Zawgyi
တံခါးပိတ္သံတုိးတုိး .......
ေ၀းျပီေပါ့ ကုိကုိ ........
ကြ်န္ေတာ့ကုိထားခဲ့ေလျခင္းလုိ႕ေျပာရေအာင္လည္း
ကုိကုိနဲ႕ကြ်န္ေတာ္ကဘာမွမဟုတ္ခဲ့။
တစ္ဖက္သတ္ခံစားခ်က္အစုအေ၀းေတြနဲ႕
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကုိကုိ႕ေက်ာျပင္ကုိေတာင္
ေငးၾကည့္ခြင့္မရွိတဲ့သူက ကြ်န္ေတာ္။
" ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ" တဲ့လားကုိကုိ
တျခားသူတစ္ေယာက္ေျပာလာရင္ေတာ့
ကြ်န္ေတာ္လက္ပါမိမယ္ထင္တယ္။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႕ ကုိကုိအမွာစကားမုိ႕
ဒဏ္ရာေတြကုိပဲ ကြ်န္ေတာ္တန္ဖုိးထားပါတယ္။
ဒီအေတာအတြင္းခ်ိဳးနွိမ္ထားတဲ့ေလာဘေတြက
လူမသိသူမသိ တရိပ္ရိပ္တုိးလာတယ္ထင္ပါရဲ႕။
ေန႕စဥ္၀တၱရားတစ္ခုလုိဆယ့္ငါးမိနစ္တစ္ခါ
တံခါး၀ကုိေမွ်ာ္ေနတာမ်ိဳး။
မလာပါနဲ႕ေတာ့လုိ႕နွင္ထုတ္တာကလည္းကြ်န္ေတာ္ပဲ
ျပန္မလာေတာ့ပါဘူးဆုိလုိ႕ အံၾကိတ္ရင္းငုိတာကလည္း
ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့အရူးပါပဲ။
တစ္ရက္ ...... နွစ္ရက္ ........ သုံးရက္
ေနနုိင္လာတယ္မထင္ပါနဲ႕။
တမ္းတျခင္းဟာ ရင္ဘတ္ထဲကခုန္မထြက္သင့္တဲ့
မိစၦာတစ္ေကာင္။
မျမည္နုိင္တဲ့ဖုန္းကုိအခ်ိန္ျပည့္စုိက္ၾကည့္ရင္း
သူတာ၀န္ေက်သြားတဲ့ ဥေပကၡာတရားတုိ႕ထံ
အလူးအလိမ့္ ေၾကကြဲလုိ႕။
ကြ်န္ေတာ္အဖက္တင္သမ်ွကက်ိဳးပဲ့ေၾကမြျခင္းေတြပါပဲ။
လြမ္းတယ္လုိ႕ စကၠန္႕၀က္တုိင္းေရရြတ္ေနမိမွေတာ့
ေမ့ပစ္ဖုိ႕ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္တုိး၀င္လုိက္တဲ့
က်ိန္စာတစ္ခု။
အခ်စ္ကဒီေလာက္ျပိဳလဲစရာေကာင္းလားကုိကုိ
ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေတာ့ ထပ္ခါထပ္ခါပ်က္စီးျခင္းပါပဲ
ဒီဘ၀ေတာ့ ............
ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ .......
ဒီေလာက္ပဲေပါ့ ကုိကုိရယ္ .....................
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
