stalked by history

-

Pov lisa
Plotseling word ik wakker. Ik voel een stekende pijn in mijn rug en benen. Ik zie de broer van pien naar me kijken met verlekkerde ogen. Ik kruip naar achter, voor zo ver dat lukt alles doet pijn ik kan me amper bewegen. Hoe lang ben ik überhaupt weggeweest. Wanneer ik verder achteruit kruip merk ik dat ik in een hoek zit. Hij grijnst. Dan komt hij dichterbij. Hij legt zijn hand onder mijn kin er rolt een traan over mijn wang. "Ik wil dit niet." " dat weet ik toch." Hij grijnst weer. Ik word er misselijk van. Hij tilt me op en duwt me tegen de muur. Dan laat hij me inneens op de grond vallen. "Ik geef je twee keuzes." Hij loopt even weg. Als hij het licht in stapt zie ik dat hij een touw vast heeft en nog iets maar dat kan ik niet zien. Hij legt het op tafel. Dan komt hij weer maar me toe. Ik duik in elkaar. "Rustig, ik doe je niks. Het is jou keuze." Ik kijk hem vragend aan. "Ik doe je niks, maar je moet wel ff opstaan." Ik probeer op te staan maar het lukt niet. Er loopt een traan over mijn wang. Het is frustrerend. Ik kan niks. Ik wil dit niet meer. Deze kwelling.

"Kom op ff opschieten" hij trekt me omhoog. En helpt me naar de stoel bij de tafel. Hij gaat tegenover me zitten. "Okay zoals ik zei je hebt twee keuzes." Ik knik. "De eerste" hij tilt het touw op en legt het links op tafel. "Het touw, als je dat kiest stem je er mee in met mijn plannen. Die houden in dat ik alles met je mag doen wat ik wil zo lang als ik wil en wanneer ik dat wil." Ik slik de tranen blijven nu rollen. "W-wat is de tweede?" Vraag ik met een bibberende stem. "Keuze twee." Hij zet een fles water, een glas en een potje pillen op tafel." Je enige uitweg." Ik kijk heb aan. Zonder emotie. Hij kijkt me vragend aan. Hier hoef ik niet lang over na te denken. " ik wijs naar een kant van de tafel, hij kijkt me aan vol verbazing." "Zeker?" Ik knik.

Pov steve
Alle agenten komen terug naar binnen. Ik kijk de vrouw hoopvol aan. "Wacht hier." Wij knikken. Even later komt ze terug. "Lieve schatten, ik heb goed en slecht nieuws." We zeggen niks en kijken de vrouw angstig aan."We hebben haar gevonden, maar ze is er zeer slecht aan toe, ze ligt nu in het ziekenhuis, haar status werd me niet verteld. Gaan jullie mee?"