Phantom (Türkçe Çeviri)

Beş

-Geçen bölümdeki vote ve yorumlar için çok teşekkür ederim. :) Umarım bu bölümü de beğenirsiniz. İyi okumalar. -

*

'Hayatta olmaz.'

'Neden?'

'Senin aksine ölü olmadığımdan, camdan atlarsam bir yerlerimi kırabilirim.'

Harry kollarını göğsünde birleştirmiş dururken pencereden esen hafif rüzgar saçlarının arasından süzülüyordu.

'Saçmalama.' dedi ve devam etti.

'Evin bu tarafında tırmanılacak kadar güçlü bir sarmaşık var. Geçen gece nasıl sıvıştım sandın?'

Bir saniye, bir saniye.

'Ne?'

'Açıklayacağım.' dedi başını camdan uzatıp aşağı bakarken.

'Ben biraz akrofobiğim, merdivenleri kullanacağım.' dedim.

Harry bana doğru döndü ve kollarını yeniden birleştirdi.

'Peki fazla korumacı ve evhamlı ailen sen oturdukları koltuktan rahatlıkla görülebilen ön kapıdan bu saatte gizemli bir şekilde dışarı çıktığında ne tepki verecek?'

Boğazımı temizledim.

Sırıttı.

'Ben de öyle düşünmüştüm.'

'Seni neden dinliyorum ki?' dedim başımı sallayarak.

'Sen bir hayaletsin ve benden bilmediğim bir nedenden ötürü bilmediğim bir yere gelmemi istiyorsun. Tek bildiğim, psikopat bir hayalet olabileceğin.'

Kaşlarını kaldırdı.

Ellerimi belime koydum.

'Çok dikkafalısın.' dedi sırıtırken.

'Ama iyi bir sebebim var, seni tanımıyorum.'

'Henüz.' dedi camı biraz daha açarken.

'Şimdi pervaza çık ve sarmaşıkla aşağı kay. Zor değil.'

Ben ona dik dik bakarken o bana beklentiyle baktı.

Eğer annemler yukarı gelip de beni bulamazlarsa kafayı yerlerdi.

Ne yazık ki, etkileyici ve yakışıklı bu ölü çocuk pek de doğru bir karar veremeyecekmişim gibi görünen bir konuda bana ısrar ediyordu. Ve işin kötüsü ona kanıyordum.

Dönüp odamın kapısını kilitledim.

'Eğer sorarlarsa uyuyakaldığımı söyleyeceğim.'

Gülümsedi.

Pencereden pervazın üzerine çıkmadan Harry'e kısa bir bakış attım.

Aşağıda, bahsettiği sarmaşığa bakarken midemi içimde tutmaya çalıştım.

Yeşil yapraklarla kaplı bitkiyi elimle kavradığımda yeterince sağlammış gibi hissediyordum.

Derin bir nefes alıp kendimi aşağı bıraktım. Sarmaşıktan kaymamın ardından yere çarptım.

Güvensiz atlayışımın ardından nefesimi normalleştirmeye çalışırken başımı salladım.

'Gördün mü, zor olmadığını söylemiştim.'

Birkaç adım ileride tepkisizce beni izleyen Harry'e döndüm.

'Ama sen na-'

'Atladım.'