stalked by history

ondertussen bij steve

Pov Steve
Ik ren door naar haar huis. "Lisa!" Ik hoor niks. Ze was amper tien minuten voor me vertrokken. Bij haar huis bel ik aan. Helaas geen antwoord. De buurvrouw komt naar buiten. "Zoek je iemand jongman?" "Ja ik ben opzoek naar Lisa, heeft u haar misschien gezien?" Ik kijk de vrouw hoopvol aan. "Hey spijt me, ik heb haar al een paar dagen niet gezien." "Toch bedankt." "Geen probleem."

Het is nogsteeds donker, ik ren terug naar huis. Onderweg bel ik haar. Geen reactie. Maarliefst 10 keer achter elkaar. Maar geen voicemail dus misschien staat haar mobiel uit. Oh dat klinkt ook niet goed. Ik besluit jane te bellen.

"Hey met jane"
"Hey jane met Steve"
"Hi, is er iets?"
"Ja ik en Lisa hebben ruzie gehad, ze is alleen naar huis gegaan maar volgens de buurvrouw daar niet aangekomen"
"Omg neeee, denk je dat pien hier achter zit?"
"Ik hoop van niet, ik wil haar niet kwijt."
"Weetje wat we gaan aangifte doen, zie je over 10 minuten op het politiebureau, okay?"
"Ja, dankje Jane."
"Geen probleem, rij voorzichtig"
"Dankje, jij ook"

Een paar minuten later zijn we op het bureau. We hebben een discussie met de man achter de bali. "Dus je zegt dat je haar nog geen uur geleden voor het laatst hebt gezien?" "Ja maar ughhh u snapt het niet!" Schreeuw ik naar de man. "Rustig maar ik praat wel ff ga jij maar lekker zitten je staat strak van emoties." "Tnx" Jane schenkt me een glimlach. Dan draait ze om en praat tegen de man.

Ik loop te ijsberen door de wachtkamer met mij handen in mijn haar. Een vrouw komt naar me toe gelopen. "Kan ik u ergens mee helpen meneer?" "Ja, en ik ben pas 18 dus u is nergens voor nodig." De vrouw glimlacht. "Okay, wat kan ik voor je doen?" "Kunt u gewoon eventjes praten?" "Natuurlijk, zullen we even gaan zitten?" ze wijst naar de blauwe stoelen in de wachtkamer. We gaan naast elkaar zitten en ik begin met praten." Ik zal maar gewoon vanaf het begin beginnen, het lijkt misschien een tienerdrama maar dit is heel serieus." Ze knikt begrijpend.

"Een paar jaar terug kreeg een vriend van me een brief van een geheime aanbidder. Het lag zegmaar op een plekje waar we altijd stoppen na school om ff wat te eten omdat we anderhalf uur moeten fietsen. Maar twee meisjes, Jane en Lisa staan altijd met elkaar te praten tegenover ons plekje, omdat ze tot daar samen kunnen fietsen. Ik ken Jane al sinds ik klein ben dus ik wist dat mijn vriend niet haar type was. Oh zij is trouwens dat meisje daar." Ik wijs naar jane en de vrouw knikt begrijpend, waardoor ik verder ga.

" Nou bleek dat zij het echt niet had gedaan, daar kwamen we pas een weekje of twee geleden achter. Ik had al langer een vermoeden omdat Lisa mailtjes kreeg van een persoon, maar Rick dacht dat zij dat zelf had gedaan om alles te verbergen ofzo. Ik geloofde er eerlijk gezegd niks van want het was twee jaar  lang meerdere keren per dag bezig. Een paar dagen terug was lisa er achter gekomen wie het was en ze had afgesproken met dat meisje, pien. Dat had ze me verteld en ik had aangboden mee te gaan, maar dat wilde ze niet. Toch ben ik 's middags naar het parkje gegaan waar ze hadden afgesproken." Ik sla even stil en de vrouw slaat daardoor een arm om me heen. "neem je tijd"

"danku, toen ik daar aan kwan z-zag i-k haar." Ik begin te huilen en verberg mijn hoofd in mn handen. "Ach jongen toch neem rustig je tijd." Ik glimlach vriendelijk naar haar. "Ze lag op de grond en pien schopte haar in elkaar. Ik ben meteen naar haar toe gerend om haar te helpen. Ze kon niet lopen dus ik had haar even mee genomen naar haar huis. Daar verzorgde ik haar wonden. Ik kon echt amper aanzien hoe erg ze was toegetakeld. Dat kwam vooral omdat ik al een tijdje gevoelens voor haar kreeg doordat we steeds vaker met elkaar praatte." De vrouw kijkt me vrolijk aan.

