What's Up? 5 ✓

50. Bölüm (Sonsuza kadar seni beklerdim.)

Gözlerimi açtığımda beni izliyordu. Ne diyeceğimi bilemeyerek gözlerimi kapattım. Dudaklarını dudaklarıma bastırıp geri çekildi.

"Günaydın sevgilim."

"Günaydın.."

"Nasıl hissediyorsun?"

"Bilmem.. Karmaşık ve tuhaf sanırım.."

"Neden gözlerime bakmıyorsun?"

"Şey.. Utanıyorum.."

Saçlarımdan öpüp sımsıkı sarıldı. Uzun zamandır ilk kez sevildiğimi hissediyordum.

"Chanyeol.."

"Hm?"

"Bana söylemen gereken şeyler yok mu?"

Geri çekilip gözlerime baktı.

"Biliyorsun işte.. Seni seviyorum.."

"Herkes biliyormuş. Hani sadece iki kişiydi?"

"Aslında bilmeyenler vardı. Yakın zamanda öğrendiler."

"Mesajlaştığımızı da biliyorlar mıydı?"

"Hepsi değil.. Ama.."

"Ama?"

"Ablam bile biliyordu."

"Nasıl yani?"

"Bebeğim beni engellediğinde yeni hat nasıl aldım sanıyorsun? Hani bir gün bize gelmişti ve.."

"Ciddi misin?"

"Evet.."

"Çok mu bekledin?"

"Hmhm.. Çok fazla.."

"Şey.. Ya biz.. Yani onunla.."

"Ayrılmasaydınız da beklerdim Jongin. Sana ait olma konusunda hassasım. Sonsuza kadar seni bekleyebilirdim."

Elimi yanağına koyup nazikçe okşadım. İçimde bir yerlerde Taemin'i aldatıyormuş gibi bir his vardı. Fakat bir daha 'biz' olamayacağımızı biliyordum. Hayatıma bir yol çizmem gerekiyordu. O yolsa kalbimi beni seven birine hediye etmek hayatımın en doğru kararı olacaktı.

Dudaklarına yaklaşıp küçük bir öpücük verdim. Tam karşılık verecekti ki kapı çaldı. Gülerek göğsüne sokuldum. Böyle şeyler yalnızca filmlerde olur sanıyordum.

"Channieeee!!!!!"

Ablasının sesini duyunca yataktan kalktık. Odadan çıkarken elimi tuttu. Utanarak elimi çektim ve odadan çıktım. Uzun zamandır bu heyecanı ilk kez duyuyordum. Sanırım ona aşık oluyordum..