Blood Love.

Κεφάλαιο 18.

Ήταν βράδυ,ήμουν στο δάσος .Είναι το ίδιο δάσος όπου είχα έρθει με τον Lay ,όμως γιατί είμαι εδώ;.Ξαφνικά άρχισα να ακούω ήχους .Ένιωσα πως κάποιος ερχόταν προς το μέρος μου και τότε άρχισα να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορούσα .Μπροστά μου εμφανίστηκε ο Lay,όμως τα ρούχα του ήταν γεμάτο αίματα.

''Lay''είπα κοιτάζοντας τον.

''Τρέξε''μου είπε ενώ ένα ξύλο διαπέρασε μέσα από το στήθος του με αποτέλεσμα να πέσει κάτω.

''Lay.Όχι''είπα και τον πλησίασα .Ενώ τα δάκρυα μου έκαναν την εμφάνιση τους.

[...]

''Lay''είπα φωνάζοντας ενώ άνοιξα τα μάτια μου και τότε συνειδητοποίησα πως έβλεπα όνειρο.

''Mary τι έγινε;''με ρώτησε ο Lay.

''Σε...σε..σε..είδα να..να''είπα τραυλίζοντας ενώ άρχισα να κλαίω.

''Mary ήταν μόνο ένα όνειρο .Ηρέμησε όλα είναι καλά.''μου είπε καθησυχάζοντας με ενώ με αγκάλιασε.

''Lay σε είδα να..''

''Δεν χρειάζεται να μου πεις .Είμαι δίπλα σου μην ανησυχείς.''

''Αν σε χάσω Lay δεν ξέρω πως..''

''Mary κοιτάμε εντάξει;''είπα και της έπιασα το πρόσωπο.

''Lay.''Δεν της είπα τίποτα φαινόταν τόσο αναστατωμένη .Άρχισα να πλησιάζω όλο και πιο πολύ το πρόσωπο της .Μέχρι που τα πρόσωπα μας απείχαν μόλις λίγα εκατοστά,έτσι έκλεισα αυτό το καινό ανάμεσα μας και ένωσα τα χείλι μου με τα δικά της.Η Mary φάνηκε ξαφνιασμένη με αυτή την κίνηση .Όμως δεν σταμάτησα το φιλί .Ήθελα να την κάνω να ξεχάσει αυτό που είδε και να της αποδείξω πως είμαι δίπλα και δεν πρόκειται να με χάσει.

''Lay;''

''Ναι.''

''Αυτό τι ακριβώς ήταν;''

''Συγνώμη αν σε έφερα σε δύσκολη θέση.''

''Δεν είναι αυτό...απλώς δεν το περίμενα...σε ευχαριστώ πάντως.''

''Που σε φίλησα;''

''Που με έκανες να ηρεμήσω κυρίως.''

''Δεν χρειάζεται να μου ζητάς ευχαριστώ .Καλύτερα να ξανά κοιμηθείς.''

''Εντάξει αλλά θα μείνεις μαζί μου;''

''Φυσικά''είπα και την πείρα στην αγκαλιά μου για ακόμη μια φορά.

[...]

Ξύπνησα και είδα τον Lay δίπλα μου .Μόλις είδε πως ξύπνησα μου χαμογέλασε .Στο μυαλό μου ήρθε όμως αυτό που έγινε χθες.Δεν περίμενα κάνει κάτι τέτοιο .Η Καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά και νιώθω το πρόσωπο μου να καίει.

''Καλημέρα,πως κοιμήθηκες;.''

''Μια χαρά ''του είπα χαμογελώντας.

''Ξέρεις πόσο με τρόμαξες χθες;''

''Συγνώμη.''

''Μην ζητάς συγνώμη .Νόμιζα πως είχες πάθει κρίση πανικού για μια στιγμή.''

''Ευχαριστώ που έμεινες δίπλα μου χθες.''

''Θα μείνω για πάντα διπλά σου Mary'' μου είπε χαμογελώντας ενώ με αγκάλιασε.

Τρεις Μέρες Μετά.

''Θα μας λείψετε κ.Blake.''

''Και εμένα θα μου λείψετε''

''Θα έρθω σίγουρα να σας ξαναπάρω.''είπε ο Lay.

''Πολύ θα το ήθελα Lay.Πέρασα πολύ ωραία μαζί σας.''

''Και εμείς κ.Blake και σας ευχαριστώ.''

''Τα έχουμε πει αυτά Lay δεν έκανα τίποτα.''

''Και πάλι κ.Blake.''

''Λοιπόν πρέπει να φύγω .Θα σας στέλνω γράμματα.''Μας είπε και την αγκαλιάσαμε,ενώ λίγα λεπτά μετά έφυγε.

''Lay θα μου λείψει''του είπα και τον αγκάλιασα.

''Θα την ξαναδείς μην ανησυχείς.''είπε και με αγκάλιασε ενώ μου χαμογέλασε.

Παρακαλώ όσοι έχετε χρόνο ρίξτε μια ματιά στο βιβλίο της kkangddan Flower Path.