Chapter 16 (Criminal?????)

145 2 2
                                    

Weellllll..

NAKOKONSESNSIYA si Bossine!

PATAWAD!!!! Peace kapag nalaman mo ha?

HAHAHA!! Nga pala may bago akong Story

I WON’T GIVE UP” ------> hmmm. Tungkol to sa isang babae

Na punong puno ng pagsubok sa buhay dahil sa isang

Iglap lang nawala na ang lahat ng kung anong meron sila noon.

KAYA! Plsss.. SUPPORT hehe :)))

-------------------------------------------------------

NIMPHA’S POV:

“Sabi na nga ba eh nandidito ka lang”  Ano ba namang klaseng taong ito. Basta basta na lang sumusulpot.

“Hindi wala wala. Anino mo lang ako.” Alam na kasi akong nandito nagbubulagbulagan pa itong si William.

“Will you just SHUT UP!”  Sigawan ako? Nakakatakot naman siya. Siya na nga tong pupunta punta ditto para sundan ako siya pa ang may ganang magalit at manira ng moment.

At tumabi siya sa akin sa pagupo.

At ayun.. Nakakarindi ang katahimikan.

As in.. Basag na ang eardrums ko.

“Ano ba namang masamang hangin ang nasinghot mo para puntahan ako dito?” Tanong ko sa kanya habang nakatingin pa rin ako sa dagat.

“Ganun mo ba siya kamahal?” O__O kakagulat naman ito kung magtanong.

“ah..e” bakit ako nabubulol na naman eh alam ko naman ang sagot?

“para kalimutan agad ang tinanong ko sayo kung pwedeng maging akin ka na lang?” Napatingin ako sa kanya  at bakas sa kanyang mukha ang lungkot. Totoo ba talaga na mahal ako nitong taong to?

“Are gah. Kung makapagdrama WAGAS!” Sabay hampas sa kanyang balikat sabay fake na tawa. Alam ko kasing nagbibiro lang tong hudas na ito.

“Hindi mo kasi nararamdaman ang nararamdaman ko. Ang hindi ka paniwalaan ng taong mahal mo. Ang SAKIT” sabay bumato siya sa dagat.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Bakit niya sinasabi lahat ng mga ito sa akin. Mali ba ang naging desisyon ko? Eh sa ayun ang dinikdikta ng puso ko anong magagawa ko?

Pati sino ba naman ang mag aakala na totoo ang kanyang mga sinasabi eh ugali palang hindi na kapanipaniwala.

“I’m sorry William” Hindi ko na kasi alam gagawin ko. At hindi ko naman kayang lokohin si Dwel ng ganun ganun lang. Mahal ko siya, PERIOD!!Pagkasbi ko nun iniwan ko na siya at tumakbo na ako pauwi sa bahay namin.

PEro ngayon bakit ako nasasaktan? Bakit ayaw kong makita na nasasaktan si William?

DWELL’s  POV:

Eh sira ulo pala yang si William nay an eh.?

G@go ba siya para sabihin samin harap harapan na mahal niya si Nimpha?

Mahal na mahal ko si Nimpha at hindi ako makakapayag na agawin niya sakin ito.

Alam kong nagkamali ako noon at pinagdusahan ko rin yun kaya ngayon sisiguraduhin ko na itatama ko na lahat lahat.

“Oh anong ginagawa mo dito?” napalingon naman ako sa nagsalita. Nandito kasi ako sa rooftop ng school namin.

“Ah ikaw pala Bev. Wala nagpapahangin lang. Kaw anong ginagawa mo dito?” laki rin ng pasasalamat ko ditto kay Bev dahil kung wala siya hindi kami magkakalapit ni nimpha.

Imaginary YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon