My Rebel

1

Dom dziecka to najgorsze miejsce jakie moze sobie wyobrazić każde dziecko. Jeśli nie jesteś postrachem tak jak ja to masz przesrane. A tak jestem Jeon Jungguk i mam 16lat, jestem tu od kąd miałem 7lat. Trafiłem tutaj, bo moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym kiedy jechaliśmy do wesołego miasteczka.

Pamiętam jakby to bylo wczoraj.....
Promienia słoneczne wdarły się przez zasłonięte okna do mojego pokoju.
-Dzisiaj sobota- mruknąłem sam do siebie- Chwilka..... dzisiaj jest.... SOBOTA!!!!!
Zerwałem się z łóżka i pobiegłem na dół skąd dochodził piękny zapach. Wbiegłem do kuchni gdzie spotkałem swoich rodziców. Mama, która stała przy kuchence i kończyła smażyć naleśniki, a tata siedział przy stole czytając poranną gazetę i pijąc do tego kawę.

-Witaj synku- odezwała się moja matka- proszę siadaj i zjedz śniadanie. Chyba wiesz jaki jest dzisiaj dzień.- uśmiechnęła się do mnie ciepło.

-Oczywiście dzisiaj sobota, czyli tak jak obiecaliście zabrać mnie do wesołego miasteczka!!- odpowiedziałem siadając do stołu, uśmiech nie schodził mi z ust.
Natomiast oni tylko lekko się zaśmiali na moją odpowiedź.

Po zjedzonym śniadaniu odrazu pobiegłem do pokoju, z szafy wyciągnąłem bluzkę na krótki rękaw w kolorze błękitnym a do tego długie czarne jeansy. Zabrałem jeszcze czyste bokserki z szuflady i poszedłem do łazienki.
Chwilę później byliśmy już w drodze, oczywiście jak na 7 latka przystało byłem strasznie niecierpliwy i co chwilę zdawałem pytania typu " daleko jeszcze?" lub " kiedy będziemy?". Nawet nie zauważyłem kiedy coś w nas walneło. Podobno jakiś facet przejechał na czerwonym, on i moi rodzice zginęli na miejscu, a ja trafiłem do szpitala mocno podbijany i potłuczony. Nie mając nikogo, żadnej bliskiej rodziny trafiłem do domu dziecka.

Ehhh.... za chwile mam zejść na śniadanie. Wiem, że nikt mnie nie adoptuje, bo kto chciałby 16-latka jak może wybrać sobie jakiegoś niemowlaka albo 3-latka. Jak skończę 18lat to napewno mnie z stąd wyrzucą nawet nie będą patrzeć czy mam gdzie spać lub nawet co jeść.

Spojrzałem na zegarek widząc, która godzina postanowiłem zejść już na dół.