9

126 6 0
                                    

Hindi mapigilang hindi mapangiti ni Luke habang paminsan minsang tinitingnan si Marie sa tabi niya sa gitna ng pagmamaneho. She keeps biting her lips and wiping her hands on her jeans. Nasa loob sila ng kotse niya at papunta ngayon sa bahay ng magulang niya. It was a traditional sunday dinner pero naisipan niyang pumunta ng maaga dahil gusto niyang ilibot sa Marie sa lugar na kinalikahan niya. Not to brag of how big their house, or how huge the land his family own. He know his lucky to be born with a silver spoon on his mouth, and if he doesn't realize it sooner, meeting Marie will.

'Calm down Marie.' hinuli niya ang kamay nito at marahang pinisil.

Hindi man nakatingin kay Marie si Luke pero ramdam naman niya ang masamang tingin nito.

'Wag mo akong ma 'calm down Marie', diyan Luke. Hindi pa rin ako makapaniwala na napapayag mo akong sumama sayo, at wala man lang sinabi si Chloe tungkol dito. To think na siya pa ang nag prepare na kailangan ko, hindi ko tuloy maiwasan kung nasa akin pa ba ang loyalty niya.'

'Stop fretting, alam kung magugustuhan ka ng pamilya ko. And I know Chloe just want you to be happy. Forget some of your responsibility and live life with no worries.' And what he mean is Justin.

'So coming with you will make me happy?'

'Definitely, Marie.' walang pagdadalawang isip na sagot niya. 'I will make of sure of that.'

Tiningnan ni Luke si Marie ang hindi ito nagsalita, hindi niya mabasa ang ekspresyon ng mukha ni Marie. Hindi mapigilan ni Luke na hindi makonsensya. He left Marie no choice, with her bag ready and his powerful persuasion she found herself on his side, inside the car and on the way to his parents house. He's telling the truth, nang sinabi niyang magugustuhan ito ng magulang niya. But she should've asked her first, at binigyan ito ng panahon.

Pumasok si Luke sa maliit na kalsada at umikot bago inihinto ang sasakyan sa harap ng bahay nila. Napailing siya ng makita ang pamilyar na sasaskyan ng kapatid na nakaparada din hindi kalayuan sa kanya. Akala niya ay bukas pa darating ito kasama ang asawa. Marahil ay nabanggit nang magulang na ngayon siya darating, ang Alexis being Alexis ay hindi naman ito nagpatalo.

Hinarap niya si Mari at kinuha ang kamay nito ang assured her again. Hindi alam ni Luke kung ano ang mangyayari bukas, hindi niya alam kung magtatagal ba sila ni Marie o matutulad lang din dati that's why he wanted to seize the moment. He dream of his future with Marie, and one step of becoming it a reality is by meeting his parents.

'Let's go?'

'Sinabi mo ba sa kanila ang nangyari sa atin noon?'

'No.' sagot niya kahit naguguluhan sa tanong ni Marie.

Napansin niya ang pagpapakawala nito ang malalim na hininga. Why? Naitanong niya sa sarili. Pinilit ni Luke na intindihin ang reaksyon ni Marie sa sagot niya. Then it dawn on him.Marie is not nervous but afraid. Marahil ay iniisip nito na ikinekwento niya sa magulang ang nangyari sa buhay pag-ibig niya at ang akala niyang panloloko nito.

Tahimik siyang napamura at iniharap ang mukha ni Marie sa kanya.

'I'm sorry.' at dinampian niya ng halik ang labi ng dalaga.

Umiling si Marie. 'It's not your fault, Luke.'

'It's mine. And I'm glad na itinago ko sa magulang ko ang nangyari sa atin noon Marie.Sa mga nalaman ko, hindi ko alam ang gagawin ko at kung paano ka ihaharap sa mga magulang ko.'

Napakurap si Luke at nalipat ang atensyon niya sa tunog na nanggaling sa bintana ng kotse niya. Nakita niya ang ina sa labas at nakapameywang. Binaba niya nag binta at kinumusta ang ina.

'Ilang minuto na kayo diyan sa loob ng kotse. Wala ba kayong balak pumasok ng bahay?'

'Of course not Ma. Just give us a seconds.'

The Secret TutorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon