Saf ve güzelliği arkasında büyük bir sır saklayan Mihri aslında gizli bir ajandır. Yıllar sonra ülkesine geldiğinde ona bir görev verilir ama hiç bir görev bu kadar tutsak etmemişti onu. Hiç bir görev böyle can yakmamıştı.
Yanan ve tehlikeli kalple...
Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın... Sizlerin oyları ve yorumları beni yazmaya daha çok teşvik ediyor🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu bölümü sevgili dostum be yorumlarda yanımda olan sevgili ozlem_okatan ithaf ediyorum.
Bölüm şarkısı- Ozbi feat. Gülce duru -façalı yürekler
Keyifli okumalar
41GÜN
40 gün
Hayatımın en büyük varlığı her daim sessizlikti. Sessiz adımlar, sessiz bakışlarım, sessiz bir bedenim var ve benim bu teşkilat içerisinde en büyük şansımdı. Girdiğim bir ortamda öyle bir sessizleşe biliyordum ki nefes alışlarım bile orada duyulmazdı. Zaten ajan olmanın en büyük kurallarından biride her daim sessiz olmaktı. Bazen öyle bir görev gelir ki sen bile o ortamda varlığını hissetmemelisin, nefes hiç almamış bir ölü kadar sessiz olmalısındır.
Artık bu sessizlik benimle öyle bir bütünleşmişti ki hangi ortamda olsam bir sessizleşiyor ve önce dinliyorum, sonra varlığımla olduğum ortama bomba gibi düşüyorum..
Yine kocaman bir sessizliği içinde evde oturmuş ve bilgisayardan görüntülü bir şekilde ekip ile konuşuyordum. Dünün kritiğini yapmak gerekiyordu ve ben artık görev içinde olduğumdan yanlarına gidemediğimden, bilgisayardan iletişime geçmiştim.
Rahat bir şekilde Atakan uzanmış ve elinde kalemini çevirirken bana bakarak "Bir an plan iptal oldu sandım." dediğinde bir şey demedim. Hepsi büyük ekrana bakıyorlardı ve bende hepsini o ekran sayesinde görebiliyordum.
"Yalan yok ben taktir ettim" diyerek bu kez Furkan konuştu ve elinde tutuğu, kahve olduğunu düşündüğüm fincanından bir yudum alıp devam ederken benim gibi herkes merakla bakıyordu. "Plan uğruna bir kediyi kurtarman ve buna kendi canını da koyman beni etkiledi." dediğinde hızla arkasında bir tepki geldi.
"Başlatma lan etkilenmenden" diyerek bağırdığında Poyraz, tek kaşım havalanmıştı. Poyraz kendince beni kıskanmıştı ama saçmalıyordu. Ben onun hiç bir şeyi değildim ve şimdi yıllar sonra geldiği diye kıymete binmem, beni kıskanabileceği anlamına gelmiyordu.
Alayla dudağımın bir kenarı kıvrıldı. Halen bir şeylerin olabileceğini düşünüyor olması komik olduğu kadar acıydı. Böyle bir düşünceye düştüğü için ona acıyordum aslından içten, içe...
"Abi beni yanlış anladın ben sa.." Furkan kendince bir açıklamaya girdiğinde sözünün tamamlamasına bile izin vermeden ben konuştum.
"Bir açıklama yapmana gerek yok Furkan, ben senin ne niyetle söylemiş olduğunu anladım. Başkasının anlamasına gerek yok ve ben kimseyi ilgilendirmiyorum, herkes yerini bilsin." dediğimde hepsinin olduğu yerin buz kestiğini, olduğum yerden hissederken sadece bir çift gözün alev alarak bana baktığını da gördüm ama umurumda değildi. Bitmiş bir geçmişin içinden çıkamıyor ve halen beni sevgilisi sanarak sahiplenemezdi.
