stalked by history

oh nee

Pov lisa
Diep in mijn gedachte verzonken loop ik over straat richting mijn huis. Dan bots ik opeens tegen iemand op. "Ik krijg hier spontaan een dejavu van, jij niet" ik schrik me rot het is Pien. Voordat ik kan wegrennen voel ik een klap op mijn achterhoofd en word langzaam alles zwart

Ik word wakker in een donkere ruimte. En voel meteen een enorme steek in m'n hoofd. Ik wil met mn hand naar mijn hoofd om de pijn te denpen. Maar mijn handen zitten vast. Dan probeer ik mn benen te bewegen, ook vast. Fijn precies wat ik nodig had. Ik kijk om me heen en probeer dingen te herkennen. Ik kan echter niks zien. De vloer onder me is hard en koud.

Er komt ineens fel licht de kamer in. "Ze is wakker hoor." Hoor ik iemand roepen. Ik denk even. Het is een mannenstem maar waarom komt het zo bekend voor. Bam! De deur slaat kei hard dicht. Daar zit ik dan weer alleen in het donker en de kou. Ik heb zo enorm veel spijt van de ruzie met Steve. Ik geef echt heel veel om hem en het had nooit zo mogen lopen. Zou hij al door hebben dat er iets is. Of zou hij helemaal klaar zijn met mij? Bij die gedachte rolt er een traan over mijn wang. En dan val ik in slaap.

Ik voel een klap in mijn gezicht en schrik wakker. Ik moet knijpen met mijn ogen door het licht. "Zo zo ze is wakker hoor." Hoor ik pien zeggen. Ik open mijn ogen een kijk recht in de ogen van pien. Ze staan vol agressie en woede, daardoor krimp ik een beetje inneen. Dan voel ik inneens iets heel raars, het is heel koud nog erger dan daarnet. ik duik in elkaar om het warm te krijgen. Ik kijk pien angstig aan. Ze begint te lachen. Een kille lach vol haat galmt door deze, ja wat is dit eigenlijk een kelder denk ik. Het kille geluid vult mijn oren. "Je vriendje heeft het wel goed gedaan om je hier te lokken en aan ons af televeren." "Nee dat zou hij nooit doen!" "Zeker weten want volgens mij zit je hier."Dan zie ik innees een gestalte in de deuropening staan. Een mannenlijk figuur komt deze kant op lopen. Het maakt me bang en ik krijg rillingen over mijn lichaam. "Neeeee!" Schreeuw ik en ik begin heftig te bewegen om los te komen. " als je iemand beschuldigd kan het maar beter waar zijn" zegt ze op een kille toon wanneer ze aan de kant stapt zodat ik hem kan zien. Haar broer, de man die me heeft aangerand. Ik voel me inneens heel klein. En sla mijn hoofd neer. Waar ben je Steve ik heb je nodig.

De man tilt mijn kin op. "Niet janken ." Dat laat me alleen maarharder huilen. Hij kijkt me boos aan. "Ik waarschuw nog een keer niet janken!" Ik kan het echt niet onderdrukken ik ben zo bang. Wanneer er nog en traan over mijn wang glijd krijg ik een klap in m'n gezicht. "Ik zou je eigenlijk moeten drogeren, maar ik wil dat je dit voor de rest van je leven onthoud."

