What's Up? 5 ✓

49. Bölüm (El ele..)

"Hey! Millet!"

El ele aşağı inip dans odasının ortasında dikildik. Herkes bize baktığında başımı eğdim. Gerçekten utanıyordum.

"Bağırmasana.."

Mırıldandığımda ufak bir kahkaha attı.

"Biz artık sevgiliyiz."

Sehun koşup ikimize de sarıldı.

"Nihayet!"

Olayın şokuyla, aklımdan çıkanlar birer birer yerine geri dönüyordu. Sehun bakışlarımdan anlam çıkarmış olacak ki yaklaşıp fısıldadı.

"Sadece kardeşimin sevilmeye değer bir adam olduğunu görmen için yardım ediyordum. Gerçekten masumum."

Gülümseyerek tekrar kucakladı.

"Yalnız şuan rol çalıyorsunuz dostum. Bu benim doğum günüm."

"Açıklamak için kasımı bekleyemezdim Sehun."

"Haklısın.. O zamana kadar delireceğine eminim."

Onlar konuşurken Minseok yanıma gelip çekinerek koluma dokundu.

"Özür dilerim.. Saklamak zorunda kaldığım için.."

"Ne? Biliyor muydun?"

"Aslında hepimiz biliyorduk.. Üzgünüm.."

Kırgınlığımı gören Suho yanıma geldi ve onun duymamasına özen göstererek konuştu.

"O çok acı çekiyordu. Bunu saklamak zorundaydık."

"Arkamdan eğleniyor muydunuz?"

"Aksine, onu görmen için çabalıyorduk.."

"Ne diyeceğimi bilmiyorum.."

"Sadece mutlu olacağını söyle hm?"

Yoona araya girince şaşkınlıkla ona baktım. Cevap vermemi beklemeden konuşmaya devam etti.

"Bu adam seni çok seviyor. Çok mutlu olun!"

Ona sarıldığımda Chanyeol arkasından bana bakıyordu. Mesajlardaki kıskanç adamdan korkarak geri çekildim.

Gecenin sonunda yine el eleydik. Konuşmak istediğim çok şey vardı ama uykum ağır basıyordu.

Herkes odalarına dağılınca çekinerek Chanyeol'e döndüm.

"Şey.. Uyumam gerek."

"Tamam sevgilim."

Kollarını belime sımsıkı sarıp başını boynuma gömdü. Uyumam için göndermeyecek miydi?

"Sen de uyuyacaksın değil mi?"

Geri çekilip gözlerime baktı. Üzüldüğünü anlayınca yapmadığım şeyi fark ettim. Kollarımı boynuna sarıp gülümsedim.

"Tatlı sevgilim uyumak mı istiyor?"

"E-evet.."

Elimi tutup odama ilerledi. Ne yapıyordu? Benimle uyumayacaktı değil mi?

"Neden orada duruyorsun. Gelsene yatağa."

"Chanyeol biz.. Henüz birkaç saat oldu ve.."

"Tanrım.. Aklından neler geçiyor senin?"

"Hiç!"

"Sarılıp uyuyacağız. Buna ihtiyacım var."

Kollarının arasına girip gözlerimi kapattım. Yaşadığım şeye hala inanamıyordum.. Chanyeol ve ben.. Bu şaka olmalıydı..