The moment we fell in love

16ο Κεφάλαιο

Η Brianne, κατηφόριζε τον διάδρομο μαζί με την Emery και τη Lisa για να πάνε στην αίθουσα των μαθηματικών.
Δίπλα τους, όπως πάντα σ' εκείνες τις περιπτώσεις κυκλοφορούσαν είτε βιαστικά, είτε με την ησυχία τους κι άλλοι μαθητές μιας κι έπρεπε να βρουν και οι ίδιοι τις τάξεις τους για τα επόμενα μαθήματα.

Το δυνατό βουητό απ' τις συζητήσεις και τα γέλια τους, δεν ήταν όμως αρκετά για να της τραβήξουν την προσοχή απ' το κινητό που κρατούσε στα χέρια της.

"Και πότε είπες είναι ο διαγωνισμός;"

Όταν το είπε αυτό η Lisa, το ξανθό κορίτσι έκλεισε την οθόνη της συσκευής της, επιστρέφοντας τη στην τσέπητου μπεζ μπουφάν που φόραγε και γύρισε να την κοιτάξει.

"Αύριο. Ξεκινάει στις έντεκα αλλά εμείς περνάμε κάπου στις δώδεκα." απάντησε, ξεφυσσόντας.

Η νεαρή κοκκινομάλλα, κούνησε ενθουσιασμένα το κεφάλι της, ενώ παράλληλα έβαζε μια τούφα μαλλιών πίσω απ' το στολισμένο με μικρά, διαμεντένια σκουλαρίκια αυτί της.

"Υπέροχα. Ο Martin δουλεύει απόγευμα, όποτε σίγουρα θα έρθουμε" απάντησε, αφήνοντας στα χείλη της να εμφανιστεί ένα μεγάλο χαμόγελο.
Το γεγονός, πως αν και δεν πέρναγαν το τελευταίο διάστημα πολύ χρόνο μαζί, η Lisa ενδιαφερόταν για κάτι τόσο σοβαρό που αφορούσε τη καριέρα της Brianne, την έκανε χαρούμενη.

"Θυμήστε μου λίγο για ποιο πράγμα μιλάμε;"

Τα μάτια του ξανθού κοριτσιού, στριφογύρισαν αμέσως τη στιγμή που η κολλητή της κοπέλας της έκανε την ερώτηση.
Για κάποιο λόγο, της φαινόταν περίεργο το πώς η Lisa με την οποία δεν ήταν τόσο κοντά θυμόταν για τον διαγωνισμό αλλά η Emery δεν είχε ιδέα.

"Αύριο έχω παράσταση στο μεγαλύτερο θέατρο της πόλης" ξεκίνησε να λέει προσπαθώντας να μην δώσει σημασία στο παράξενο αίσθημα που ένιωσε από τό πόσο εγωκεντρική ακουγόταν. "Είναι μια καλή ευκαιρία για να μας δουν εκπρόσωποι από τον χώρο του μπαλέτου"

Η ψηλότερη κοπέλα της παρέας, που το μυαλό της βρισκόταν σπάνια μέσα στο κεφάλι της σύμφωνα με την Brianne, την χτύπησε με δύναμη, περισσότερη απ' όσο θα έπρεπε και της έκλεισε αμέσως το μάτι.

"Το ήξερα πως ήσουν ένα άτομο που κάποια στιγμή θα έφτανε ψηλά. Είμαι σίγουρη ότι η Jane θα είναι πολύ περήφανη" της είπε.

"Αν το θυμάται καν"

Αυτή η σκέψη ήταν η πρώτη που ήρθε στο μυαλό της, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι γι' αυτό. Παρόλο που είχαν συχνή επικοινωνία και συνήθως επειδή η ίδια έστελνε μήνυμα πρώτη, υπήρχαν φορές που η μαυρομάλλα έμοιαζε να μην δίνει σημασία σε αυτά που της έλεγε.