That Scene with You

The Lonely Trip

.....................

Plano ko na talaga tumakbo palayo sa lahat lahat, Tumakbo ng walang nakaka alam, medyo pagod na kasi ako, kahit maikling break lang okay na.

naka sakay ako ngayon sa Bus patungong Malaboa Province, malalim iniisip, at halata sa mukha kong yung sadness at loneliness.

-------

3 days ng nakaraan simula noong historical tour namin, di ko malimutan yun haha. Lagi parin kaming nag uusap sa chat, at parang mas nagkaka close na. Pero ganun parin ako, careful step di ako pwedeng ma attach ng sobra isa pa, Lilipad na ako next year , yun yung ultimate goal ko. Nag promise nga ako sa sarili ko eh, 2017 I will love, laugh, cry, hurt and smile for the last time kasi iiwan ko na lahat. Bibigyan ko ng bahay ang auntie ko , pasalamat ko sa kanya sa lahat lahat.

Di parin ako maka konek sa Internet kainis!.
"You okay buddy?" Sabi ng uncle kong canadian

"Yeah, I'm all good uncle" Sabi ko

O nga pala, dapat sana mag isa ako ngayon pero nung nalaman ng tiyahin ko sa Canada na mag titrip ako alone to Malaboa, aba ibinilin sa akin yung afam niya.

"We're almost there uncle"

"Good cause I'm itching for some beaches" Patawa niyang sabi

*Sigh* parang namimiss ko na agad si Emmy -_- Mas masaya sana siya kasama ko dito eh, pero hanggang panaginip nalang yun.

--&

Ilang oras pa ay dumating na kami sa destinasyon namin, at sobrang ganda dito, Oo nga pala na mention ni Emmy na dito yung province nila, so meaningful tong trip nato. Dapat kasi I should be running away but parang binibisita ko ang childhood ni Emmy, dito yun.

...........

Two days Later*

"The White beach uncle, that's where we're going" Sabi ko

"I see, I'm sure a lot of hot Men--- I mean Women are there" Patawa niyang sabi

Nag smile nalang ako, ganito lng siguro tong uncle ko mahilig tumingin sa kahit sinong babae pero iwan ko lang ba't umabot sila nga ilang dekada ni auntie, well, Sa hirap ng buhay kahit ano kaya ng gawin ng mga tao. Kahit na yung pagiging marter.

Nag bisiklita lang kami ng Uncle ko nag renta kasi kami ng mga bikes, >_> grabe napaka relaxing, sana si Emmy kasama ko.

"I heard the wifi's gonna work tonight John, remind me of my job online okay, I gotta handle a dozen of things beforhand" Demanda ni uncle,

"Yes Uncle, no problem" sagot ko

Oo nga pala kaya di ako makapag chat kay Emmy dahil walang wifi, pero sa wakas meron na.

---- mga 6:00 pm ng maka uwi kami sa beach house at agad2x nag online ako,

*Beeep*
*Beeep*
*Beeep*

oy, ang daming messages ah, Halaaaaaa!!! OMAiiii,!!!

"Ed, dito ako ngayon sa bridge, hanapin mo to ah"
sabi ng message ni Emmy

Anubayan, nandito pala siya sa malaboa, . Atttt dala dala niya pa si Sivey hahahaha yung anak niyang aso , stuff dog yun na ineregalo ko sakanya noong Historical Tour sa York New Museum. Pinangalanan niyang Sivey, dahil sir Defensive yung tawag niya sakinz Kaya "Sivey" Ang layo noh....

*Beeep*

Video niya habang natutulog at ginawa pang unan si Sivey hahaha ang cute :)

Ayan na, namimiss ko na naman siya sobra.

"Dito ka pa sa Malaboa?"_ Message ko

"Hindi kahapon yun umuwi kami agad hehe"reply niya

"Ayh, ganun :/ sayang, gusto sana kita makita"

"Ed, focus on what's in front of you, mag enjoy ka diyan, :)"

Napa sad face nalang ako, iniisip ko, wala kang ideya , kahit pumunta pa ako sa pinaka magagandang sulok sa mundo, di ako magiging totoong masaya kung hindi kita kasama.

