BERDEL { TAMAMLANDI }

7. Bölüm ♥Sen benimsin♥

7. Bölüm

Düzenlendi

Hayat'ın sorusuyla öylece kalakaldım. Ben Murat'ı seviyorum hemde ben. Peki o adam sevilmeyi hak ediyor muydu? Bence hak etmiyordu, hemde hiç. Evli olduğu halde sevgilisini karısının yaşadığı yere getiren bir adam sevilmezdi. Evli olduğu halde karısını aldatan hiçbir erkek sevilmeyi hakketmezdi. Tek evli olan değil sevgililerini aldatan da. Benim o adamla mutlu olabildirim gerçekten onu sevebilirdim ama o, sevgilisini bu eve getirip üstelik durmadan gözüme sokarak o şansı aldı elimden. Oturduğum koltuktan ayağa kalktım. Üst dudağımı dişlerimin arasına koyup ısırdıktan sonra serbest bıraktım. Hayatın karşısına geçtim.

"Gerçekten onu sevebileceğimi düşünüyor musun?" Dedim Hayat'ın gözlerinin en içine bakarak.

"Bence seviyorsun. Hem dün yaptıklarında bunu gösteriyor. Üstelik Murat Yasemin'in yanına gideceğim dediğinde gözlerin de doldu." Sinirle başımı salladım. Yüzüme gelen saçlarımı geri atım. İki adım geri gidip Hayat'a baktım.

"Senin o seviyorsun dediğin adam benim yaşadığım eve sevgilisini getiriyor, üstelik odasına bile alıyor o kızı. O saçma ve anlamsız oyunu oynamam onu sevdiğim anlama gelmez! Ne olursa olsun ben onun karısıyım, benim yaşadığım eve sevgilisini getirip onunla kırıştıramaz hemde ben o evin içindeysem! Sence böyle iğrenç bir adamı sevebilir miyim? Her eve çıktığında o kadının yanına gidiyor, üstelik yüzsüz gibi de bana bakarak söylüyor bunu." Dedim Hayat ayağa kalkıp bana sarıldı.

"Haklısın, özür dilerim. Ben yanlış anlamışım." Dedi mahcup olmuş bir ses tonuyla. Dediği an bende Hayat'ın sarılmasına karşılık verdim. On yedi saniye boyunca birbirimize sarılı kaldık. Aklıma gelen şeyle hemen Hayat'an ayrıldım.

"Hayat benim başım dertte, bana yardım etmen lazım." Kaslarını çattı.

"Neden ne oldu?" Dedi merakla.

"Bu evde kamera var mı?" Dedim tedirginlikle. Hayat biraz düşündükten sonra bana bakarak.

"Yanlış hatırlamıyorsam bir sene önce Murat taktırdı. neden sordun?"

"O kameralar dün yaptığım oyunu kaydetmiş ola bilir. Üstelik Murat ağa onları bugün izleyecekti eğer yalan söylediğimi görürse-" lafımı yarıda kesen Hayat oldu. "Bir dakika." Dedikten sonra koltuktaki çantasını alıp içinden telefonunu çıkardıktan sonra çantayı geri koltuğa attı. Telefondan bir kaç numaraya tıklayıp telefonu kulağına koydu. Birkaç çalıştan sonra karşıdaki cevap vermiş olacak ki Hayat konuşmaya başladı.

"Alo Çınar? Beni şimdi iyi dinle. Murat'ın evindeki kameraya bağlanıp dün ki görüntüleri silmeni istiyorum senden." Dedi ve karşıdakini de dinledikten sonra "Tamam" dedi ve telefonu kapatıp bana baktı. "Bu işi de hallettik! " Güldü. Derin bir nefes verdikten sonra bende Hayat'a eşlik ederek güldüm. İşte şimdi keyfim yerine gelmişti. Kahvaltımızı yapıp sofrayı topladık ve oturup üç saat boyunca konuşmaya başlamıştık. Hayatın dediği şeyle kahkaha atıp ayağa kalktım. Ayağa kalkmamla Hayat'a kalkacakken ona bakarak.

"Sen otur ben de bize bir Türk kahvesi yapayım."

Hayat başım sağlamasıyla hızlı adımlarla mutfağa gittim sağ dolabın kapağını açıp cezveyi çıkardım. Üstteki dolaptan da Türk kahvesinin kavanozun çıkardım ve ağzını açtım. Önce iki fincan suyu cezveye koyduktan sonra her fincan için bir tatlı kaşığı kahve koydum. Toz şekeri alıp üç tatlı kaşığı cezveye ekleyip karıştırdım ve tüpü açıp üstüne koydum. Hayat hızlı adımlarla yanıma gelip.

"Evin, Çınar görüntüleri silmiş."

"Gerçekten mi?" Dedim yüzümdeki kocaman gülümsemeyle. "Gerçekten." Demesiyle Hayat'a yine sarıldım. Şu an kurtarıcı meleğim olabilirdi kendisi. iyi ki tanışmıştım onunla yoksa bu kadar zorluğun üstünden nasıl tek başıma gele bilirdim. Hayat'an ayrılmadan.