Blood Love.

Κεφαλαιο 2o.

Εκλεισα την πορτα και μπηκα στο δωματιο μου.Ημουν θυμωμένος οποτε ξαπλωσα στο κρεβάτι για να ηρεμισω.Ξαφνικα οι σκέψεις μου γύρισαν στο παρελθόν.

250 χρονια πριν

Το επόμενο πρωί ξύπνησα στο κρεβάτι μου.Νιώθω τοσο περίεργα,ο πόνος που ένιωθα έντονα απο την αρρώστια εχει φύγει.Χθες το βραδυ έβρεχε καταρακτοδως αν και δεν θυμαμαι πολλα πραγματα,αλλα θυμαμαι έναν περίεργο άνδρα να με πλησιάζει μετα απο αυτο έσβησαν ολα.Σηκωθηκα απο το κρεβάτι μου και προχώρησα αργα ως το σαλονι εκει ειδα την μητέρα μου.

"Μητέρα;"

"Αγορι μου;Πως νιώθεις;"

"Για καποιο λογο δεν ποναω καθολου.Ομως πως βρέθηκα εδω;Τι εγινε χθες;"

"Σε βρήκαν οι γείτονες λιπόθυμο λιγο πιο κατω απο το σπιτι.Ησουν πληγωμένος στο χερι και καλέσαμε τους θεραπευτές.Τωρα πως νιώθεις;"

"Ειμαι καλα"

"Πως τραυματισες το χερι σου;"

"Δεν θυμαμαι τίποτα απο χθες,το μονο που θυμαμαι ηταν ενας άνδρας να με πλησιαζει,μετα λιποθύμησα.

Απο τις σκέψεις μου αυτές με έβγαλε ο ήχος της πόρτας,σηκωθηκα απο το κρεβάτι και ανοιξα.Ηταν η κυρια Blake.

"Γεια σας κυρια Blake.Σε τι μπορώ να σας βοηθήσω;"

"Ηρθα να δω άμα βολεύτηκες η αν χρειάζεσαι κατι"

"Οχι κυρια Blake σας ευχαριστω.Αν χρειαστώ κατι θα σας ειδοποιήσω"της ειπα και χαμογελασα.

"Οπως θέλεις να μην σε ενοχλω αλλο"μου ειπε χαμογελοντας και έφυγε.

Εκλεισα την πορτα πισω μου και πηγα στο σαλονι.Ενιωσα μια δίψα για αιμα και ετσι ανοιξα την κούτα που ειχα φυλαγμένη κατω απο το κρεβάτι.Εβγαλα μια φιαλίδα αίματος και την ηπια γρηγορα.Εχω τοσο καιρο να φαω κανονικό φαγητό η να κανω οτιδήποτε κανει ενας φυσιολογικός άνθρωπος και ολο αυτα εξαιτίας εκείνου του άνδρα.Το ορκίζομαι ομως πω θα τον ξανα βρω και αυτη την φορα θα παρω όλες τις απαντήσεις που χρειάζομαι.Για αυτο ειναι και ενας απο τους λόγους που ηρθα εδω.Βρηκα κάποιες πληροφορίες πως μπορει να ειναι σε αυτο το μέρος για αυτο ηρθα για να τον ψάξω εδω.

Αυτο ηταν το κεφάλαιο 2.Θα ηθελα παρα πολυ να διαβάσετε αυτη την ιστορια.
Επισης να ευχηθώ Χρονια Πολλα στον Lay❤️❤️