Gustong gusto ko yun sabihin sa kanya pero again, ayaw kong sirain yung friendship namin. One sided tong feelings ko. Be a friend , friend ka lang.

This should be a lonely trip, Plano ko na to noong mag simula ang 2017. Ito yung magiging huling trip ko mag uunwind ako at pagkatapos, tatapusin ko na lahat, pero, bakit.... bakit ganito, bakit parang nangangarap nanaman ako. Gusto kong balikan si Emmy, gusto kong maging masaya kahit puro nalang problema dinala ko sa mga taong nasa paligid ko, pero iba si Emmy binigyan niya ako ng pag-asa, hope na deserve ko rin palang maging masaya.

"Bukas,pupuntahan ko yung bridge na sinasabi mo" reply ko sa kanya

Tama nga naman si Emmy, kailangan kong mag focus at mag enjoy kung ano nasa harapan ko ngayon, kaya bukas mag eenjoy ako.

-----------------

*Click* *Click*

Panay selfie tayo, Nandito ako ngayon sa Bridge. Oo ito nga yun, yung place na sinabi ni Emmy, ganda ng view nakaka relax.

"Hey, John can you ask those men down their how much is for island hopping?" Sabi ng uncle ko.

"Sure, Uncle I will ask them"

Nilapitan ko yung mga nagbabantay sa mga banka at nag tanong ako sa isang mamang medyo nasa mid 40's na.

"Kuya magkano po yung bayad para maka pag Island hopping?

"Ahhhhhh--- Eh ano iho, 1500 for 3_ hours !!!!" pasigae niyang sabi

Ano ba yan, Ang lapit lapit ko lang ba:t ang lakas lakas ng boses niya hay naku!.

"Ah ganun po ba, sige po salamat" Sagot ko

Pinagusapan namin ni Uncle na mag island hopping pero sadyang minamalas kami dahil meron daw paparating na bagyo.

Kitang kita naman sa alon, ito'y napaka lakas na para bang nadadagundong na nga Ice bergs. Medyo malakas lakas tong paparating na bagyo.

"Well, you know what  We should get back now, it's gonna rain hard" sabi ng uncle ko habang pasakay na sa kanyang bisiklita

Ilang minuto lang pagka sabi ni uncle na uulan , aba, at biglang bumuhos ang napaka lakas na ulan, medyo masakit nga sa mukha para akong pinapana kasi nagbibisiklita na kami papauwi ng bumuhos ang ulan.

Bigla akong napa tigil at tinayo ang bisiklita ko. Instead na, kumaripas ako ng takbo, tumayo ako kasama ng ulan. Sa mga oras na yun, iniisip ko si Emmy, Iniisip ko yung mga araw na magkasama kami, umuulan noun parang pinipiglan kami ng langit na magkita, pero di kami nag papigil. Alam ko sa sarili na meron ng namumuong feelings in between us, naisip ko. Kung talagang one sided lang tong nararamdaman ko, eh bakit pinigilan mo ako noon. Noong gusto ko ng itigil yung kaka chat sayo instead, parang nag change topic ka at tumatakas.

Tama!!!!!!!!!!

"Di ko namalayan, Emmy!!! sa mga oras na yun, sa mga moments na yun. Tumatakas ka, hahahahaha!"

Oo, mukha akong baliw -_-
Kausap ko sarili ko kasama ang ulan, kasama ang ginaw at kasama ang lonely kung puso at foolishly making myself believe na mahal nya rin ako. Oo, nakaka awa, pero ito yung pinaka favorite part ko sa ulan. I can cry my heart out without anyone noticing.

Kaya yun, ang ginawa ko, umiyak ako ng umiyak. Sobrang sakit ng damdamin ko. Ayaw ko na talaga kasi magmahal  dapat next year pag pupunta ako ng ibang bansa wala akong ihahabilin dito sa pinas na kahit sino, dapat avoid lang ng mga attachments kahit friends. I have to be the coldest, heartless person.

---------- Pagkatapos ng araw na yun, nagka lagnat ako at pinauwi ng uncle ko -_- grabe noh! gusto ko na rin umalis doon hirap kasi laging nambababae yung uncle ko.

In the end, it was a lonely trip. Di ko ko pa feel umuwi siguro mag hohotel nalang ako o kaya, Condo. Tama!