" en omdat haar ouders op zakenreis waren had ik aangeboden dat ze bij mij kom blijven om haar te helpen en dat ze kon blijven slapen enzo. Dat was echt super gezellig, ookal was het moeilijk om haar zo te zien. Ze is nogal eigenwijs en probeerde steeds te lopen. Maar dan zakte ze door haar benen. En dat was zo frustrerend. Na een paar dagen kon ze lopen met mijn steun en eerder vandaag kon ze al zonder mijn hulp lopen, niet snel. Maar ik was zo trots. Oh jah ergens in die dagen hebben we elkaar enorm goed leren kennen en we hebben nu een relatie." Zeg ik blozend. "Zo zo wat lief, en wat leuk om te horen." Ik glimlach.

"Helaas was ik nog niet klaar." "Ga maar verder en neem je tijd." "Danku, na het eten kregen we ruzie omdat ze wat spulletjes thuis wilde halen terwijl het donker was buiten en ze nogsteeds bedreigd werd over mail door pien. Ik werd kwaad want ik wilde niet dat haar iets zou overkomen maar ze zag het niet. Toen heb ik wat stomme dingen gezegd en is ze vertrokken. Later realiseerde ik me hoe dom ik was, haar alsnog allen over straat laten gaan. Ik ben naar haar huis gerend maar volgens de buurvrouw is ze nooit aangekomen. Daarna ben ik hier heen gekomen met Jane."

"Ach schat wat heftig. Ik zal even tegen mijn collega zeggen dat ik jullie zal helpen. Wil je meewerken?" "Tuurlijk hoe kan ik helpen?" "misschien kan je me de mailtjes laten zien of als we toegang mogen tot je mail kunnen we misschien een ip adres vinden." " oh tuurlijk, als we haar maar vinden." "Je bent echt een goede jongen, ik zal even met mijn collega praten en dan neem ik jullie zo mee." "Heel erg bedankt."

De vrouw loopt weg en ik leg Jane uit wat er is gebeurd.

Even later zitten we met de vrouw in een kamer vol computers ik log in in mijn mail en laat de vrouw een mapje zien met alle mailtjes van pien. "Jongen toch, waarom zijn jullie hier niet eerder mee gekomen." "We dachten dat het een grap was van lisa" " en lisa was te bang om iets te doen" voegt jane toe. De vrouw legt uit dat ze de ouders van lisa moeten inlichten. "Dat snap ik, maar ze zijn nooit thuis en ik heb geen telefoon nummer van ze." Zeg ik in lichte paniek. "Rustig maar steve, ik heb de nummers in mijn telefoon." Jane leest de telefoon nummers voor aan de vrouw die ze vervolgens weer doorgeeft aan een collega. Zij gaat de ouders inlichten.

Ik word gebeld. "Sorry deze neem ik even op t is mn beste vriend hij vraagt zich vast af waar ik ben.
"Hey man waar zit je?" "Op t politiebureau" de emotie in zijn stem is zo real dat ik er even van moet slikken. Pien beseft niet dat ze meer mensen pijn doet. "Wow wat is er gebeurd??" "Lisa, we hadden ruzie en ze is niet thuis gekomen." "Omg wat hefig, ik kom e nu aan." "Dat is niet nodig we komen er zo aan." "We?" "Jane is hier ook." "Ahhh okay bel maar als er iets is, sterkte man." "Tnxx"

De vrouw denkt even na. "Heeft ze haar mobiele telefoon mee genomen?" Ik denk even na. "Ja ik denk van wel." "Wat is haar nummer?" Ik scroll even door mijn telefoon en geef de vrouw haar nummer. Vervolgens geeft ze het aan een collega. "Hallo jongelui, ik ga mijn best doen om haar zo snel mogelijk te vinden, als haar telefoon aan staat hooguit een halfuur. En anders kunnen we zien waar die t laatst aan is geweest. "dankuwel meneer, en succes." Ondertussen komt de andere collega terug met de mededeling dat de ouders op de hoogte zijn gebracht, en zo snel mogelijk terugvliegen vanuit Amerika." Wat fijn, dankuwel."

De vrouw neemt ons mee terug naar de wachtkamer en bied ons wat te drinken aan. Ik wijs het af, ik krijg niks door m'n keel zo lang ze weg is. "Steve?" Zegt jane zachtjes. "Ja?" "Ze vinden haar wel, haar telefoon is zoizo het laatst aan geweest op de plek waar ze nu is, dus dan hebben ze haar zo gevonden." "Ik weet het, maar het wachten is zo slopend."  " dat snap ik, bel Rick anders." " waarom?" "Je zou hem op de hoogte houden,en hij is je beste vriend duss misschien kan hij je wat afleiding bieden." Dat is een goed idee denk ik bij mezelf. "Tnx Jane"