Dan voel ik niks meer, ik open mijn ogen en zie dat hij weg loopt. "Eventjes geduld " zegt hij en gooit de deur achter hem dicht. Ik zucht gelukkig is hij weg, maar hij komt terug. En ik zou daar echt niet mee kunnen leven. Ik hoor inneens voetstappen. En kijk geschrokken om me heen. Maar ik zie niks omdat het donker is. "Daar zit je dan" het is die bekende stem weer. Arrrggg wie is dat nou, ik kan er echt niet op komen. "W-wie b-ben je" stotter ik. Waarom moest ik nou stotteren. "Daar kom je nog wel achter." Het blijft even stil. " zeg die littekens die je op je armen hebt, hoezo doe je dat?" Ik blijf even stil. " het werkt een soort van als drugs, door de pijn vergeet je de pijn in je hoofd." Zeg ik voorzichtig. Ik hoor voetstappen alsof de persoon aan het ijsberen is. "Ik kan je een gunst doen, maar je moet het zelf weten." Ik vertrouw de toon in de stem net zo zeer als ik dit hele gedoe vertrouw "Wat bedoel je?" "Nou ik kan je niet vrij laten, dan vermoord pien me, maar ik kan het je wel gemakkelijk maken." "Uhmmm wat bedoel je daar nou weer mee?" " ik zou je een trui kunnen brengen, of mesjes en een aansteker zodat je kan vergeten." Ik schrik. Ookal verlang ik er nu zo naar ik kan het niet, ik het Steve beloofd mezelf geen pijn te doen. " ik hoef geen mesjes of aansteker, maar hoe kom ik aan een trui?" "Slim meisje, nou laten we zeggen dat ik ook zo m'n behoeftes heb. En jij kan die oplossen." "Nooit!" Schreeuw ik naar hem. "Prima, dan doen we het toch zonder beloning" " neeeeeee! Asjeblieft niet doen!" ik begin zacht te snikken. "Wat nu weer." "Ik wil niet mn maagdelijkheid enzo opgeven aan iemand die ik niet ken en niet vertrouw." "Meen je die!?" Hij begint te lachen "ik had het kunnen weten, braaf mutsje dat je bent." "Wat bedoel je?" "Dat je nog maagd bent." "Dus?" "Oh kom op lisa, meen je dat?" " ja ik heb tot nu nog nooit eerder een relatie gehad, dus wat is daar raar aan?" " ohhh okay" hij loopt even te ijsberen en de stilte vult de kamer zoals kou mijn lichaam vult." Lisa?" "Ja?" "Ik moet je iets bekennen en als je het ooit tegen steve verteld ga je er aan, begrepen?" Zijn stem klinkt hard en kil. "Begrepen." "Okay" hij komt dichterbij. En wanneer ik zijn gezicht kan zien flip ik. "Rick??? Neeeee dat kan je niet menen. Waarom?" "Hahaha pien is mijn vriendin." "Wat!?" "Hahaha ja een ze vertelde me dat ze wraak wilde nemen op iemand. Dus dat is wat we deden, dat met die brieven was puur om jou uit te lokken. Ik wist niet dat ze zo ver zou gaan tho. Dat spijt me wel" ik begin te huilen. "Was steve ook deel van het plan?" Zeg ik tussen het snikken door. "T is niet te geloven maar volgensmij is hij echt hopeloos verliefd op je." Op een of andere manier doet het me goed om dit te horen. Zo heb ik teminste hoop voor als ik hier ooit weer uit kom. "Lisa?" "Hmhm?" " ik weet wat ze met je van plan zijn, en dat kan ik echt niet toelaten." Er verandert iets in zijn stem, ik kan het niet plaatsen het lijkt wel medelijden. "Dus ik ga naar Steve om hem subtiel perongelijk hier heen te lokken binnen de komende twee dagen, voordat er echt erge dingen gaan gebeuren." "Dank je" ik kijk hem hoopvol aan. "Een voorwaarde" "Rick als je wil dat ik met je naar bed ga kun je t bekijken." Zeg ik . Hij lacht even" nee joh dat was een grapje, gwn benieuwd naar je reactie. Maar wat ik bedoelde is dat je Steve niks verteld over mij in dit grote geheel, okay?" "Deal!

"Okay ik ga mijn best doen om t zo snel mogelijk te laten gebeuren, maar ik kan helaas geen dingen van hun plan voorkomen." Hij kijkt me met een blik vol medelijden aan. Ik word hier echt bang van. "W-wat gaan ze doen?" Zeg ik met een piepende stem." Hij kijkt de andere kant op. "Ze willen je zo erg laten voelen, dat je wenste dat je er niet meer was." "Oh" "jah" "maar Rick? Wat gaan ze binnen die twee dagen doen." "Ik ga mijn best doen om te zorgen dat je daar zo min mogelijk van te weten komt." Hij loopt naar de deur en draait zich nog een keertje om. "Houd je taai." Ik knik, niet wetende wat ik anders zou moeten doen. Hij loopt de deur uit en laat die met een klap dicht vallen.

Daar zit ik dan nog steeds vastgebonden en in een t shirt. Ik hoop maar dat Rick Steve snel kan overhalen. Ik wil hier weg

Pov Rick
Waar ben ik nu weer in terrecht geraakt. Ik houd van pien maar als ze zo met mensen om gaat kan ik niet achter haar staan. Dat gaat tegen mijn eigen principes in. Jah okay ik gebruik enig meisje voor een one night stand, maar dan stemmen die meisjes ook in. Dit is gewoon verkrachting. En volgens Lisa had pien dr broer haar echt aangerand. En aan de emotie die je van haar gezicht kon lezen was geen twijfel mogelijk, dit is echt gebeurd. Ik kan niet geloven dat pien haar nooit heeft geloofd. Okay wat is hun plan ook alweer. Vandaag gaan ze haar kwellen door af en toe naar binnen te gaan maar niks te doen. Maar als ze weerwoord geeft gaan ze slaan en daar komt ze nooit goed vannaf. Morgen wat gingen ze morgen doen, ohwjah morgen gaan ze haar zo vastbinden dat ze elk moment gebruikt kan worden, like ieuuuwww waarom zou je iemand zo iets aandoen. Haar mentale pijn is al van hier tot Tokio. Gelukkig gaan ze nog niks doen, dat geeft mij tijd. Hmmm hoe pak ik dit aan? Ff steve bellen.

"Hey man waar zit je?" "Op t politiebureau" de emotie in zijn stem is zo real dat ik er even van moet slikken. Pien beseft niet dat ze meer mensen pijn doet. "Wow wat is er gebeurd??" "Lisa, we hadden ruzie en ze is niet thuis gekomen." "Omg wat hefig, ik kom e nu aan." "Dat is niet nodig we komen er zo aan." "We?" "Jane is hier ook." "Ahhh okay bel maar als er iets is, sterkte man." "Tnxx"

Hij gooit de hoorn er op. hmmmm politie,zij kijken vast naar haar telefoon. Snel zoek ik tussen haar spullen en zet haar telefoon aan, vervolgens veeg ik mijn vingerafdrukken er af, net als op elke deurklink van dit gebouw. En dan ga ik weg. Naar huis, maar kan ik niet doen voor Lisa.