Zawgyi
စာရြက္ေတြကုိအာရုံစုိက္လုိက္တာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာသြားသည္မသိ။
မ်က္လုံးေတြေအာင့္သက္လာျပီး မ်က္ရည္ပူမ်ားက်လာသည့္အခါမွ
ကမန္းကတန္းရပ္တန္႕ရသည္။
မ်က္မွန္ကုိခြ်တ္ စားပြဲေပၚတင္ျပီးခါးကုိဆန္႕ေတာ့မွ မည္မ်ွေညာင္းေနခဲ့ေၾကာင္း
သတိထားမိသြားရေတာ့၏။
ထုိင္ေနရာမွထကာ ျပတင္းေပါက္နားရပ္မိသည္။
ေလတျဖဴးျဖဴးက ျပတင္းေပါက္ကုိျဖတ္၀င္လာျပီးေနာက္
ျခံေထာင့္မွ ေမေမ့ညေမႊးပန္းပင္ေလး၏ေမႊးရနံ႕ကုိ
သယ္ေဆာင္ေခၚငင္လာေလ၏။
ေခါက္တင္ထားေသာလက္ရွည္ကုိေျဖခ်ရင္းေကာင္းကင္ကုိေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
လမုိက္ရက္မုိ႕ တိမ္တုိ႕အၾကား လကျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းလုိ႕ေနသည္။
ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနအရေကာ္ဖီေသာက္ရန္အေကာင္းဆုံးေပမုိ႕
အိမ္ေအာက္ဆင္းရန္အျပင္မက္ေဆ့ခ်္၀င္သံနွင့္အတူ
ဖ်တ္ခနဲေတာက္သြားေသာအလင္းေရာင္ေလးေၾကာင့္
ဖုန္းကုိေကာက္ကုိင္လုိက္မိသည္။
..... ညီ ......
ဟင္ ဒီအခ်ိန္ၾကီးညီကမအိပ္ေသးဘူးလား။မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ေသာနာရီဆီအၾကည့္ေရာက္စဥ္
အမွတ္စဥ္က သုံးပင္ျဖစ္လုိ႕ေနျပီ။
" ကုိကုိအိပ္ျပီလားဟင္"
" မအိပ္ေသးဘူး ညီ
ညီကေရာ ဒီအခ်ိန္ထိမအိပ္ဘဲဘာလုပ္ေနတာလဲ"
" ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းေခၚမယ္ေနာ္ကုိကုိ"
တားလုိ႕ေရာရမည္တဲ့လား။
ခ်က္ခ်င္း၀င္လာေသာဖုန္းျမည္သံကုိက ပုိင္ရွင္အတုိင္း ၀မ္းသာအားရ။
ဘယ္အခ်ိန္ထဲကေခၚခ်င္ေနသည္မသိဒေရာေသာပါး ျမည္လာသည္မုိ႕ေခါင္းကုိ
သာရမ္းမိရသည္။
" အင္း ညီ"
" ကုိကုိ အခုထိစာေတြစစ္ေနတုန္းလားအရမ္းေနာက္က်ေနျပီကုိ"
" တထုိင္တည္းအျပီးလုပ္ခ်င္လုိ႕ညီရ ကဲ ကုိယ္ေမးတာေျဖပါဦး ေမာင္ေနအလင္းစက္ကေရာ ဘာလုိ႕မအိပ္ေသးတာတုန္း"
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
