stalked by history

bij steve thuis

" ze staat moeilijk op en geeft me een knuffel" dankje dat je zo veel voor me doet, ik waardeer het echt heel erg" "geen probleem kleintje" zeg ik plagend. Ze laat de knuffel los en kijk me blozend aan. "Dusss" zegt ze " duss" zeg ik. Ze lacht weer, zo schattig met kuiltjes in haar wangen.

Pov steve
"Gaat het weer een beetje?" Vraag ik. "Jah, t gaat al een stuk beter" zegt ze met een schore stem. Ik kijk op de klok "wow" "wat is er?" Vraagt ze."het is al half 7" zeg ik voorzichtig. "Al honger?" Vraag ik. "Uhhmm jah een beetje" zegt ze en kijkt me voorzichtig aan. Ik lach. Ze lacht terug. Oh boy.

"Zal ik dan maar eens gaan koken?" Vraag ik. "Kan jij koken" vraacht ze lachend. "Ja toevallig wel" lach ik terug. Ik sta op en loop naar de keuken. als ik hoor dat ze me volgt draai ik om."blijven zitten jij straks val je flauw ofzo" ze kijkt me aan met een pruillip. "Ik meen het lisa" ze kijkt me verdrietig maar begrijpend aan en gaat weer zitten.

Pov lisa
Ik ga voorzichtig weer zitten op de bank. Ik kijk op mn telefoon en zie een antwoord van mn moeder. Okay veel plezier liefje. Je vader en ik zijn niet thuis , als je nog wat spullentjes nodig hebt,moet je ze eventjes ophalen want ik kan ze noet komen brengen, tot vrijdag schatje.
Ik sta op en loop naar steve toe.
"Hey" "hey eigenwijs kleintje" ik voel dat mijn wangen rood worden en kijk naar mn schoenen. "Wat ben je aan het maken?"vraag ik. "Pasta" ik kijk hem voorzichtig weer aan met grote ogen. "Wat?" Vraagt hij."ik houd van pasta" "ik zal zeker op jullie bruiloft komen" grapt hij. Ik lach.

Pov steve
Ze lacht en kijkt me verlegen aan. "Dus wat brengt jou helemaal hier naar de keuken?" Vraag ik. "M'n moeder appte dat t okay is als ik blijf slapen, zij en papa zijn toch pas vrijdag thuis, dus ze vond t niet erg"
"Zijn ze vaak weg?"vraag ik voorzichtig. "Jah best wel" zegt ze als ze weer naar haar schoenen kijkt. "Sorry ik bedoelde- ik wilde je geen- sorry" zeg ik en trek haar in een knuffel. "Het geeft niet" zegt ze"en dankje" ik kijk haar vragend aan. "Voor de knuffel" zegt ze blozend.
Damn ze is echt cute

Ik maak het eten af en dek de tafel. Dan shuif ik een stoel naar achteren."gaat u zitten mevrouw" ze begint weet te blozen en kijkt me lachend aan "dankuwel meneer" dan schuif ik haar stoel aan en ga tegenover haar zitten. " smakelijk" zeg ik. "Smakelijk" zegt ze en glimlacht even.

Tijdens het eten is het vooral stil, maar het is niet echt ongemakkelijk ofzo. "Het heeft voortreffelijk gesmaakt meneer" zegt ze met een bekakt accent. Ik lach "dankuwel mevrouw ik zal de complimenten doorgeven aan onze chef." Ze lacht ook."maar ik meen het,serieus lekker" zegt ze. "Tnx" ik begin met afruimen en zie dat ze opstaat om te helpen. "Dat is echt niet nodig lisa" zeg ik " dat is het minste wat ik kan doen" zegt ze voorzichtig. Nadat we alles in de vaatwasser hebben gezet gaan we op de bank zitten.

Pov lisa

"Steve?" Vraag ik zachtjes "ja lisa?" "Uhhmm ik heb nog wel wat dingen van thuis nodig" "oh okay zullen we daar dan eventjes langs rijden?" Zegt hij. "Is goed" zeg ik. Als we in de auto zotten is het eventjes stil. "Je moet we zeggen waar ik heen moet" zegt hij dan ineens "oh tuurlijk" ik wijs hem de weg en we komen al snel bij mijn huis aan." Ik wist helemaal niet dat je zo dichtbij woonde" zegt hij. "Jepp" zeg ik.

Ik stap voorzichtig uit de auto en probeer te gaan staan. Maar ik zak meteen weer door mn benen heen. Als ik ineens twee sterke armen om me heen voel. "Ik heb je"zegt hij. Ik begin te blozen "d-dankje" " geen probleem"
Hij ondersteunt me terwijl ik probeer te lopen."dit schiet niet echt op he kleintje?" "Niet echt" zeg ik, blozend om mijn bijnaam. Ik voel een arm onder mijn knieën en hij tilt me op. Ik hoor hem lachen. "Ik kan zelf wel lopen hoor" zeg ik" meen je die lisa, je zakte door je benen heen" zegt hij. Hij heeft wel gelijk,maar toch doet het een beetje pijn. "Sorry zo bedoelde ik het niet" zegt hij. "Weet ik" zeg ik glimlachend.

