Daddy

Bölüm 39

- 2 hafta sonra -

2 haftanın sonunda Fiona bizde harika anılar bırakarak ölmüştü.

Kalp ameliyatına girmeden önce tüm aile toplanıp bizim evlilik haberimizi kutlayarak ufak bir parti yapmıştık. Tabi partimiz küçük bir hastane odasında olduğu düşünülünce imkanlarımızda kısıtlı olmuştu. Ufak partiden bol bol kahkaha, sevinç ve fotoğraflar kalmıştı. Çocuklarımız da bu partide vardı. Etraflarına neşe saçmışlardı. İlk defa Liam'ın ailesi ile bu kadar fazla vakit geçirmiştik. İlk başlarda cidden gergindim ama odaya girince gerginliğim sıfıra inmişti.

O gün Fiona'yı son görüşümüz olmuştu. Çocuklarımız ile güzel fotoğraflar çekmiştik ve şimdiden o fotoğraflar evimizin en güzel yerine çerçevelenip konulmuştu. Kutlamadan sonra ameliyata girmişti. Toplam 4 saat sürmüştü ameliyat. Zaman ilerledikçe herkesin endişesi artıyordu ve durmadan içeriye hemşireler koşarak girip çıkıyordu. Bir şeylerin olumsuz gittiği belliydi. En sonunda doktor üzgün bir şekilde yanımıza gelip o kötü haberi vermişti. Herkes durumu çok iyi kısa bir süre sonra hastamız kendisini toparlar ve eski haline döner denmesini beklerken doktor elimizden gelen her şeyi yaptık üzgünüz hastanın kalbi çok yorgundu ve bu Ameliyatı kaldıramadı demesiyle herkesin hayali düşmüştü. Güzel anılar bırakarak ölmüştü.

Şüphesiz herkes bu haber ile yıkılmıştı. 2 gün sonra cenaze töreni düzenlenmişti. Liam berbat bir haldeydi. Ağlamaktan gözleri mahvolmuştu. Çocukların bile keyfi yoktu. Durmadan ağlayıp uyumamışlardı. Uyku düzenleri bozulmuştu resmen. Bir an Liam'ın kötü ruh halinden etkilendiklerini dahi düşünmüştüm. Zaten 1 hafta boyunca Karen ve Geoff'da mecbur olarak kalmıştık. Oradaki kalabalıktan da hoşlanmamışlardı sanırım. Aslında kalabalık değildi. Ruth, Nicola ve Sam vardı.

Cenaze havası biraz geçtiğinde evimize dönmüştük. Liam ilk zamanki gibi kötü değildi ama morali bozuktu. Onun bu halini anlıyordum. Bu yüzden üzerine gitmek yerine çocukların tüm sorumluluklarıyla sadece ben ilgilenmiştim. Liam bazen kucağına alıp seviyordu, öpüyordu. Gece uyurken de ağlayan hangisi ise yanımıza alıyordu ona sarılarak uyuyordu. Çocuklarla tek iletişimi bu olmuştu.

2 haftamız bu şekilde geçmişti. Şimdi ise çok daha iyiydi. Neşesi yerindeydi ve şimdiki gibi çocuklarla sohbet ediyordu.

Kahvelerimizi alıp salona ilerledim. Televizyonda Batman açıktı ama Liam ona bakmıyordu. Çocukları karşısına almış konuşuyordu. Arkasına dikilip konuştuğu şeyi dinledim. Brooklyn beni fark etmişti. Ona öpücük gönderdim. Bana gülümsediğinde işaret parmağımı dudağıma götürdüm. " Bir gün ikinizde Batman seveceksiniz. Şimdiki gibi bu umursamaz tavırları gelecekte görmeyeceğim. Ah izlemeniz için bu bölümü açtım halbuki bu en güzel bölümdü buna bakmak yerine Brooklyn arkama bakıyorsun. Orada ne var?" Elimdeki kupayı hemen bırakıp onun boynuna sıkıca sarıldım ve yanağından öptüm.

" Brooklyn beni izlemeyi daha çok seviyor." Kucağına oturdum. " Ah buna şüphem yok sevgilim". Bu sefer o benim dudağımdan öpmüştü. " Şimdiden ikimizi ayırmayı başarıyor Ellie." Gülmüştü. " Ah bakışlarını görüyor musun?" Bana dikkatle bakıyordu. Brooke'un ise umrunda değildik. Brooklyn'in eline uzanmaya çalışıyordu.

Doğruldum. Brooklyn'i kucağıma alıp televizyona doğru çevirdim. Brooke'u da hemen yanına koydum. Televizyonu şimdiden uzmanlar tavsiye etmese bile biraz izlemelerinde bir zarar yoktu. Zaten biraz sonra kendi kendilerine uyurlardı.

Kahveden birisini Liam'a verip hemen yanına oturdum. " Yarın çocukların kontrol zamanı Liam hatırlıyorsun değil mi?"

" Cidden 5 aylık oldular mı?" Gülümseyerek başımı salladım. Yavaş yavaş büyüyorlardı. Yakın zamanda emeklemeye başladıklarında daha çok eğlenecektik. Şimdi sadece uyuyor ve arada gülüyorlardı. En büyük hareketleri çığlık atarcasına ağlamalarıydı. Onun dışında bir hareketleri yoktu. Bir an önce büyümelerini ve onlarla birlikte parka gitmek istiyordum. " Tanrım çok çabuk büyüdüler." Diyerek sakallarını sıvazladı. " Acaba Brooklyn'in eline ulaştığında ne olacak? Ah kızımız şimdiden abisini dövmek istiyor." Gözlerimi devirdim. " Sadece 5 dakika önce doğdu Lee." Dedim bıkkınlıkla. Gülmüştü.