DİBE KADAR

Hadi çevirelim...

Herkes masaya oturmuş Sude'nin şişeyi çevirmesini bekliyorlardı. Sude elini çevirdi ve şişe dönmeye başladı. Döndü, döndü, döndü... Ve durdu. Bir ucu Enis'i diğer ucu ise Sude yi gösteriyordu. Soran Enis, cevaplayan Sude idi. Enis düşündü ve sonunda o yılların sorusu vardı; "kimi seviyosun?"
Sude kızardı. Ama nedeni utancı değildi, kızgınlığıydı. Enis zaten biliyordu. Ama bu kişiden sadece hoşlanıyordu. Ama "o" kişiyi seven birisi, hatta ikincisi de vardı. Biri Irmak, diğeri Rüveyda'ydı. Irmak'ın Eren'i " bu arada "o" kişi Eren oluyor" sevdiğini kimse bilmiyordu. Ama ama Sude Rüveyda yı, Rüveyda da Sude yi biliyordu. Sırf bu yüzden Sude Rüveyda yı ifşalamak için söyledi "ben de Rüveyda da Eren'i seviyoruz" deyince Rüveyda sinirinden akşamın soğuk havasında ağlayarak evden çıktı. Bunu gören kardeşi Sinem ise peşinden gitti. O gece herkes elinde bir fener, onları arıyordu. Bu Sinem kaybolan kardeşini ararken soğuktan donmak üzereydi. Gece, sadece ay ışığında ormanda dolaşmak pek de akıl işi değildi. Ve Sinem de bundan memnun değildi. Yürüdü, atladı, hopladı ve zıpladı. Sonunda Rüveyda yı bulmuştu. Soğuktan donmak üzere idi. " Rüveyda buraya gel donucaksın orda" dedi. Rüveyda bir adım atıp ayağa kalktığında Sinem in arkasında bir ateş gördü. Ve bu ateş yaklaşıyordu. Sinem de bunu farkettiğim an Rüveydayı da alıp koşmaya başladı. Bir uçuruma gittiklerini bilmiyorlardı. Tam sinen fark etti ki Rüveyda uçurumdan kaydı. Sinem onu tutmuştu. Ama kayıyorlardı. Elinde ateş makinası olan adam uçurumun başında Sinem e elini uzattı. Ancak Sinem yine de elini tutamayıp uçurumdan kayaların üstüne düştü. Sonrası... Sadece diğerleri için asıl gerilimin başı idi. İki ay sonra umut kesilmiş. Ama çocuklar evden gitmemişlerdi. Hatta tüm kışı burada geçirebilirlerdi. Sude bu olanlar için kendini suçluyordu. Atakan ise kardeşlerini kaybı için sadece üzülebiliyordu. Artık evde Eren ve Barış'ın değil, Irmak ve Sude nin düşmanlığı vardı.