That Scene with You

Part 1: The First Day

"Eddy, you are never meant to have a family from the start"
"Eddy, you do not deserve to be happy"

heto yung laging nasa isipan ko bawat araw na dumadaan. Tulala, malalim iniisip, walang paki sa mga taong dumadating at umaalis.

paano ba naman lumaking walang magulang. Nasa kamay ng tiyahin at lola.

Papunta akong school, at sinalubong ako ng mga ngiti at tawanan ng mga kaklase ko. On the Job training namin at medyo wala ako sa mood, sabi kasi ng dean namin hindi kami mah O-ojt sa School namin for preparation sa out of campus OjT.

"Ed, tapos kana sa thesis mo?"_ tanong ng kaklase kong super masipag mag-aral "Oo, malapit na >_>" sagot ko sa kanya.

Lahat yata ng mga kaklase ko ayaw sakin. Sabi kasi ng marami, mayabang daw ako pag dating sa klase, "smartmouth" kung baga, hilig ko lang kasi mang criticize pag may nakita akong mali. Pero namimisunderstood nila.

Hindu ako sikat sa school, simple at regular student lang. Marami akong nakikitang mga famous (Raw) sa campus at medyo nakakatawa how they appreciate the attention of people surrounding them. pero ako ignore the world as always.

Siguro, nakuha ko yung pagiging ignorant sa mundo noong bata pa ako. Lumaki kasi ako mag isa. Marami akong laruan ngunit ni isang kalaro wala ako, nakakatawa diba? haha.

4th day ng OJT namin at heto, boring nanamam kasi gumagawa nanaman kami ng lesson plan (oo nga pala, Teacher po ako , student teacher). Nag announce ang group leader namin na may importanteng meeting ngayong hapon alas tres. Pero iniisip ko, baka tungkol nanaman sa paghahanda para sa out of campus, alam ko naman ano mga dapit gawin di ko na siguro kailangan umattend.