------------
************
W--H--U--T
************
------------All my life I have hated myself. I never considered myself as someone deserving of true happiness. I don't blame anybody for my incapability of doing and making things right. It is my own fault, my own doing.
Not all wishes come true and most of all, The thing you wish for the most is something you'll never get. These are the negative thoughts that controlled me all my life. The fear of loving and hoping to be loved. I despise myself upon anyone who dare say their love to me. This caused me to hurt their hearts and eventually hurt my own.In the end, everything would just break.
*--------*
*Broooommmmmmz broooom*
Naka sakay ako ng isang motorsiklo papunta sa place ni Emmy.
Oo, tuloy na tuloy yung plano naming sabay mag new year, desidido si Emmy na tuparin ang wish ko. Yung wish ko na makasama siya, it is a very sad feeling I have ngayon di ko maipaliwanag kung bakit, pero masaya ako, sa sobrang saya kapag sinusubukan kong ngumiti medyo may kumikirot yung puso ko.
Eto yung unang pagkakataon na I will spend my new year alive and awake at kasama ko pa tong perfect stranger na to. Naaalala ko pa noong una ko siyang makita sa classroom, never imagined she'd be everything to me ngayon pero sa kasamaang palad, di ko parin ma confirm kung mahal niya ako. Iwan! pero di bale na, masayang masaya ako dahil kay Emmy.
--Habang dumadaan ako sakay ang motorsiklong renentahan ko, nakikita ko yung mga tao sa magkabilang parte ng daan, masayang masaya dahil isang oras nalang ay mag babagong taon na. Nakikita ko may mga nag kakaraoke, Nagtatawanan, nag iinuman. Ito yung palagi kong namimiss pag new year. Bata pa ako noong huli akong nag celebrate ng new year.
"Boss, malapit na po tayo saan kita ibababa?" tanong ng drayber
"Ah, sa may puno ng mangga manong, meron ba dito?" tanong ko
"_Ah okay boss malapit lang yun"
Pagkatapos magtanong ng drayber ay kumaripas na siya ng takbo gamit ang kayang motor.
Emmy's POV
*Wooooooooooossssssshhh*
Ha?, si Ed ba yun?, parang narinig ko ata yung boses niya ah.
Nasaan na kaya yun, malapit na yung mass hay naku. Sigurado di pa naka---
ha????
Pag lingon na pag lingon ko malapit sa may puno ng mangga. Nakita ko siya naka tayo . Nakakatawa dumaan lang siya sa harapan ko pero di ko namalayan para siyang hiphop artist sa suot niya haha. Oo nga pala di siya nakapag palit ng kasoutan dahil tumakas lang siya galing sa kanyang mga pinsan.
Hay naku matawag na nga,
Eddy's POV
"Bosh? anu hinihintay natin ah?, motor ? hahaha marami diyan boss" sabi ng isang lasing na manong
"Ah eh, hindi po ano, may hinihintay akong kaibigan po"
"Ahy, ganun, isang apir nga!" alok ng manong habang linalapit niya yung mukha niya sa akin
"Eddddddd?" biglang may tumawag na manipis na boses galing sa malayo.
"Emmy, ikaw pala"_ sagot ko habang papatakbo patungo sa kanya.
Pagkakita't pagkita ko kay Emmy, nabighani ako. kahit simple lang yung sout niya lakas parin ng dating. Para siyang isang magandang karakter sa isang movie na nabuhay.
hmmmm, Medyo, weird but in a crazy, beautiful way.
"Pasok muna tayo sa bahay Ed" , Alok niya.
Sa isip ko medyo nakaka kaba dahil baka maraming tao at baka nandun ang kanyang parents.
YOU ARE READING
That Scene with You
Short StoryThis is my first time to ever write here on wattpad. I just cannot store these feelings I have for someone so I decided to make a bit of a story to let these feelings wander and be expressed. : This story centers on the melancholy of Eddy Manalo at...