Pov steve
We staan voor haar huis, en ik bedenk me ineens dat we haar tas niet hebben meegenomen."lisa, heb je we sleutels bij" " nee" zegt ze lachend. "Moeten we nu terug" vraag ik geïrriteerd. "Zet me eens neer" zegt ze "hoezo?" Vraag ik" doe nou maar". Ik zet haar voorzichtig neer en houd haar vast. Ze lijkt ergens naar t zoeken. "Wat zoek je" vraag ik."hebbes!" Zegt ze, ze raapt eenn steen op en daar hangt een potje aan met daarin een sleutel. "Handig zeg ik" ik houd haar weer vast en pak de sleutel aan. Vervolgens draai ik de deur open, til haar weer op en loop naar binnen.

"Leuk huis" zeg ik. "Dankje" zegt ze zachtjes. "Waar moeten we nu heen?" Vraag ik "boven" lacht ze"denk je dat dat je gaat lukken?" Vraagt ze voorzichtig.
"Tuurlijk, jij weegt niks" lach ik. Ze begint te blozen. En ik lach. "Dus welke deur?" Vraag ik. Ze wijst naar ee deur en ik loop naar boven, er staat een deur open."is dat jou kamer?" Vraag ik."ja"zegt ze. Ik loop de kamer in en zet haar op haar bed. " wat heb je allemaal nodig?

Pov lisa
"Uhhmm ik kan mn spullen zelf wel pakken" "kom op laat me je gewoon helpen" ik zucht. "okay" "acher mijn deur staat een blauwe rugzak, zou je die aan kunnen geven?" Hij loopt richting de deur "deze" hij houdt de tas omhoog" ja die!" Voorzichtig sta ik op naar mijn kast en pak een pyjama en kleren voor morgen. Ik stop ze in de tas. "Je mag best gaan zitten hoor" zeg ik tegen steve. "Okay maar als ik je nu los laat dan val je" "nee hoor" zeg ik eigenwijs."wat jij wilt kleintje" hij laat me los en ik zak bijna meteen weer door mn benen heen. Gelukkig vangt steve me op "je mag dan wel eigenwijs zijn maar je moet wel oppassen" zegt hij terwijl hij me serieus aankijkt." Sorry" zeg ik en ik sla mn ogen neer.

Pov steve
Ik doe mn hand onder haar kin zodat ze me aankijkt. "Asjeblieft doe voorzichtig je hebt al zo veel pijn" "sorry" zegt ze,ik geef haar een knuffel. "Dus wat moet je nog hebben?" Vraag ik " mn toilettas" zegt ze. "Waarheen? Vraag ik "bed" zegt ze. Ik help haar naar haar bed. Ze opent het kastje er naast en haalt er een tasje uit. Dan doet ze een laatje open en haalt daar wat spulletjes uit." Nog iets nodig?" Vraag ik " moet ik een slaapzak ofzo meenemen?" " nee ik heb wel een deken voor je" zeg ik. Ze kijkt me dankbaar aan.

Pov lisa
"Ga je even mee naar de badkamer daar ligt mijn tandenborstel enzo." Vraag ik. "Ja tuurlijk"zegt hij. We lopen naar de badkamer en ik schrik. "Wat is er lisa?" Vraagt steve. "Z-zie ik er echt zo slecht uit?" Hij kijkt naar me met medelijden in zn ogen. Er rolt een traan over mijn wang. Hij draait me naar zich toe en veegt de traan weg. Ik draai weer terug naar de spiegel en bekijk mn gezicht. Mn oog is blauw en mn neus gezwollen. Steve slaat een arm om me heen, "gaat het wel?" Vraagt hij. "T gaat wel,dankje voor alles wat je doet anders was het heel anders afgeopen" zeg ik

Pov steve
Ik kijk haar ongemakkelijk aan, maar besluit dat dit een gesprek voor later is. "Heb je alles?" Vraag ik. "Ik had kleding in de tas gedaan toch?" Vraagt ze. "Ja" zegt ze"Dan heb ik volgensmij alles" zegt ze. "Nog een ding" zeg ik , ze kijkt me vragend aan. Ik wijs naar haar broekzak" zou je ze hier kunnen laten?"vraag ik voorzichtig. ze kijkt me bang aan. "Sorry lisa ik wide je niet bang maken" ik ga naast haar zitten en sla een arm om haar heen. "Ik hoopte gewoon dat ik je de hele avond kon afleiden zodat je het niet nodig had." Ze kijkt me voorzichtig aan "i-ik kan h-het proberen?" Zegt ze voorzichtig. "echt zou je dat willen proberen!?"vraag ik enthousiast. Ze knikt ja. Ik til haar op en geef haar een knuffel, ik ben zo trots op je. Als ik haar langzaam weer terug op het bed laat zitten zie ik dat ee traan over haar wang glijd.
Ik veeg de traan weg."wat is er kleintje?" Vraag ik serieus. "Dankje" zegt ze zachtjes. "Dankje dat je me helpt met, letterlijk, alles" "geen probleem" "zullen we weer gaan" vraag ik. "Bijna" ze haalt de mesjes uit haar broekzak en doet ze in haar nachtkastje. "Goed gedaan" zeg ik. Ik til haar weer op en neem haar spullen mee. We stappen in mijn auto en rijden terug naar mijn appartement