Blood Love.

Κεφαλαιο 7ο.

Ξύπνησα και δεν ειδα τον Lay πουθενα.Αποφασισα να κατέβω κατω και να αρχισω την δουλεια.Μολις κατεβηκα κατω ειδα την κ.Blake.

"Καλημερα κ.Blake"

"Καλημερα Mary ποτε ήρθες και δεν σε ειδα;"

"Για την ακρίβεια εγω..."

"Καλημερα"ειπε ο Lay μπαίνοντας μεσα.

"Καλημερα Lay"ειπε η κ.Blake.

"Mary μπορώ να σου μιλήσω;"με ρωτησε ενω η κυρια Blake μας κοιτούσε καχύποπτα.

"Εμ δεν μπορώ τωρα"του ειπα.

"Mary παντε να μιλήσετε δε σε χρειάζομαι για αυτη την ωρα"

"Ενταξει"της ειπα και βγηκα εξω με τον Lay.

"Εισαι καλα;"με ρωτησε.

"Ναι ειμαι μια χαρα.Επίσης σε ευχαριστω για χθες"

"Δεν χρειάζεται"
Αλλωστε εγω ευθύνομαι για αυτο που εγινε.Αν δεν ημουν εγω δεν θα την  ακολουθούσε αυτος.Πρεπει να την προστατέψω για αυτο και αποφάσισα να την παρω μαζι μου στο Λονδίνο.Το σκέφτηκα αρκετα χθες το βραδυ αλλωστε δεν ηρθα μόνιμα εδω.Ειχα βρει ηδη σπιτι στο Λονδίνο απλα περίμενα να γίνουν οι απαραίτητες διαδικασίες για να εγκατασταθω εκει.Το μονο που μου μένει ειναι να το πω στην Mary.

"Λοιπον παω μεσα.Θα τα πούμε αργότερα"

"Ενταξει"της ειπα χαμογελώντας.Πρεπει να σκεφτώ πως θα της το πω.
[...]
Η ωρες πέρασαν γρηγορα και ετσι θα πήγαινα σπιτι μου,για να πω την αληθεια φοβαμαι να παω μονη μου και να μείνω εκει μετα απο αυτο που εγινε χθες,αρχιζω να πιστευω και εγω πως υπαρχουν υπερφυσικά όντα.Ενταξει Mary σύνελθε δεν υπαρχουν τετοια πραγματα.Ειπα στον εαυτο μου προσπαθώντας να με καθησυχάσω.

"Γεια σας κ.Blake θα τα πούμε αυριο"την χαιρέτησα και βγηκα απο το πανδοχειο.

"Mary περίμενε"ειπε ο Lay και με πλησίασε.

"Τι εγινε;"τον ρωτησα.

"Θα σε παω εγω σπιτι σου.Επισης θελω να σε ρωτήσω κατι"

"Ενταξει"του ειπα και αρχίσαμε να περπατάμε.

"Λοιπον σε ακουω"

"Την επόμενη εβδομάδα θα φυγω για το Λονδίνο"

"Θα πας μόνιμα;"Με πειραξε καπως που θα έφευγε.

"Ναι αλλα εχω να σου προτείνω κατι"

"Τι;"

"Θες να ερθεις να μείνεις μαζι μου;"

"Να ερθω να μείνω μαζι σου;Εγω;"

"Σου δινω δουλεια θα εισαι η οικονόμος του σπιτιού μου.Τι λες;"

"Πρεπει να το σκεφτώ.Δεν μπορώ να φυγω ετσι.Ειναι και η κ Blake τι θα της πω;Δεν μπορώ να την αφήσω μονη της."

"Μην ανυσηχεις για αυτο θα της μιλήσω εγω.Εσυ πρεπει μονο να το σκεφτείς πολυ καλα τα υπόλοιπα αστα πανω μου."

"Ενταξει θα το σκεφτώ"Λιγα λεπτα μετα φτασαμε στο σπιτι μου χαιρέτησα τον Lay και έφυγε.Ξαπλωσα στο κρεβάτι και αρχισα να σκέφτομαι αυτο που μου πρότεινε.Θα ηταν μια νεα αρχη για εμενα θα έφευγα επιτελους απο εδω και θα πήγαινα να μείνω στο Λονδίνο που ηθελα να παω απο μικρό παιδι.Ειναι μια ευκαιρία για εμενα.Αλλωστε δεν θα ειμαι μονη μου.Νομιζω πως εχω βρει ειδη την απάντηση.Αλλα το να φυγω ετσι μετα απο τόσα χρονια θα μου ειναι αρκετα δύσκολο.
[...]
Έφτασα στο πανδοχείο και πήγα στο δωμάτιό μου. Μακάρι η Μέρυ να δεχτεί τη πρότασή μου και να έρθει μαζί μου. Φοβάμαι πως αν φύγω χωρίς αυτήν θα πάθει κάτι κακό από αυτόν και δε θέλω  ακόμη ένας άνθρωπος εξαιτίας μου, θα κάνω τα πάντα για να την προστατέψω...