Chapter 2: So It's You

193 8 18
                                    

"Eunice, ayusin mo na yang gamit mo. Babalik na tayo sa Mama mo..." si Papa

"Pa! sinabi ng Jae-eun ang pangalan ko eh... Wag mo na kasi akong tawaging Eunice..." angal ko sa kanya.

"Eh yan ang English name mo eh... At saka, maganda namang pakinggan ah..."

"Ay naku!" pumanik na ako sa kwarto ko para makapag-ayos na ng gamit para makauwi na kay Mama. Malapit na kasi ang celebration ng birthday niya and ayaw naming ma-miss yung important event na yun. At since, tapos na ko sa studies ko dito, we're staying there for good. :) Kumpleto na ulit ang family namin.

---

Mama's Birthday Celebration

"Omma! Happy birthday! Pagpasensyahan nyo na po itong regalo ko sa inyo..." sabay abot nung gift na nabili ko sa America. Simpleng bag lang yun na nakita ko at nagustuhan ko yun para kay Mama.

"Wow naman anak! Nag-abala ka pa..." sabi niya tapos niyakap niya ako and kiniss sa may ulo. "Oh! Ayan na pala sila..." dugtong ni Mama sabay salubong dun sa mga bisitang bagong dating.

Oh my~!

Tama ba itong nakikita ko?

Si Lee Donghae ng Super Junior?

Eh? Anong ginagawa niya dito?

At bakit siya papalapit sa akin?

Hala! Hala! Hala!!!

Booogsh~! <---- sound effect ulet! Nahimatay si Jae-eun.. XDD

---

Pagdilat ko after ilang minutes ng pagkahimatay, nakita ko si Lee Donghae na nakaupo sa gilid ng kama ko.

Bakit ba siya andito? Anong ginagawa niya dito? Naging ex-boyfriend ko ba 'to? Wah! Ang swerte ko naman kung magkaganun? Pero bakit kaya siya andito?

Nakita ko siyang palingon sa akin kaya pumikit ulit ako at nagpanggap na natutulog pa rin...

"Anong oras kaya ito magigising? Kailangan ko pang humabol sa taping namin..." kausap niya sa sarili niya.

"K-ku-kuya... Ano pong ginagawa nyo dito?" mahinang tanong ko, pero hindi pa rin ako tumitingin sa kanya.

"Hay! Sa wakas, nagising ka na rin... Kinabahan ako nung bigla ka na lang himatayin..."

"Si-sino po ba kayo? Are we related in any way?" tanong ko.

"Hindi mo na ko matandaan?" tanong niya ulit.

"Eh?" napakamot ako ng ulo ko. Hindi ko kasi talaga maalala kung sino siya. Well, napapanood ko siya sa mga video sa Youtube at kung saan-saan pang shows pero hindi ko matandaang kakilala ko siya personally.

Nag-ayos-ayos siya ng itsura niya sa harapan ko. "Oh? Naalala mo na?" tanong niya ulit. Umiling ako. Tapos nag-side view naman siya sa akin at ibinaba yung buhok niya. Pero umiling pa rin ako nung nag-posing siya after nun.

Wait? Bakit ba hindi ko siya maalala? Kaano-ano ko ba siya? Is he my long lost brother? Or baka anak sa labas ni Mama? Or baka crush ko siya dati?

"K-kuya, hindi po talaga kita maalala eh... Sino ka po ba?" tanong ko ulit sa kanya.

"Kilala mo ba yung Super Junior?"

"Syempre naman! Member ka po nun diba? Sikat na sikat nga po kayo eh... Fan nyo nga rin po ako eh..."

"Hahaha..." natawa siya.

"Eh? Ano'ng nakakatawa?" tanong ko. Medyo kumunot na yung ulo ko kasi hindi ko maintindihan yung gusto niyang sabihin.

"Hindi mo talaga ako maalala?" tanong niya ulit.

"Ang kulit mo rin eh noh.. Ilang beses ko bang kailangan sabihin sa'yong hindi nga kita maalala eh... Babatukan na kita dyan..." pagbabanta ko... Then, tumayo siya and may kinuhang bagay sa ilalim ng kama ko.

"Oh! Ayan, alalahanin mo!!" sabay bato sa akin ng isang mabigat na bagay. Tapos lumabas na siya sa kwarto ko.

Eh? Nagtampo? Galit agad?

Nung tinignan ko yung ibinato niyang bagay, tsaka ko lang napansin na mga photobook pala yung binigay niya. Isa-isa ko yung binuklat at nakita ko yung mga pictures ko nung bata pa ako at nag-aaral sa isang school dito. May nakita akong mga pictures na may kasamang lalaki pero hindi naman si Eunhyuk yun. Pinagmasdan kong mabuti yung mukha nung lalaking kasama ko sa picture at...

Lumabas ako ng kwarto ko at hinanap ko na si Donghae. Finally, naalala ko na...

"LEE DONGHAE!!!" tumakbo ako papunta sa kanya at pumasan sa kanyang likuran...

"A-ano ba? Ang bigat-bigat mo... Wag ka ngang pumasan..."

"Waah! Sorry, hindi ko agad naalala... Hindi kasi kita nakilala. Grabe~! Ang laki-laki ng pinagbago mo... Mas lalo kang gumwapo ngayon... Waaah!~ Sorry talaga... Wag ka ng magtampo..." sabi ko habang ginugulo yung buhok niya at nakapasan pa rin sa kanya.

---

Hulaan nyo kung anong kaugnayan ko kay Donghae.

A. Former classmate ko siya nung bata ako.

B. Childhood sweet hearts kami

C. EX ko siya.

D. All of the above

Actually, sa totoo lang...

Sana wag magalit yung future friend kong si Joonhee....

Kasi...

EX ko siya....

LOL!!!

Ex? Ang bata-bata pa? PBB Teens? wahahaha....

Pero, walang halong biro,

Ex ko nga siya...

Ex-classmate/friend.

Magka-classmate kasi kami nun at kapag may parents meeting ay nagkakasama yung Mama naming dalawa. Tapos ever since nun, naging super close ng parents namin kaya lagi kaming magkakasama sa mga family events ng kanya-kanyang family. Kaya parang naging family friend na namin ang isa't isa. At naging close kong kaibigan si Donghae kasi nga lang nung lumipat sila ng bahay nila, dahil may pinag-auditionan si Donghae ay hindi ko na siya muling nakita pa. Medyo limot ko na rin yung itsura na nun kasi masyadong mga bata pa kami nun. Pero ngayon, naalala ko na... I clearly remembered it.

Ang swerte ko, isang sikat na member ng Super Junior ay family friend namin, tapos kaibigan ko pa! Hahays... What more can you ask for? :)) 

Magha-hyper-ventilate yata ako................

Lee Sisters' Story - It's Gotta Be HYUK (You) *On-going*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon