzo." Ik pak een pan en een spatel. "Zo goed chef?"

Pov lisa
Hhahaha. "Tuurlijk" "wat kan ik doen?" "Kan jij de tomaten snijden?" "Sure" ik gooi vanalles bij elkaar in de pan. Ik heb dit recept van m'n oma geleerd, ze zal wel trots zijn.
"Tomaten?" Zegt hij wanneer Hij de snijplank aan geeft. "Dankje" zeg ik. En geef hem een kusje op zijn wang. Dan doe ik de tomaten in de pan en roer even. "Ik dek de tafel wel eventjes." "Okay tot zo" steve verdwijnt uit de keuken. Ondertussen doe ik wat kruiden in de pan en roer even. Steve komt een paar keer langs lopen om dingetjes te pakken.
Ik pak nog wat kaas uit de koelkast, rasp dat en roer het er door de rest heen. Ineens voel ik twee armen om me heen. Ik schrik eventjes. Maar dan realiseer ik me dat hij het is. "Hey, niet schrikken hè kleintje" "hey" zeg ik en kijk hem even aan. "Het ruikt echt lekker" zegt hij. "Dankje, het is m'n oma's recept." "Niceee"

Even later zitten we aan tafel.
"Dammnnnn dit is echt lekker, goede kok is die oma van jou" "dat was ze inderdaad" "oh sorry ik wilde-" "het is okay. Onderbreek ik hem. Het is al een poosje geleden en ze heeft een mooi leven gehad. Ik ben blij dat ik haar heb mogen kennen" "wow" "wat?" "Soms zeg je echt hele volwassenen dingen." "Hahahha, jah alleen meestal ben ik gwn een disneynerd." "Cute" ik voel m'n wangen rood worden. Ondertussen verschijnt er een grijns op zijn gezicht. Ik probeer het te negeren en eet gewoon door.

Pov steve
Ze kan wel doorgaan met eten maar ik weet dat ze het door heeft. "Lisa?" "Ja?" Zegt ze op en geïrriteerde toon." Wow Sorry hoor" ze kijkt me onschuldig aan met een vragend blik. " Oh" zeg ik. "Wat is er?" "Ik dacht even dat je boos was" "oh sorry ik bedoelde het niet zo." "Okay dan is het goed." We eten verder in stilte niet ongemakkelijk maar ik praat liever met haar.

"Steve?" "Ja?" "Ik heb nog wat spulletjes van thuis nodig, is het goed als ik daar zo eventjes voor loop?" Ik kijk haar vol verbazing aan."lisa meen je die?" "Wat bedoel je?" Ze kijk me een beetje geschrokken aan. Dat laat ik niet tot me komen. Ik voel me zo kwaad worden. "Je meent toch niet dat je na alles wat er is gebeurt nogsteeds alleen over straat wil gaan?" Ze kijkt me bang aan en slaat haar oven ogen neer."Sorry, maar eigenlijk wel" uit woede schiet ik overeind. "Dat kun je niet menen. Waarvoor help ik je überhaupt als je telkens problemen blijft opzoeken." Schreeuw ik terwijl ik over de tafel leun. Ze duikt in elkaar. Maar al snel verandert er iets aan haar houding. Ze gaat ook staan en in een keer zegt ze zelfverzekerd. "Dat meen ik wel, als je me niet meer wilt helpen is dat jou keuze ik heb er nooit om gevraagd. Toch bedankt voor alles. Ik zie je snel weer." Dan pakt ze haar spullen en loopt weg. Zo heb ik haar nooit eerder gezien. ships ik wilde dr niet kwetsen. Nu loopt ze alleen buiten in het donker dankzij mij. Ik moet er achteraan denk ik bij mezelf. Snel pak ik mijn sleutels en ren naar buiten. Ships ik zie haar nergens. Ik ren de straat uit, nog niks. Oh ik hoop maar dat er niks ergs is.

Pov lisa
Ik kan niet geloven dat hij zo deed, hij had ook aan kunnen bieden om samen te lopen ofzo. Waarom werd hij nou meteen zo boos.

Diep in mijn gedachte verzonken loop ik over straat ruchting mijn huis. Dan bots ik opeens tegen iemand op. "Ik krijg hier spontaan een dejavu van, jij niet" ik schrik me rot het is Pien. Voordat ik kan wegrennen voel ik een klap op mijn achterhoofd en word langzaam alles zwart