Elimdeki sigara paketini parçalara ayırırken,Kyungsoo'nun akşam üzeri ameliyata alınacağı gerçeğiyle savaşıyordum.Yifan kendimi kaybettiğim akşamdan beri yanımdaydı ve ne desem alanımdan çıkmıyordu.
"Evine gitsene sen artık."
"Olmaz.Ya yine sinir krizi geçirirsen?"
"Ben sinir krizi falan geçirmedim gerizekalı herif.Çek git evine."
"Hadi ya.E şu sakinleştirici yapmaları için hemşireye sürüklediğim adam da kimdi?"
Ona öldürecek gibi baktım.Beni takmadı.Omzunu silkerek beni süzdü.
"Evsizlere benziyorsun.Gidip bir duş falan alsana."
"Gidemem.Kyungsoo uyanır az sonra."
"Git de bir çeki düzen ver kendine Kim Jongin.Kyungsoo seni böyle mi görsün ameliyattan çıkınca?"
"Cahil misin?Gözleri ameliyattan çıkar çıkmaz açılmayacak.Bir süre sargıda kalacaklar."
Yine omzunu silkti.
"Ama çocuğun burnu hâlâ sapasağlam.Şu kokunla direğini kırarsın sen."
İç sesimi onaylatmak adına ona baktım.Haksız mıyım der gibi kaşlarını havalandırdı.Doğru söylediğinin farkındaydım fakat sahiden buradan ayrılmak istemiyordum.Yixing'i eşimin yanında bırakıp aşağı inmek bile vicdan azabından kavuruyordu beni.İyice sigaraya yapışmıştım.Kyungsoo öğrenince çok kızacaktı.
Kyungsoo'nun öğrenince kızacağı ne de çok saklım vardı.
"Ayrıca üstündeki kazağın rengi de ne öyle?" dedi Yifan.Omzuma dokunuyordu."Maymun poposu rengi miydi bu?"
"O ne be?!"
Sigaram henüz bitmişken ayağa kalkıp içeri doğru ilerlemeye başladım.Yifan son kez ağzındaki dumanı üfleyip beni takip ederken bu rengi daha önce duymamamın saçma olduğunu iddaa ediyordu.
"Kyungsoo'yu bir göreyim sonra eve gideceğim.Hemen dönerim tamam mı?Yanından ayrılmayın."
"Rahat ol." dedi Yifan.Odaya girerken beni takip etti.
Kyungsoo ben yanına otururken kıpırdandı.Uzanıp alnını,dudaklarını,gözlerini uzunca öptüm.Ben bulaşınca iyice ayıldı.
"Jongin."
"Sen uyanmadan bir eve gidip gelecektim ama uyandın,her şeyim."
Kyungsoo sarsakça gülümsedi.Sürekli uyumak,sırasıyla aldığı ilaçlar onu öyle yormuştu ki.
"Gidebilirsin sevgilim.İyi olacağım.Üstelik tütün fabrikası gibi kokuyorsun."
"Bir kere de anlamasan." diye sitem ettim.Kyungsoo kıkırdadı.Üstüne eğilip sertçe sarılmama engel olamadım.
"Of acayip tatlısın ya.Ve benimsin."
Çok güzel kokuyordu.Şu kablolar da olmasa yatak odamızda gibi hissedecektim.Sıcacıktı.Her şeye rağmen hepimizden güçlüydü.Yaşamak istiyordu.Benimle birlikte senelerce yaşamak istiyordu.Tüm hayalleri gerçek olsun istiyordum.Kendimi buna adamıştım.O benim için bir lütuftu.
"Tanrım!" diye bağırarak girdi odaya Yixing.Yifan az ötemizdeki koltuktan kalkarak sevgilisine sarıldı.
"Yifan çok ıslandım,sarılma."
"Neden şemsiye almadın?Yine unuttun değil mi?"
"Lafa tutma beni serseri!Dondum diyorum sana!"
