ဇာတ်လမ်း - ၃၃

81.7K 7.2K 538
                                    

Zawgyi

ဆားငန္ေရကုိျဖတ္တုိက္လာေသာေလညွင္းတုိ႕ကလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္။

လႈပ္လီလႈပ္လဲ့လိႈင္းလိမ့္တုိ႕က လေရာင္ေအာက္တြင္ တေဖြးေဖြး။

ၾကည္စိမ္းေသာေရျပင္နွင့္ ​ေငြမွင္ေရာင္လတုိ႕၏အေရာင္မွာပနံရရလွပတင့္တယ္သည္ထက္
ကြၽန္ေတာ့ညကုိပုိ၍ျပည့္စုံေစေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းကလည္းရွိေနေသး၏။

လူလုပ္မီးေရာင္နွင့္ေ၀းေသာ သဘာ၀၏လင္းထိန္မႈေအာက္ကသဲေသာင္ျပင္ေဖြးေဖြးေပၚတြင္ ပင္လယ္ျပင္ဘက္ကိုမ်က္နွာမူလ်က္လက္နွစ္ဖက္ကုိေနာက္သုိ႕ပစ္ကာ မလႈပ္မယွက္ထုိင္ေနေသာ ညီ။

အျဖဴေရာင္စြပ္က်ယ္က ညီ့ရဲ႕ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ
အသားအရည္နွင့္မတိမ္းမယိမ္း။

ေပါင္လယ္ေလာက္တုိသည့္ အားကစားေဘာင္းဘီအျပာေရာင္ကိုမွအားမနာထုိင္ခ်ေနသည္မွာ သူ႕အိပ္ရာအလား။

ေလျပည္တုိ႕က ညီ့ဆံပင္စမ်ားကုိ ရႈပ္ပြဖြာလန္ေအာင္က်ီစယ္သြားတာကုိကကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အသက္၀င္ေနေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကုိစုတ္ခ်က္ ထပ္ျဖည့္ေပးသည္ဟုသာျမင္မိသည္။

ၾကည့္ေလ .....

ေလတစ္ခ်က္တုိက္တိုင္း

ဖ်တ္ခနဲခုန္ခုန္ဆင္းသြားသည့္ဆံစမ်ားကုိျပန္သပ္တင္
လိုက္၊ ဆံပင္ပုံစံမပ်က္ရေအာင္​ေခါင္းကုိဆတ္ခနဲ
ခါယမ္းလုိက္နွင့္အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ညီ့အသြင္က လေရာင္ထိန္ထိန္ေအာက္တြင္ၾကည့္မ၀ခ်င္စရာ။

တဆုံးတစေတြးျပီးမွ ကုိယ့္ဘာသာျပန္ရယ္ခ်င္သြားရသည္။ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ကဗ်ာဆန္ဆန္ေတြ​ေတြးတတ္ေနျပီပဲ။

ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ကုိ နူးနူးညံ႔ညံ့ေလး​ေတြးတတ္ဖုိ႕ဆုိတာ

'ေတာ္ရုံစေကးလ္နဲ႕ေတာ့မရဘူး'ဆုိလား

ညီခဏခဏေျပာတတ္သည့္စကားကုိ ငွားသုံးရင္းျပဳံးမိသည္။

အနားသုိ႕တျဖည္းျဖည္းတုိးကပ္သြားရင္း
ေဘးနားမွာေျခစုံရပ္မိေတာ့ညီကေမာ့ၾကည့္ျပီး ျပဳံးျပသည္။

" ဟုိမွာအဖြဲ႕ေတြက်ေနတာ ညီကဘာလုိ႕တစ္ေယာက္တည္းထုိင္ေနတာလဲ"

မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်Where stories live. Discover now