mijn payback!

1

Ik laat mezelf op de railling naast de auto zakken. Waarom hun ? En wie waren die mannen met die bivak mutsen op ? Er is er sowieso eentje die ik honderd procent zeker zal herkennen , met of zonder bivak ! Hij had vel groenblauwe ogen maar om de pupil zat een geel randje . Die ogen zullen me helpen !

Na enkele minuten er over lopen na denken , maar geen antwoorden te krijgen hoor ik de sirenes van de politie en brandweer .

'' Mevrouw kan ik mee in de ambulance ?'' vraag ik een vrouw die mijn zusje op een brancard legt .

'' Mevrouw El Ahmadi , wij hebben liever dat u met ons mee rijd .'' zegt een politie agent die opeens naast me staat . Hij lacht vriendelijk naar me terwijl hij naar zijn auto wijst , maar ik snap niet waarom hij lacht .

Mijn gezin is zwaar gewond , en misschien zelfs al dood terwijl deze man me hier lachend aan zit te kijken .

'' Ook goed maar schiet dan alsjeblieft wel op , want de ambulances vertrekken nu ! '' zeg ik terwijl ik de man geïrriteerd aan kijk . De man knikt en loopt richting de auto met mij achter hem aan . Als ik bij de deur kom doet hij de deur open , zehma gentelman .

'' Zo mevrouw El Ahmadi , hoe is dit gebeurd ? '' vraagt een andere politie agent . 

'' Nou kijk , we waren onderweg naar mijn tante toen er opeens een zwarte auto naast ons begon te rijden en eerst dacht ik dat er niks aan de hand was tot dat de raam van die auto omlaag ging . Je zag meerdere mannen met bivak mutsen op en eentje zat met een pistool naar ons te wijzen en toen stopte die auto opeens voor ons en schoten ze iedereen dood , behalve mij ... '' zeg ik terwijl mijn ogen zich vullen met tranen .

'' Dus u zei net een zwarte auto , weet u toevallig wat voor een auto het was ? '' vraagt hij  weer . '' Natuurlijk weet ik welke auto , het was een zwarte Audi . '' zeg ik zuchtend .                                        '' En u zei ook dat u de enige bent die niet geraakt is , maar hoe kan dat ? '' vraagt de man terwijl hij mij via de spiegel achterdochtig aan kijkt .

'' Nou ik denk dat dat komt omdat ik en mijn vader ze als eerst zagen , riep ik nog naar de rest dat ze mijn broertje en zusje moesten beschermen en zelf ging ik onder het dashboard zitten . En tja... ik denk dat ze me gewoon niet handen gezien daaronder . ''

Pff moeten ze perse nu met die vragen komen? ik bedoel maar, mijn gezin is nu onderweg naar het ziekenhuis en dan gaan ze me al ondervragen .

Na nog enkele vragen over hoe ze eruit zagen , die ik trouwens niet kon beantwoorden , kwamen we aan bij het ziekenhuis .

'' Zo mevrouw , we zijn er . Nog een prettige dag verder . '' zegt de politie man die me al die vragen had gesteld terwijl ik uitstap . Kifesh nog een prettige dag verder ?!

Ik negeer het maar en ren zo snel mogelijk naar binnen , als ik binnen kom moet ik eerst een trap op voordat ik bij de balie kom .

Buitenadem kom ik bij de balie aan , ik heb lang niet meer gesport dus mijn conditie is ook is ook echt waardeloos geworden .

'' Mevrouw ik ben op zoek naar het gezin El Ahmadi , ze zijn hier net met ambulance binnen gebracht omdat ze beschoten zijn . '' zeg ik tegen de vrouw achter de balie . Ze kijkt me medelevend aan terwijl ze de namen opzoekt.

''Uhm ja , Youssef (vader), Souhaila (moeder), Karim (broer) , Ayoub (broertje) en Hajar (zusje)      El Ahmadi zitten nu allemaal in de operatie zalen . Je kan wachten op een dokter die je verdere informatie zal geven in wachtkamer B . '' verteld ze me . En gelijk nadat ze dit had gezegd trek ik een sprintje naar wachtkamer B .